سلام جناب اسامه مجددی؛
از نرمش منطقی و دوسنانه ی شما بسیار مسرورشدم. راستش را بخواهید من بعنوان یک مارکسیست هرگز به حقیقت غائی و یا ایدئولوژی ها و جهان بینی های مطلق و دعاوی ای از این دست روی خوش نشان نداده و نخواهم داد و با وجود دانش کلاسیک اندک مارکسیستی و تحصیل ناچیز فلسفی، و سمتگیری کلی خویش با آن، هرگز در نوشتارم فاکت های روشنفکرانه چپ و کمونیستی و مارکسیستی را بکارنبرده و یا بندرت نمی برم.
زیرا برای ایستادگی در برابر بهره کشی انسان از انسان، و زدودن این چپاولگرهای بی شرمانه( آنهم از گلوی زن و بچه های انسان های زحمتکش و کارمزد) که در پیوسته ی تاریخ از ستم و نابرابری ها نسل در نسل رنج برده و محکوم به فقر و فلاکت بوده و همیشه توسط این اقلیت انگل چلانده شده اند، برای همبستگی با آنانِ اکثریت مطلق و به دید من، بینش مبارزه و دانش مارکسیستی با همه اهمیتش چندان لازم نیست.
بنا بر این شما و من و هرکس دیگری می تواند جزو این نیروی تاریخساز بسود بشریت مظلوم باشد.
باسپاس