پیش از آنکه « دیگران» ما را

پیش از آنکه « دیگران» ما را نقد کنند، خودمان « کجروی» خود را نقد میکنیم .
ما - تبعیض دیدگان- مقدس نیستیم. ایراد هم داریم ، زیاد هم داریم ، و آنها را بیرحمانه نقد میکنیم تا کنار بگذاریم.
اینکه ایراد خود را نقد میکنیم، به معنای آنست که فرصت سوء استفاده را از دست دیگران میگیریم.
اما خود را مقدس بدانیم بر ایراد خود چشم پوشیم این فرصت را به دیگران میدهیم که تلاش بحق ما را به شکست بکشانند.
نقد خود در خدمت پیروزی ست. عدم نقد، چشم پوشی، ماست مالی کردن ایرادهای خود، در خدمت شکست ماست.
پنهان کردن بیماری خود برابر با مرگ تدریجی ست. نقد ، بیماری ما را جراحی میکند.
ما باکی از این نداریم که تبعیضگران ببینند میکوشیم ایراد ها و کجروی های خود را جراحی کنیم. این کار نشانه ی سلامتی ماست.
عدم نقد تسلیم به بیماری و مرگ تدریجی ست.