منم دیگر باید این نام کاربری
Anonymous
منم دیگر باید این نام کاربری کنار بکشم و حتی مدتی کامنت نگذارم، به همان دلایل شخصی احساس عدم امنیت! امیدوارم ان نکات پیشنهادی ام به امنند سایت ایران گلوبال... توجه کنندبخصوصو اطلاعات ip کاربران ناشناس و منقد به نظام حاکم ازبین ببرند. حتی ساعتی و روزانه. نگذارند سایتشان هک شود. البته من یک فدر عادی هستم، شادی به همین دللی بی اهمیت بودم گیر نیفتادمف مثل الان میلیون نفر دارند انتقاد میکنند خوشبختانه.
ولی این گفتم، بدانید لزوما هرکسی نام مستعار و متعدد دادر دلیلش توطئه و دشمنی نیست، شادی مثل من نوعی دارد از حقوق انسانی اش در حد توانش محافظت می کند لاقل جانش حفظ شود/حداقل ازادی اش حفظ شود و بخاطر چهارتا انتقاد تند و بی پروا و بدون سانسور، نیقتد کنج زندان یا تررو نشود!
چرا ما بای فکر کنیم، هر کس مخالف ما بود و انتقادی کرد، حتی دشمن ماست، چه بسا همان که شدیدترین انتقاد از ما میکند، بهترین دوست
باشد، حتی تا اخر او را نشناسیم. شاید همان انتقاد ان کاربر ناشناس، ما نوعی، از یک بحران یا خطر یا یک اتلاف وقت یا راه اشتباه نجات دهد؟!
تشخیص مسیر درست خیلی مهم است.
به نظرم دیگر وقتش هست همه ما ایرانی ها، بی خیال این داستان های پان، تاریخ سازی و جعل، اصلا هر چی به گذشته است برای مدتی کنار بگذاریم. یک اتش بس میان مدت- دست کم- 15 ساله همه ایرانی ها لازم داریم بین خودمان، تا یک نظام دمکراتیک مناسب با کشورمان بسازیم. واقعا باید اکثریت قاطع بالای 90 دردص همراهی کنند. باز هم چندتا کارشکن پیدا خواهند شد. ولی نباید اهمیتی داد و محکم 15 سال پای کار برقررای نظام دمکراسی بیاستیم.
این تاریخ پر از ابهام، اصلا نباید ملاک حق باشد. ملاک اینکه من و شماف باید فلان حقوق انسانی داشته باشیم، نباید بند به این باشد که زبان فارسی یا تُرکی یا کُردی... چند قرن قدمت دارد؟ اصلا اهمین ندارد! مهم این است عده ای از مردم زبان مادری شان فلان است و می گیند مثلا زبانم فارسی یا ترکی یا کردی است و میخواهم این زبان حفظ کنم! ایا من نوعی می پذیرم یا نمی پذیرم. چرا؟
این مهم است، اگر می پذیرم، کلا بحثی نیست فکر کنم/ ولی نمی پذیرم، باید بگویم به چه حقی نمی پذیرم، باید بتوانم دیگران قانع کنم، خب تا همین اواخر همین جوری وبده، هرکه زورش داشته دیگران به زور قانع میکرده، هنوزم برخی در کسوت حاکم و عامل حاکم از روش زور استفاده میکنند!
اما خوشبختانه، دنیا چنان تحول تمدنی و امکانات مادی شده، هر حاکم و عامل مستبد زورگو هم بخواهد، نمیتواند تا این حد زورگویی کند!، باور کنید نمیتواند هیچ حکومتی، زبان قوم یا حتی گروه کوچکی در حد یک شهر از بین ببرد مگر خود مردم ان شهر و یا استان و منطقه خودشان ترجیح بدهند و یا زبانشان چنان ضعیف و ناکارامد بشود که دیگر به طور طبیعی ادامه حیات ندهد.
پس یک کاربرناشناسی امد هارت و پورت کرد، بدانید یا یک احمق عقده ای است یا دارد کار تحریکی میکند، ممطئن باشد نه حکومت ایران و نه حکومت ترکیه و نه حکومت ازبکستان و نه هیچ حکومتی از هر نوعشف دیگر قادر نیست قومیت یا زبان مردم منطقه ای نابود کند، به لطف دستاوردهای جدی تمدنی، محل ممکن است، مگر خود همان مردم تلاش نداشته و نخواهند زبانشان حفظ کنندف من شعر نگویند، کتاب ننویسند، ترجمه نکنندف کلا تنبلی کنند و یا واقعا گویشان چنان عقب مانده است خودشان اطز نظز منطقی ترجیح بدهند یک زبان دیگر انتخاب کنندف مثلا برای زندگی ام فعلا مناسب دیدم و دارم سعی یاد بگیرم تا در کرا روزمره ام کمتر دچار مشکل شوم اینجا انگلیسی دانستن مهم است. اما مهم، خودم تصمیم میگرم
بنظرم، مثلا گویشی که به سختی چند تا روستا ان ورتر میفهمیدند، به کار مردم ان محل هم نمیخورد، چون حتی با ان افراد از انجا امدند گفتگو کردم، گفتند برایشان سخت بود با ان زبان حتی در روستاهای خودشان بکار ببرند، به قدری گویش عقب مانده و سخت بود و نمیتوانست پاسخگو نیاز تمدن جدید باشد. اخر گویشی که کل لغات اصلی اش صدتا است و بقیه اش مشترک با گویش های نزدیک است درحالی مثلا برای درک مسائل فلسفی باید تا 20 هزار لغت تخصصی یاد داشته باشی! این گویش محلی به چه در میخورد؟
اصلا چرا باید یک نظام اموزشی پرهزینه چند ملیارد تومانی برپا کرد/البته رسانه و شعر گفتن و کتاب مشکلی ندارد
بازتاکید میکنم، من دمکراسی خواه، حق حیات زبان مادری و داشتن اموزش و مدرسه و حتی دانشگاه قبول دارم، ولی مثل ص.زیباکلام می گویم، باید شرایطش اول مهیا شود. شرایط اعمال چنین حقوقی وجود نظام دمکراسی واقعی است.
