مردمان تُرک تبار قبل از ظهور
ناصر کرمی
مردمان تُرک تبار قبل از ظهور دین اسلام و بعد از آن تا اواخر قرون وسطی تاریخ مستندی ندارند. از قرن پانزده 15 میلادی تمدن و تاریخ سازی خود را بر اساس شمشیر و دین اسلام بنیاد نهادند، ظهور دین اسلام در اوایل قرون وسطی بوسیلهء اعراب و ادامهء اسفبار آن در اواخر قرون وسطی بوسیله تُرک تباران عثمانی و سلجوقی، غزنوی، صفوی باعث عقب ماندگی جهان شرق از جهان غرب تا به امروز بوده است.
آقای صوفی زاده، کمال آتاتورک مسلمان نبود و اتفاقأ چنان سر ستیزی با اسلام داشت که بشکل غیر معمول سیاسی ب بارها و بارها توهین رادیکال به دین اسلام روا داشته است. کمال آتاتورک ناسیونالیسم تُرکی را جانشین دین اسلام کرد. حکومت اسلامگرای ترکیه امروز دقیقأ بر خلاف دیدگاه کمال آتاتورک به دین اسلام میباشد. تازه تئوریسین و مبتکر اندیشهء ناسیونالیسم تُرکی، و پان ترکیسم و پان تورانیسم و سکولاریسم و لائیسم یک فرد کُرد تبار بنام ضیاء گوک آلپ است
ضیاء گوک آلپ Ziya Gökalp (1875- 1924) کُرد تبار، محل تولد دیاربکر، جامعه شناس، پروفسور، متفکر، تحلیلگر سیاسی، تئوریسین، روشنفکر و روشنگرِ راسیونال، بیناد گذارِ اساس جامعه شناسی در دورانِ عثمانیان و ترکیه امروز، معمارِ ساختار حکومتی و پروسهءِ لائیسیته و سکولاریسم در جمهوری جدید ترکیه بود، او با اینکه خود کُرد تبار بود، بینادگذار پان ترکیسم و پان تورانیسم هست که تئوریهای او امروز هم زیربنایِ ناسیونالیسم افراطیِ تُرکی است. گرگهای خاکستری و ناسیونالیستهای افراطیِ تُرک تباری او را پدر پان تورانیسم و پان تُرکیسم مینامند.
خود کمال آتاتورک که تاریخ تولّد و هویّتِ اصلی او شفاف نیست. او در شهر Thessaloniki در یونان متولّد شده است و مشاورانِ او یهودی و یا مردمان دیگر غیر تُرک تبار بوده اند، گروهی هویّتِ او را یونانی، کُردی، اروپاییِ بالکانی، میدانند.
اوّلین بار است که آقای صوفی زاده به روش راسیونال و خردگرا به موضوعات و مسائل منطقه می پردازند، روشنگری و پرده برداری از مسائل سیاسی و تاریخی بر ضد هیچ کسی و قوم و قبیله ای نیست، بلکه تقویّت جایگزینی دمکراسی و پایان دادن به جنگهای قومی و دینی، همزیستی مسالمت آمیز، و مشروعیّت بخشیدن به هویّت واقعی مردمان در خاورمیانه است.
مردمان تُرک تبار تا کنون تلاش کرده اند که در اشکال مختلف: 1- با اقتدارگاریی و شمشیر تُرکی و خونریزی 2- با ناسیونالیسم گرایی تُرکی آتاتورک، 3- با اسلام گرایی عثمانی و اردوغانی هویّتی برای خود دست و پا کنند و در واقع ملّت سازی و تمدن آفرینی کنند که در هر سه مورد با شکست مواجه شده است،
اکنون زمان آن رسیده است که مردمان تُرک تبار به اجبار از روشهای دمکراتیک ملّت سازی و هویت سازی خود را از نو آغاز کنند، که متأ سفانه تا کنون تن به دمکراسی نمیدهند و از پذیرش واقعیّتها دوری میجویند و همچنان راه برون رفت از بحرانهای کنونی را همان شمشیر و خشونت و کشتار و پاک سازی قومی ارزیابی میکند. گردن نهادن به اصول دمکراسی تنها شانس این مردمان است، در غیر اینصورت شکست در همهء جبهه ها در انتظار آنها نشسته است.
ضیاء گوک آلپ Ziya Gökalp (1875- 1924) کُرد تبار، محل تولد دیاربکر، جامعه شناس، پروفسور، متفکر، تحلیلگر سیاسی، تئوریسین، روشنفکر و روشنگرِ راسیونال، بیناد گذارِ اساس جامعه شناسی در دورانِ عثمانیان و ترکیه امروز، معمارِ ساختار حکومتی و پروسهءِ لائیسیته و سکولاریسم در جمهوری جدید ترکیه بود، او با اینکه خود کُرد تبار بود، بینادگذار پان ترکیسم و پان تورانیسم هست که تئوریهای او امروز هم زیربنایِ ناسیونالیسم افراطیِ تُرکی است. گرگهای خاکستری و ناسیونالیستهای افراطیِ تُرک تباری او را پدر پان تورانیسم و پان تُرکیسم مینامند.
خود کمال آتاتورک که تاریخ تولّد و هویّتِ اصلی او شفاف نیست. او در شهر Thessaloniki در یونان متولّد شده است و مشاورانِ او یهودی و یا مردمان دیگر غیر تُرک تبار بوده اند، گروهی هویّتِ او را یونانی، کُردی، اروپاییِ بالکانی، میدانند.
اوّلین بار است که آقای صوفی زاده به روش راسیونال و خردگرا به موضوعات و مسائل منطقه می پردازند، روشنگری و پرده برداری از مسائل سیاسی و تاریخی بر ضد هیچ کسی و قوم و قبیله ای نیست، بلکه تقویّت جایگزینی دمکراسی و پایان دادن به جنگهای قومی و دینی، همزیستی مسالمت آمیز، و مشروعیّت بخشیدن به هویّت واقعی مردمان در خاورمیانه است.
مردمان تُرک تبار تا کنون تلاش کرده اند که در اشکال مختلف: 1- با اقتدارگاریی و شمشیر تُرکی و خونریزی 2- با ناسیونالیسم گرایی تُرکی آتاتورک، 3- با اسلام گرایی عثمانی و اردوغانی هویّتی برای خود دست و پا کنند و در واقع ملّت سازی و تمدن آفرینی کنند که در هر سه مورد با شکست مواجه شده است،
اکنون زمان آن رسیده است که مردمان تُرک تبار به اجبار از روشهای دمکراتیک ملّت سازی و هویت سازی خود را از نو آغاز کنند، که متأ سفانه تا کنون تن به دمکراسی نمیدهند و از پذیرش واقعیّتها دوری میجویند و همچنان راه برون رفت از بحرانهای کنونی را همان شمشیر و خشونت و کشتار و پاک سازی قومی ارزیابی میکند. گردن نهادن به اصول دمکراسی تنها شانس این مردمان است، در غیر اینصورت شکست در همهء جبهه ها در انتظار آنها نشسته است.