جناب حسین بر گرامی؛

بنابراین این فرمایش شما که من به جرم شرکت در عملیلت تروریستی و مسلحانه به زندان افتادم نادرست است. راه کارگر نخستین جریان سیاسی بود که حکومت اسلامی را فاشیستی تحلیل کرد و برای شما نوشتم که: ".. خود نیز حتی قبل از بقدرت رسیدن اسلامگرایان، از خطر قدرتگیری جریانی فاشیستی شبیه فالانژهای لبنان سخن گفتم."
بنابراین مبارزه من علیه دیکتاتوری حکومت پهلوی بود و نه علیه بقایای مطالبات باقیمانده از انقلاب مشروطه ایران!
خدمت شما عرض کردم که من از هنگامی که در زندان حکومت شاهی بودم، مرزهای روشنی با اسلامگرایان داشتم و هرگز نه خود و نه خانواده ام اسلام را نپذیرفتیم که نسبت به اسلامگرایان توهمی داشته باشیم!!!
بهمین جهت با قدرتگیری اسلامگرایان پس از مدت کوتاهی دستگیر شدم. و در همان جائی که ساواک بازجوئیم کرده بود، اینبار بجرم ضد انقلاب بازجوئی شدم.
2-حال پرسش من از شما اینست که قدرتگیری حکومت اسلامی پیامد مبارزه علیه نظام سلطنتی بود ویا معلول دیکتاتوری پهلوی ها و فرهنگ رستاخیزی بود که شما مسئول حزب آن در بلوچستان بودید؟!
3- نوشتید که نظرات من شوونیستی است. خوب این حق شماست که هر نظر داشته باشید. از سوی دیگر من انتظار دارم شونیسم را در مکتوبات من نشان دهید. در غیر اینصورت سطح برخورد شما تا حد کمنتارنویسان ناشناس و بی مسئولیت موجود در این سایت سقوط می کند.
نظرات من از خاستگاه یک کنشگر ایرانی لائیک وسوسیال دمکرات مکتوب شده و اگر شما بتوانید خلاف اینرا مستدل کنید، عمیقن از شما سپاسگزار خواهم شد.
4-در مورد مبارزه مسلحانه هم بعرض شما برسانم که در زمان شاه به رد مشی مبارزه مسلحانه جدا از مردم رسیدم و اکنون هم بر این باورم که حکومت اسلامی قدرت را با زبان خوش بمردم منتقل نمی کند. پیکار مسلحانه آخرین تلنگری ست که دیکتاتوری در اوج قیام ملی بمردم تحمیل می کند. ما طرفدار خونریزی و جنگ جدا از مردم نیستیم، اما دفاع از خود حق طبیعی انسان است! نمونه صادق دفاع از خود را در کردستان پس از تهاجم حکومت اسلامی ایران، و نیز روژوا پس از تهاجم داعش و .. دیدیم.
5-من صادقانه می نویسم که شما با عزیمتگاه مذهبی - قومی نه تنها گامی برای آزادی اقوام بر نمیدارید، بلکه در دل آنها تخم نفرت و دشمنی می پاشید تا شعور سیاسی، دمکراتیک، تاریخی و اجتماعی آنها تحت الشعاع قرار گرفته شود و نتوانند ایرانی آزاد، سوسیال و سکولار دمکراتیک را در چشم انداز خود ببینند.
6-در مورد کارکرد من در هیئت دبیران؛ نامه های مکتوب من موجود اند و نیازی به پرداختن به این موضوع نمی بینم.
پاینده باشید.
7-پیشنهاد من اینست که بازی با گرایشات ارتجاعی قومی - مذهبی را کنار بگذارید و خود را تا سطح شعور سیاسی حکومت اسلامی تنزل ندهید. سمتگیری سیاسی درست همان ایجاد ظرف بزرگ و باظرفیت برای سکولار دمکراتهای ایران است. ایجاد جامعه مدرن، آزاد و سکولار دمکراتیک با اتکاء به پیمان های قبیله ای ناممکن و آب در شوره زار ریختن است.
با احترام
اقبال اقبالی