جناب آقای دکتر حسین بُر، درود
ناصر کرمی
جناب آقای دکتر حسین بُر، درود بر شما،
مایل نیستم که وارد بحث سفر به عربستان و پیامدهای سیاسی آن بپردازم زیرا سخن بس به درازا کشیده خواهد شد، امّا جملات زیر از شما باعث شد که پاسخی کوتاه بدهم: شما خطاب به آقای اقبالی میفرمایید که:
[...در مورد، خوزستان و اهواز، از اسم آن ها معلوم است که سرزمین خوزی ها و اهوازی ها است، همانطور که سرزمین لرستان، سرزمین لر هاست. حالا، اگر عده ای مهاجر درخرم اباد سکونت کرده باشند، ماهیت لری آن تغییر نمیکند. اگر عربهای ایران از سعودی پول میگرفتند، میتوانستند، سازمانی مثل حزب آلله لبنان، هوثی های یمن و شیعه های عراق و سوریه تشکیل دهند. اما من قطعا میدانم که عربستان سعودی به هیچ کدام از ملیت های ایرانی یک دلار کمک نکرده است .... پایان نقل قول]
استان خوزستان سرزمین خوزی ها و اهوازی نبوده نیست، و این استان بخشی از جغرافیای سیاسی ایران است و به همهء شهروندان ایرانی تعلق دارد، البته تا زمانیکه قانونمندی حاکم باشد و شهروندان ایرانی از هر قوم قبیله پای بند و متعهد به قوانین کشورداری با ابراز حسن نیّت و وابستگی عمیق به سرزمین ایران و به ملّت و فرهنگ و تمدن ایرانی باشند.
اینکه شما میخواهید در ماهیّت سند و مالکیّت استان خوزستان را به نام اعراب بنویسید امری بدون پشتوانهء تاریخی و سیاسی است.
عربهای ساکن خوزستان امروز از قرن نهم هجری قمری به اینطرف در حوادث این استان نام برده میشوند. در هنگام لشکر کشی اسکندر مقدونی به خاک ایران و با عبور از خوزستان نامی از نژاد در خوزستان و در ایران نیست.
300 سال بعد استرابون جغرافیادان یونانی از خوزستان و مردم آنجا چه در جلگه و دشت و بیابان و کوهستانها سخن رانده و آنان را طایفه به طایفه نام بدره ولی از نام مردم عرب خبری نیست. تنها با غلبهء قوای اسلام موجب گردید که که درهای خوزستان را به روی مردم عرب باز کرد و از عراق، حجاز،یمن، و نجد به خوزستان کوچ کردند.
اینکه آقای اقبال اقالی میگویند که استان خوزستان سرزمین بختیاری ها است، بی دلیل نیست و ریشهء عمیق تاریخی دارد. به نظر محققان مسلم است که بختیاریان از نژاد و طوایف پارسی میباشند که در قرنهای ششم و هفتم قبل از میلاد در دامنه کوههای بختیاری در مشرق شوشتر و در دو طرف رودخانهء کارون مسقتر شده اند و با ایلامیات که مردم بومی آن سرزمین بوده اند باهم زیسته اند.
زبام مردم بختیاری از اصیل ترین و دست نخورده ترین زبانهای پارسی است که ریشهء آن پارسی پهلوی است. واژه لُر هم از منطقه ای در شمال خوزستان بر گرفته شده است. اصولأ نامهای مانند بختیاری و لُر بیانگر نژادی و زبانی نیست، بجز نامهای استان فارس و آذرآبادگان تقریبأ هیچکدام از نام استانهای امروز ایران ریشهئ تاریخی ندارند. چنانکه نام سیستان و بلوچستان "مکران" بوده است.
اینکه شما میخواهید در ماهیّت سند و مالکیّت استان خوزستان را به نام اعراب بنویسید امری بدون پشتوانهء تاریخی و سیاسی است.
عربهای ساکن خوزستان امروز از قرن نهم هجری قمری به اینطرف در حوادث این استان نام برده میشوند. در هنگام لشکر کشی اسکندر مقدونی به خاک ایران و با عبور از خوزستان نامی از نژاد در خوزستان و در ایران نیست.
300 سال بعد استرابون جغرافیادان یونانی از خوزستان و مردم آنجا چه در جلگه و دشت و بیابان و کوهستانها سخن رانده و آنان را طایفه به طایفه نام بدره ولی از نام مردم عرب خبری نیست. تنها با غلبهء قوای اسلام موجب گردید که که درهای خوزستان را به روی مردم عرب باز کرد و از عراق، حجاز،یمن، و نجد به خوزستان کوچ کردند.
اینکه آقای اقبال اقالی میگویند که استان خوزستان سرزمین بختیاری ها است، بی دلیل نیست و ریشهء عمیق تاریخی دارد. به نظر محققان مسلم است که بختیاریان از نژاد و طوایف پارسی میباشند که در قرنهای ششم و هفتم قبل از میلاد در دامنه کوههای بختیاری در مشرق شوشتر و در دو طرف رودخانهء کارون مسقتر شده اند و با ایلامیات که مردم بومی آن سرزمین بوده اند باهم زیسته اند.
زبام مردم بختیاری از اصیل ترین و دست نخورده ترین زبانهای پارسی است که ریشهء آن پارسی پهلوی است. واژه لُر هم از منطقه ای در شمال خوزستان بر گرفته شده است. اصولأ نامهای مانند بختیاری و لُر بیانگر نژادی و زبانی نیست، بجز نامهای استان فارس و آذرآبادگان تقریبأ هیچکدام از نام استانهای امروز ایران ریشهئ تاریخی ندارند. چنانکه نام سیستان و بلوچستان "مکران" بوده است.