مساله ای که من با آن روبرویم
peerooz
مساله ای که من با آن روبرویم اینست که چگونه درعرض صد سال از ظهور مشروطیت, که در آن از اکثر نقاط مملکت به ویژه از آذربایجان و فارس و بختیاری و شمال کشور و غیره همگی یک دل و یک جان برای تحقق آرزوی " ملی " روی به پایتخت آوردیم, تا بجائی رسیده ایم که یاوه گویان - اقلا در این سایت - چنین بی پروا با منافع ملی ما هرزگی میکنند ؟
من دو عامل اصلی را مسئول این تغییر میدانم, یک نا بخردی پهلوی با پیروی از آرمان های آتاتورک, و دیگری بی تربیتی ملی که صفت ذاتی ما شده است. من معتقدم تمام جوک های اتنیکی نه بر اساس نژاد پرستی بلکه بر پایه بی ادبی بنا شده و شاید پهلوی در تشدید آن سهمی داشته است. مگر این مملکتی نیست که شاید نزدیک به ۱۵ - ۱۴ قرن " ترکها " بر آن حکومت کردند و تا همین ۱۰۰ سال پیش ترک و فارسی مطرح نبود و
همین امروز " ترکها " اگر نه اکثریت بلکه بزرگترین اقلیت تهران را تشکیل میدهند و رشته های ازدواج, دوستی, تجارت و داد و ستد و فرهنگی و مذهبی آنها را به هم پیوسته است. منظور من این است که این مملکت قرن ها مملکت ترک ها بوده است که با زبان فارسی مخلوط به عربی و ترکی بر آن حکومت میکرده اند. چطور شد که امروز به چنین کامنت های در این سایت بر میخوریم؟ آیا ما واقعا " اینیم " ؟ آیا ما جادو شده ایم و یا از ما بهتران ما را جادو کرده اند ؟ نمیدانم.