«نباید از فشار بر ایران کاست»

آیا رسیدن حسن روحانی به مقام ریاست جمهوری می‌تواند معادله هسته‌ای را تغییر دهد؟

داده‌ها کماکان همان هستند. برنامه‌ هسته‌ای ایران حادترین مشکل دوران ماست. زیرا اگر دست آخر ایران به بمب دست پیدا کند، همچون کره شمالی صحبت از یک یا پنج بمب در میان نیست، از ده‌ها و شاید صدها بمب حرف می‌زنیم. صنعت هسته‌ای ایران دارای ۱۲ هزار سانتریفوژ است و در برنامه‌های نهایی تعداد ۵۶ هزار سانتریفوژ پیش بینی شده است. این تجهیزات می‌تواند ۲۰ تا ۳۰ بمب در سال تولید کند. از سوی دیگر، رآکتور آب سنگین اراک که هدفش تولید پلوتونیوم است، وارد فاز نهایی ساخت شده و تا ۲۰۱۴ آماده‌ بهره برداری خواهد بود.

در گذشته آقای روحانی با تعلیق غنی سازی از خود نرمش نشان داده...

روحانی در مقام استاد دیپلماسی و سخنوری به میدان آمده است. او بر داشتن شناختی بهتر از غرب تکیه می‌کند. در طول کارزار انتخابات، او از احمدی‌نژاد انتقاد کرد که چرا چون گرگی در گله ظاهر شده، حال آنکه او می‌تواند خود را جای بره‌ای جا بزند. در ۲۰۰۳، او فعالیت‌های پیش‌ ـ‌ غنی سازی را متوقف کرد چرا که گمان می‌کرد آمریکایی‌ها پس از تسخیر عراق، قادر به بمباران ایران هستند. اما در طول این مدت، به روند ساخت زیرساخت‌ها سرعت بخشید تا در زمان مقتضی، فعالیت‌ها را بهتر از قبل از سر گیرد. کاری که ایران در سال ۲۰۰۵ انجام داد. آقای روحانی بسیار به این امر مفتخر است و این افتخار را پنهان نمی‌کند.

آیا شما برای حل این مشکل به دیپلماسی باور دارید؟

اگر ایرانی‌ها بفهمند که میان تخریب اقتصاد و برنامه هسته‌ای شان تنها یک انتخاب دارند، می‌شود راه حلی دیپلماتیک را متصور بود. در چنین شرایطی، همانطور که تمایلش در انتخابات ابراز شد، اقتصاد را نجات خواهند داد. اما نباید از فشارها کاست.

پس شما بر این باورید که نباید تحریم‌ها را از سر حسن نیت کم کرد؟

حیاتی است که پیام ارسالی به ایران روشن باشد. تشدید تحریم‌ها آثاری حقیقی در ایران دارد. اگر آنها بر برنامه‌شان اصرار بورزند، تحریم‌ها سنگین‌تر خواهند شد. ما چیزی جز اجرای راه‌حل‌های پیشنهادی شورای امنیت سازمان ملل نمی‌خواهیم. توقف غنی‌سازی، انتقال کل ذخیره اورانیوم غنی شده به خارج از ایران و توقف ساخت رآکتور اراک.

آیا به «خط قرمز» بنیامین نتانیاهو نزدیک می‌شویم؟

نخست وزیر این «خط قرمز» را در مزر ۲۵۰ کیلو اورانیوم ۲۰ درصد غنی شده تعیین کردند. اما پلوتونیوم اراک بازی را عوض می‌کند. با آغاز کار رآکتور، امکان بمباران آن چون عراق و سوریه از بین می‌رود، مگر با نابود کردن کامل یک منطقه. شرکای اروپایی و آمریکایی ما بر اضطراری بودن شرایط واقف هستند.

از: کریستوف ایاد / در: لوموند / ترجمه از فرانسوی: ایران در جهان

پایان خبر./.