برای ساختن یک ساختمان باشکوه و بزرگ، مرحله به مرحله و خشت به خشت، باید شروع کرد. مراحل اول و خشت اول پذیرفتن همان نکات کلیدی از درک دمکراسی و مفاهیم حقوق فردی و عمومی است.
http://iranglobal.info/node/56807
تشخیص مسیر درست خیلی مهم است.
به نظرم دیگر وقتش هست همه ما ایرانی ها، بی خیال این داستان های پان، تاریخ سازی و جعل، اصلا هر چی به گذشته است برای مدتی کنار بگذاریم. یک اتش بس میان مدت- دست کم- 15 ساله همه ایرانی ها لازم داریم بین خودمان، تا یک نظام دمکراتیک مناسب با کشورمان بسازیم. واقعا باید اکثریت قاطع بالای 90 دردص همراهی کنند. باز هم چندتا کارشکن پیدا خواهند شد. ولی نباید اهمیتی داد و محکم 15 سال پای کار برقررای نظام دمکراسی بیاستیم.
این تاریخ پر از ابهام، اصلا نباید ملاک حق باشد. ملاک اینکه من و شماف باید فلان حقوق انسانی داشته باشیم، نباید بند به این باشد که زبان فارسی یا تُرکی یا کُردی... چند قرن قدمت دارد؟ اصلا اهمین ندارد! مهم این است عده ای از مردم زبان مادری شان فلان است و می گیند مثلا زبانم فارسی یا ترکی یا کردی است و میخواهم این زبان حفظ کنم! ایا من نوعی می پذیرم یا نمی پذیرم. چرا؟
این مهم است، اگر می پذیرم، کلا بحثی نیست فکر کنم/ ولی نمی پذیرم، باید بگویم به چه حقی نمی پذیرم، باید بتوانم دیگران قانع کنم، خب تا همین اواخر همین جوری وبده، هرکه زورش داشته دیگران به زور قانع میکرده، هنوزم برخی در کسوت حاکم و عامل حاکم از روش زور استفاده میکنند!
اما خوشبختانه، دنیا چنان تحول تمدنی و امکانات مادی شده، هر حاکم و عامل مستبد زورگو هم بخواهد، نمیتواند تا این حد زورگویی کند!، باور کنید نمیتواند هیچ حکومتی، زبان قوم یا حتی گروه کوچکی در حد یک شهر از بین ببرد مگر خود مردم ان شهر و یا استان و منطقه خودشان ترجیح بدهند و یا زبانشان چنان ضعیف و ناکارامد بشود که دیگر به طور طبیعی ادامه حیات ندهد.
پس یک کاربرناشناسی امد هارت و پورت کرد، بدانید یا یک احمق عقده ای است یا دارد کار تحریکی میکند، ممطئن باشد نه حکومت ایران و نه حکومت ترکیه و نه حکومت ازبکستان و نه هیچ حکومتی از هر نوعشف دیگر قادر نیست قومیت یا زبان مردم منطقه ای نابود کند، به لطف دستاوردهای جدی تمدنی، محل ممکن است، مگر خود همان مردم تلاش نداشته و نخواهند زبانشان حفظ کنندف من شعر نگویند، کتاب ننویسند، ترجمه نکنندف کلا تنبلی کنند و یا واقعا گویشان چنان عقب مانده است خودشان اطز نظز منطقی ترجیح بدهند یک زبان دیگر انتخاب کنندف مثلا برای زندگی ام فعلا مناسب دیدم و دارم سعی یاد بگیرم تا در کرا روزمره ام کمتر دچار مشکل شوم اینجا انگلیسی دانستن مهم است. اما مهم، خودم تصمیم میگرم
بنظرم، مثلا گویشی که به سختی چند تا روستا ان ورتر میفهمیدند، به کار مردم ان محل هم نمیخورد، چون حتی با ان افراد از انجا امدند گفتگو کردم، گفتند برایشان سخت بود با ان زبان حتی در روستاهای خودشان بکار ببرند، به قدری گویش عقب مانده و سخت بود و نمیتوانست پاسخگو نیاز تمدن جدید باشد. اخر گویشی که کل لغات اصلی اش صدتا است و بقیه اش مشترک با گویش های نزدیک است درحالی مثلا برای درک مسائل فلسفی باید تا 20 هزار لغت تخصصی یاد داشته باشی! این گویش محلی به چه در میخورد؟
اصلا چرا باید یک نظام اموزشی پرهزینه چند ملیارد تومانی برپا کرد/البته رسانه و شعر گفتن و کتاب مشکلی ندارد
بازتاکید میکنم، من دمکراسی خواه، حق حیات زبان مادری و داشتن اموزش و مدرسه و حتی دانشگاه قبول دارم، ولی مثل ص.زیباکلام می گویم، باید شرایطش اول مهیا شود. شرایط اعمال چنین حقوقی وجود نظام دمکراسی واقعی است.
برای ساختن یک ساختمان باشکوه و بزرگ، مرحله به مرحله و خشت به خشت، باید شروع کرد. مراحل اول و خشت اول پذیرفتن همان نکات کلیدی از درک دمکراسی و مفاهیم حقوق فردی و عمومی است.
http://iranglobal.info/node/56807