Skip to main content

کامنت نویس گمنامی پرسیده

کامنت نویس گمنامی پرسیده
Anonymous

کامنت نویس گمنامی پرسیده است آیا تضمینی وجود دارد که پس از سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی توسط توده های زحمتکش ، آزادی و دموکراسی در ایران ایجاد گردد ؟ جواب کوتاه من این است که هیچ کس نمی تواند این تضمین را بدهد. همه چیزمشروط است. اگر در راس مبارزات زحمتکشان ایران، حزب انقلابی مدافع منافع کارگران و توده های زحمتکش قرار داشته باشد، انقلاب با خود، دموکراسی و آزادی واقعی برای اکثریت عظیم اهالی کشور به ارمغان خواهد آورد و زمینه برای رفغ ستم ملی از ملت های تحت ستم ، فراهم خواهد شد. تنها در چنین صورتی ملت های ساکن در ایران آزادانه و به طور دموکراتیک سرنوشت خود را تعیین خواهند کرد. اما اگر در راس انقلاب توده های زحمتکش چنین حزب انقلابی قرار نداشته باشد ، بلا تردید انقلاب شکست خواهد خورد و رژیمی سرکوبگر و ضد دموکراتیک مدافع نظام

سرمایه داری، نظیر رژیم جمهوری اسلامی، قدرت سیاسی را در چنگ خواهد گرفت . در چنین صورتی ، در کنار ستم های دیگر، ستم ملی نیز در ایران کماکان باقی خواهد ماند. بهمین جهت نیز کمونیست های ایران باید در جهت تشکیل حزب انقلابی طبقه کارگر، نهایت سعی و کوشش را مبذول دارند. لب مطلب در مقاله اینجانب در محکوم ساختن دسیسه رژیم در تشکیل فراکسیون مناظق ترک در مجلس، این است که تا رژیم جمهوری اسلامی به موجودیت ننگین خود ادامه میدهد ، تا این رژیم استبدادی بدست توده های زحمتکش ایران سرنگون نشده است، زمینه برای رفع انواع ستمگریها و از آن جمله ستم ملی فراهم نخواهد شد . کسانی که تشکیل فدراسیون مناطق ترک نشین را به مثابه یک پیروزی برای مردم آذربایجان محسوب میدارند اگر افراد ساده اندیشی نباشند که به خاطر مخالفت با شوونیسم ملت غالب و ستم ملی، از هر وسیله ای می خواهند استفاده کنند، آنهائی هستند که برای تامین منافع طبقاتی استثمارگرانه خود، حاضرند فرصت طلبانه با رژِیم جنایتکار جمهوری اسلامی ، این دشمن بی امان آزادی و دموکراسی، کنار آمده و از طریق سازش و تبانی با ارتجاع هار حاکم، به قدرت سیاسی دست یابند. چیزی که برای این قبیل افراد فرصت طلب، معنا و مفهومی ندارد، همانا منافع طبقاتی کارگران و زحمتکشان آذربایجان می باشد. در واقع امر چنین افراد سازشکاری به خاطر دفاع از نظام های غارتگر سرمایه داری، با کمونیسم و کمونیست های آذربایجان و سرتاسر جهان، کینه توزانه، عناد و دشمنی می ورزند. در نوشته خود، اینجانب تشکیل فدراسیون مناطق ترک نشین مجلس را به مثابه نیزنگ و دسیسه ای که رژِیم برای فریب افکار عمومی خلق ستم دیده و به پاخاسته آذربایجان و پیشبرد مقاصد ارتجاعی خود طرح ریزی کرده است، قاطعانه محکوم کرده ام. کسانی که برخلاف نظر اینجانب، این حقه و کلک رژیم را فرصت طلبانه، پیروزی بزرگی برای خلق آذربایجان میدانند ، باید به ما بگویند چگونه امکان دارد با بودن رژِیم آزایکش جمهوری اسلامی و مجلس فرمایشی این رژِیم ضد مردمی که همه افراد آن مزدوران و نوکران رژیم می باشند ، بر ستم ملی در آذربایجان پایان داده شود و خلق اسیر و دربند آذربایجان از نعمت آزادی و دموکراسی بهره مند گردد؟