شیوه خوب و بسیار دموکراتیک

تورک اوغلی، سازاخ ، آتش و امثالهم به مثابه سخن رانی در یک سالن بزرگ خالی از انسانهای حقیقی و قابل لمس میباشد. در هر حال ،امکان ندارد یکی از صاحب نظران آذربایجانی، حرف مثبتی در باره کمونیسم بیان دارد وآقای تورک اوغلی،چوب تکفیر برای کوبیدن آن صاحب نظر بیچاره و همه کمونیست های لاحق و سابق و در حال حیات ، بلند نکند. اگر به قول ایشان و دیگر کامنت نویسان ضد کمونیست آذربایجانی، کمونیست مرده و از بین رفته و بر گشتنی نیست، چرا این آقایان اینهمه در باره عبارت کمونیسم، حساسیت نشان میدهند؟ اشخاصی مثل تورک اوغلی، چون خودشان طرفدار پر و پا قزص سرمایه داری و مخالف سرسخت مرام کمونیستی و اشتراکی هستند ، تصور می کنند که هر آذربایجانی دیگری باید مثل آنها اندیشه کند و اگر کسی را می بینند که همچون من از مرام کمونیستی دفاع به عمل می آورد ، در اغلب موارد بدون اینکه نوشته این صاحب نظر را بخوانند ، شروع به حمله به کمونیسم و رهبران جنبش های کمونیستی می کنند. من هرگز ندیده ام که این قبیل اشخاص درس صد کمونیسم خوانده، نکوهشی از جنایات قدرتهای امپریالیستی کرده باشند.