دو کامنت گذاشتم منتشر نشده

همه فارسی زبان مثل هم نیستند، همان طور همه غیر فارسی زبان ها نیز مثل هم نیستند، در هر کشور (ملت) و هر گروه اتنیکی (قومی یا زبانی یا فرد/جمع متفاوت دارای حق طبیعی حیات)، از این قبیل هویت های انسانی طبیعی، خوب و بد، دمکرات و دیکتاتور... هست.
اعتراض قانونی و بر حق غیر فارسی زبان از منظر قانون اساسی فعلی حاکم، یعنی اصل 15
گواهی می دهم حتی شاید یک دهم این اصل به درستی اجرا نشده، کاملا ناقص و پر اشتباه اجرا شده و می شود.
در این لینک
http://iranglobal.info/node/57019
آقای گلمراد مرادی، کلی توضیح داده درباره اموزش زبان مادری و درمیان مقاله مفصلش، اشاره به همین اصل 15 کرده است
خب معتقدم چون سیستم قانون اساسی جمهوری اسلام ایران، از همان انتخاب اسمش (جمهوری اسلامی) ناقض دمکراسی شده است، بر اساس همان تناقضات قانونی، نتوانسته همین حداقل اصل 15 اجرا کند! دقت کنید من میگویم اصل 15 حداقل است و از این بیشتر هم می شود کارکرد، در ایران میتوان مثل همان چیزی که در هند است و صادق زیباکلام در سخنرانی اسفند پارسال درارومیه گفت و بعد هم بسیاری از هم وطنان فارسی و ترک زبان...اعتراض کردند!
فکر کنم در دوره دولت حسن روحانی در سنندج کرسی زبان کُردی تاسیس شده. من متخصص زبان شناسی نیستم و صرفا از روی علاقه مندی مطالعه کردم، الان چیزی که بعنوان زبان کردی در ایران تدریس می شود و در رسانه های رسمی پیگری میشود، بگمانم دو گویش کردی سورانی و کردی کرمانجی است که در بخش هایی ایران- از مردمان کُرد خود می دانند- به لهجه و گویش هایی از آن کرمانجی وسورانی هستند. ولی نمیدانم واقعا این دو گویشی الان در ایران تدریس می شود همان مثلا زبان رایج مردم سنندج است یا مردم اربیل یا مهاباد یا کرمانج های بجنورد؟
یعنی من نمیدانم و خوبست به سوالم پاسخ دهد، این کُردی که در ایران عملا در رسانه و دانشگاه و مدرسه تدریس محدود می شود، زبان محلی مردم بخشی از ایران است یعنی همان چیزی که در اصل 15 گفته شده، یا مثلا کرمانجی رایج دیاربکر یا سورانی اربیل است.
لبته اشکالی ندارد زبان مردم کردی اناتولی یا شمال عراق را امکان یادگیری اش باشد اتفاقا لازم هست، چون کاربرد مهم اقتصادی و توریستی... دارد و مطمئنا در اینده کاربردش و اهمتیش بیشتر می شود. اما سوالم اینست تکلیف اصل 15 چی می شود؟
ایا شهروند ایرانی زبان کرمانشاهی و ایلامی که کُردی متفاوت صحبت می کنند، باید زبان محلی شان نابود شود؟ و از این پس کرمانجی مرجع دیاربکر یا سورانی اربیل یاد بگیرند؟
اگر مردم کُرد دو شهر ایلام و کرمانشاه خودشان مایلند، من فارسی زبان دمکراسی خواه به خواسته شان احترام میگذارم. ولی اگر نمی خواهند، حداقل می گویم حق شان بر طبق اصل 15 قانون اساسی همین نظام، زبان و ادبیات محلی کُردی خودشان اموزش ببینند.
-------
اصل پانزدهم:
زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‏ های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است. (منبع متن قانون: ویکی پدیای فارسی)
-----
انصاف، اصل 15 حداقل نیاز است، اصلا کافی نیست. من معتقدم باید سالها پیش شرایط اجرا این اصل حداقلی مهیا میشد! ولی چون اسختار دموکراتیک مناسب نبوده و شرایط تنشزا و سوتفاهمات، موجب شده همین حداقل اجرا نشود!
چون تعداد زبان ها زیاد است. بحث تامین بودجه است.
بحث اینکه تعریف و تفسیر از زبان محلی چیست.
ایا گویشها ولهجه ها هم حق دارند؟ به نظرم اینها حق دارند از مزایای این اصل بهره ببرند به شرطی که در یک شهرستان لااقل جمعیت چند هزار نفری باشد/بهترست این حدود و شروط مشخص باشد. زبان زنده باشد وگرنه زبان مرده بحث اکادمی و زبان شناسی و مباحث خاصش.