رفتن به محتوای اصلی

فوریه 2023

زخمی شدن یک کولبر بر اثر شلیک نیروهای هنگ مرزی

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، نیروهای هنگ مرزی در منطقه نوسود با کمین گذاری در مسیر تردد کولبران به سمت آنها بدون اخطار قبلی شلیک کردند. در اثر این شلیک یک کولبر ۴۵ ساله به نام نعمت عزیزی از ناحیه پا مورد اصابت قرار گرفت و زخمی شد. این حادثه در شامگاه چهارشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ رخ داد.

فرمانده انتظامی متهم به «تجاوز جنسی» در چابهار به ۱۵ ماه زندان محکوم شد!

ابراهیم کوچکزایی فرمانده سابق نیروی انتظامی چابهار روز ۱۰ شهریور امسال به بهانه بازجویی از این دختر که اهل شهر دشتیاری از توابع چابهار است، او را به اتاق استراحت خود در محل کارش برده و به او «تجاوز» کرده است.

منشور مطالبات حداقلی و نقش ساواک در سیستمهای اطلاعاتی بعد از خودش - صفحه دو آخر هفته

منشور خواسته های حداقلی بیست تشکل صنفی در داخل ایران، چقدر می تواند بیانگر خواست عمومی برای تغییرات در ایران باشد و آنها خواهان چه نوع همراهی از معترضان خارج هستند؟ گفت و گو با شیوا عاملی راد و فواد کیخسروی و در بخش دوم با بالا گرفتن بحث ساواک و عملکرد آن، آیا پس از گذشت یک دوره تاریخی، امکان دادخواهی هست؟ در گفت و گو با بهزاد کریمی، شهرام خلدی و امید منتظری.

دادخواهی با تفرقه جویی ره به جایی نمیبرد

 دادخواهان و  پویندگان آزادی و برابری برای ایران، باید چهارچشمی مواظب باشند به دام نقشه هایی که جمهوری اسلامی برای بقای عمر خویش میکشد نیفتند. رک وپوست کنده بگویم، ما اکنون داریم خودمان به دست خودمان یکی از نقشه های آن را اجرا میکنیم و با هیاهو بر سر گذشته ای که برای همه ما کم یا بیش  از اشتباه و درد  جنایت خالی نبوده بیش از آنکه ضروری  ولازم باشد

حکومت دینی خلفای راشدین

شریعت اسلامی به عنوان یک نظام حقوقی، بعد از قرن دوم هجری شکل گرفت، نه در زمان حیات حضرت محمد و نه حتی دوران فرمانروایی خلفای راشدین (خلفای هدایت شده). از همان دوران ابوبکر برداشتی متفاوت از شریعت اسلام، حتی بین خلفای راشدین وجود داشت. این حکومت‌ها تمامیت‌خواه و مذهبی بودند و هیچ‌ سازوکاری برای مشروعیت بخشیدن، یا سلب مشروعت و تحدید یا تعویض قدرت نداشتند، از اینرو سراسر تاریخ اسلام، تاریخ مسموم کردن‌ها، جنگ‌ها، قتل عام‌ها، اعدام‌ها و تکفیرها، غارت‌ها و مصادره‌ها است.

سِرشتِ احتمالی ـ آماریِ قوانینِ طبیعی

"مسئله‌ی مسیر، یا حتا مسیری با عدم قطعیت، پیش‌فرض می‌گیرد که یک پیوستارِ فضازمانِ قابلِ تایید تجربی وجود دارد. متاسفانه دنیای فیزیکی، پیوسطه نیست بلکه کوانتیزه شده است. رویکردِ فضازمانی تنها در چارچوب فیزیک کلاسیک و نسبیتی توجیه می‌شود، زیرا در آنجا ممکن است فرض شود که اشیای فیزیکی را می‌توان به‌طورِ پیوسطه مشاهده کرد