ان مرد خوش خیال رفت و

ان مرد خوش خیال رفت و ندید که چه زود کاخ های ارزو و وعده های سرابی در دست بازیگران حرفه ای پایمال شد . او ندید و نمیتوانست تصور کند که عده ای دست در دست جلادان اسلامی د ر زندانی به بزرگی ایران هزاران انسان بی گناه را به چوبه دار اویزان و یا تیرباران کردند . ان مرد شریف قربانی خیال شیرین خود شد که مسیح وار میخواست نان و شراب ر ا باهمه تقسیم کند ولی غافل از یهودای توده ایسم و فداایسم بود که کمر به قتل ازادی بستند . چه اسان کوساله پرستان ماتریالیست همه چیز را قربانی طلای ناب قدرت کردند . شیادان توده ایسم و همراهان فدائی همراه با شیطان قرن خمینی هم سوگند یا تزویر سیاه اندیشان به سلاخی ازادی و نوع بشر سر از پا نشناختند ... او رفت و اما نفرت او بر یهودای خائن قرن ما تا جاویدان باقی است .