دوستان گرامی، این بحث ها و

دوستان گرامی، این بحث ها و گفتن و نوشتن ها را اگر تا صد سال هم کش بدهید برای بحث تا صد هزار سال دیگر هم زمان هست! همه کسانی که در چنین گفتگوهائی پیاپی به هم می تازند در یک پدیده همباور هستند و به هم نمی تازند! و آن باور داشتن ناسیونالیسم است! تاریخ نشان می دهد که ناسیونالیسم زهر کشنده ای است که به هر سرزمینی پا گذاشته است جز تباهی چیزی در پی نداشته است. خوشبختانه اینجا و در چنین بحث هائی همه استاد تاریخ هستند! پس من هم که یک بی سواد هستم از همه دوستان ناسیونالیستی که از استادان برجسته رشته تاریخ هستند می پرسم که در کجای تاریخ در سایه باورداشت (ایدئولوژی) ناسیونالیسم یک کشور یا یک رهبر یا یک گروه پیروز شده است؟ آدولف هیتلر، بنیتو موسولینی، ناپلئون بناپارت، صدام حسین، اسلوبودان میلوشوویچ و دیگر ناسیونالیست ها به همان راهی رفته اند که شما می روید! آیا چنین ناسیونالیست هائی پیروز شدند و یا نابود شدند؟ خودتان پاسخ خودتان را بدهید! هم اکنون همه کشورها رو به سوی جهانی شدن یا Globalization دارند و در فرجام تاریخ تنها کشوری که بر جای خواهد ماند کشوری به نام کره زمین است و نژادپرستی کوچکترین ارزشی از دیدگاه اندیشه خردمندانه ندارد و هر کس که پیرو اندیشه خردمندانه باشد باورهای نژادپرستانه را دور خواهد ریخت. ناسیونالیسم هم شکل اتو کشیده و اودکلن زده و محترمانه نژادپرستی است و از این روی هر کس که پیرو اندیشه خردمندانه باشد ناسیونالیسم را هم مانند نژادپرستی باید دور بریزد. دوستان نازنین و ناسیونالیست من، باورداشت من تک میهنی (اینترناسیونالیسم) است، یعنی کشوری به نام کره زمین و نژادی به نام انسان و دیگر هیچ! زبان نیز تنها و تنها ابزاری برای برقراری ارتباط میان انسان هاست و جز این ارزش دیگری ندارد. از همه دوستان ناسیونالیستم که از استادان برجسته در رشته تاریخ هستند می خواهم که اگر من که یک ترک تبریزی بی سواد هستم و کوچکترین باوری به دیدگاه های ناسیونالیستی ندارم دچار پندار نادرست هستم مرا راهنمائی کنند!