جناب سعید سلام؛

و در کنارهم بیامیزاند و با همزیستی مسالمت آمیز ولی، پُراوج و فرود، زندگی آنان را به هر نحوی که شده در یک صف ملی بخط کرده و انسجام ایران را حفظ کند.

البته من با سبک ادبیات سیاسی شما که کنایه را ترجیح می دهد موافق نیستم و به شیوه ی خود پاسخ شما را می نویسم. پس بدانید که من مدافع همبستگی، پکپارچگی و راه حل های متمدنانه فراملی طبقاتی بوده و هستم، ولی نارسائی ها و نابسامانی های ناشی از تفگر و تحکم راسیسم، ناسیونالیسم، شوینیسم و... که در پیوند با ساختارسرمایه سالاری ست را هم می بینم و آسودگی خاطر خود را در چنین ناملایمت های غیر انسانی ـ اخلاقی از دست می دهم و با این وجود بردبارانه تلاش می کنم تا که مگر ایران ما متلاشی امیال دشمنان خونی اش نشود!

توامان بگویم که من تابع هیچ دگم ایدئولوژیک و یا سازمانی نبوده و همیشه در پی یافتن و شناخت ایده های تازه، و راهکارهای موثرتر از دیدگاه های مرسوم ما چپ و کمونیست ها خشنود و گشاده بال هستم.

اما و پیش از همه در صورتی دیدگاه های تازه را می پذیریم که هریک از مدافعان آنها، در همین آغاز وجود ملیت ها و ملت ها و همه روش های ساختار ضدبشری شاه و شیخ را که بسیار ناعادلانه و ستمگرانه بوده رسمیت دهد و به نابرابری ها و تبعیضگرائی ها چنین کلان و ریشه ای در ژرفا و پهنای ایران دیروز و امروز دامن زده اند اقراربیاورد.

دوست گرامی! تحقیر و توهین و برچسب به ما چپ ها و کمونیست که تا حالا نه سر پیاز بودیم و نه ته آن، مشکل ایران و شهروندان رنگین آنرا چاره نخواهدکرد. ما مدافعان سوسیالیسم در پی چاره یابی اتحادها هستیم و بدانید که در همه حال ما در صف توده های کار و زحمت بوده و خواهیم ماند.
برایم لطف کرده و مواضع خود را روشن کنید. با سپاس پیشاپیش