Skip to main content

من نمیدانم و شاید هیچکس دیگر

من نمیدانم و شاید هیچکس دیگر
peerooz

من نمیدانم و شاید هیچکس دیگر هم به تحقیق نداند که جزئیات تاریخ باستان ایران و یا دیگر تاریخ های باستانی چیست که بخواهیم بر اساس این داده های ناقص, قضاوت کنیم. اگر خیلی خلاف اخلاق نباشد و ادیتور محترم اجازه دهد با داستان زیر شروع میکنم:

با عرض معذرت, در امتحان درس فیزیولوژی, استاد از دانشجویان دختر پرسید که چه عضوی در هنگام فعالیت حجمش فلان برابر میشود. دختر خانم ها سر بزیر انداخته جوابی ندادند. همین سوال از پسر ها پرسیده شد با همان نتیجه. استاد به آخرین دانشجو گفت که آن عضو مثلا مشیمیه چشم است. ضمنا گفت به همکلاسان دختر خود بگوید که اگر میزان انتظارات خود را کاهش ندهند در شب موعود, احساس مغبونی خواهند کرد.

امروز در دوران سازمان دول متحد و منشور جهانی حقوق! بشر - تا آنجا که نوک کوه یخ اجازه میدهد - میبینم که در ابوغریب بغداد و گوانتانامو کوبا چه میگذرد و یا در روز روشن

با شرکت مستقیم امریکا و ناتو و دیگران, با قذافی ها همان میکنند که میگویند داریوش سادیست با دیگران میکرد و علیا مخدره وزیر خارجه سابق و رییس جمهور آینده امریکا بادی به غبغب انداخته و با افتخارمیفرمایند :
https://www.google.com/webhp?sourceid=chrome-instant&ion=1&espv=2&ie=UTF-8#q=we%20came%20we%20saw%20he%20died

اگر در دوران حقوق! ابشر اوضاع چنین باشد, ما با چه معیاری رفتار گذشتگان هزاران ( 1000) سال پیش را سنجیده و چه انتظاری برای آینده خود داریم تا به مغبونی شب موعود دچار نشویم.