در رابطه با دین و انسان قبلن

در رابطه با دین و انسان قبلن هم نوشته ام. بدبختی ايران وجود به اصطلاح روشنفکرانی است که کما بيش مذهبی باقی مانده اند و ابن رنجیر اسارت در توهم خدا و دین را نمی توانند بگسلند. انسانی داریم مانند انیشتین که با تعقل از ندانستن به دانستن میرسد و رابطه انرزی و ماده را تعربف میکند. انسانی هم داریم که با وجود دانستن باز نميتواند تعقل کند و در برزخ توهمات باقی میماند . ابن همان ادم مذهبی است. از نظر ابن ادم خداوند بخشنده و مهربان است و مخلوقات خود را دوست دارد. ولی وقتی این خدا با یک زلزله یا سیل هزاران نوزاد و جوان را قتل عام میکند لال میشود و وقتی یک بچه از زبر اوار زنده بیرون میاید میگوید خدای مهربان حفظش کرده و سپس دعا میخواند.. برای یک سگ صاحب او خدای اوست. ولی اگر ابن سگ دو بار کتک بخورد، غذا بهش نرسد و به اب بسته شود و توله هایش کشته شوند