جناب دیرنج مین ائللی,
پاسخ به یک یک مطالب کامنت شما و جر و بحث در باره آنها خارج از ظرفیت کامنت و حوصله من میباشد. تنها یک جمله از کامنت شما در خور توجه است که " اگر همانند یوگسلاوی, منافع ناتو ایجاب می کرد که 5 سال پیش در سوریه وارد عمل شود امروز ابعاد فاجعه جنگ داخلی تا این حد گسترده نمی بود و بسیاری از کشته شده گان زنده می ماندند و شهرها با خاک یکسان نمی شدند.".
قربانت گردم, یزد دور است, گز نزدیک است. ناتو با دخالت زود رس در لیبی, یکی از پیشرفته ترین کشور های آفریقا را چنان به خاک سیاه نشاند که شما حتی وجود آنرا فراموش کرده اید. اگر منظور و امید شما چنین دخالت و سرنوشتی ست, مژده که هیتلری کلینتون با اعتراف به رییس گولدمن ساکس, در فکر اجرای چنین پروژه ای در باره ایران است. و اگر منظور این نیست باید آماده عزا داری بود که " نه بر مرده بر زنده باید گریست ".