حزب دمکراتیک خلق ها به عنوان

سوم نوامبر رجب طیب اردوغان و دولت باغچه لی رییس حزب حرکت ملی دیداری یک ساعته در قصر ریاست جمهوری ترکیه انجام دادند. موضوع گفتگو بسیار آشکار بود. سیستم ریاست جمهوری و قانون اعدام. روزنامه جمهوریت این خبر را اینچنین انعکاس داد؛ " اوجلان را بده و ریاست جمهوریت را بگیر". حزب عدالت و توسعه جهت تصویب قانون سیستم ریاست جمهوری و رفراندوم نیازمند یک ائتلاف پارلمانی است. ائتلافی که حزب جمهوری خواه خلق و حزب دمکراتیک خلق ها از آن خوداری کرده اند. اردوغان نیز جهت جلب پشتیبانی ملی گراها، کُردها را هدف قرار داده است. اما آغاز جنگ دوباره با حزب کارگران کُردستان و پایان دادن به پروسه صلح تنها خواسته دولت باخچلی و حزب حرکت ملی نبوده است. ملیگراهای ترک خواهان اعدام عبدالله اوجلان هستند. باغچه لی از اردوغان خواسته است که قانون اعدام به صورتی جداگانه از پاکت قانون اساسی ارائه شود و حتما باید شامل شخص آقای اوجلان نیز باشد. حمله روز چهار نوامبر و دستگیری صلاح الدین دمیرتاش و همکارانش نتیجه این سازش و اطمینان اردوغان از تصویب قانون اساسی جدید و ایجاد سیستم ریاست جمهوری بوده است. قانون اساسی جدیدی که اردوغان با هماهنگی با باغچه لی میخواهد تا چهار ماه دیگر آنرا به رفراندوم بگذارد. اردوغان برای رسیدن به این موضوع بر روی اعدام عبدالله اوجلان سرمایه گذاری کرده است. سرمایه گذاری که بدون شک از ترکیه کنونی صحرایی به سان صحرای عربستان خواهد ساخت. تا اینجا تمام محاسبات جهت جلب آرای ملیگراها و حذف سیاستمداران کُرد از سوی اردوغان میتواند درست باشد اما اشتباه بزرگی که اردوغان مرتکب شده است عدم نادیده گرفتن توان نظامی حزب کارگران کُردستان بوده است. حزبی که در حال حاضر همزمان در سه جبهه در حال جنگ است. در ترکیه، عراق و سوریه. نیروهای این حزب و همپیمانانش موثرترین نیروهای میدانی بر ضد داعش بوده اند. این در حالی است که با وجود تنها بکارگیری قسمتی از توان نظامی خویش بر ضد ارتش ترکیه شدیدا این ارتش را دچار دردسر کرده است. با معامله بر روی اوجلان، اردوغان ترکیه را به ویرانه ای بدتر از سوریه تبدیل خواهد کرد زیرا که توان نظامی موجود حزب کارگران کُردستان را با توان نظامی این حزب در دهه نود اشتباه گرفته استحزب کارگران کُردستانی که در صورت آسیب به اوجلان اکثر نیروهای درگیر در جنگ علیه داعش را متوجه شمال کُردستان خواهد کرد. سلاح های مدرن، موشک های ضد هواپیما و ضد تانک، گریلاهایی را که با کلاشینکف در مناطق کوهستانی درگیر جنگ چریکی بودند به قلب مناطق شهری ترکیه خواهد کشاند. بدون شک کُردها دیگر تنها در کُردستان نخواهند جنگید. ارتش زرهی که برای آنها تعیین مرز میکرد، با وجود این تسلیحات جدید، دیگر آسیب پذیر شده است. اوجلان همچنانکه تاکنون نوید دهنده آرامش و صلح برای ترکیه بوده است میتواند نوید دهنده تقسیم ترکیه نیز باشد. اردوغان اسب تروا را با دست های خویش دارد به داخل ترکیه میبرد. اما حزب دمکراتیک خلق ها کجا اشتباه کرده است؟ اوجلان در آخرین دیدار خویش با برادرش محمد اوجلان این موارد را گوشزد کرده بود. " نگذارید که شهرداری ها را از دست شما بگیرند". عدم درک این پیام وضعیت حزب دمکراتیک خلق ها را دشوارتر کرده است. حکومت ترکیه با دستگیری گولتن کاشاناک نبض عملکرد دمکراتیک خلق کُرد را گرفت. عدم سازماندهی گسترده و نبود عکس العمل مردمی باعث تشدید حملات دولت ترکیه بر ضد کُردها گردیده است. در واقع اوجلان از آنها خواسته بود که عکس العملی همچون طرفداران حزب عدالت و توسعه در هنگام کودتا داشته باشند. کُردها و حزب دمکراتیک خلق ها نمیبایست در مورد دستگیری شهردارهای دیاربکر کوتاه می آمدند. اگر کُردها به خیابان ها نریخته و شهرداری های خود را پس نگیرند.