آش ناصرالدین شاهی

براستی در این آشفته بازار  انتخابات در این تبلیغات گسترده برای جلب مردم بپای صندوق های رای ،آیا کسی از از حال"گربه های ایرانی "خبر دارد ؟ 
گربه هائ جوانی که پانزده سال قبل در فیلم آقای بهمن قبادی در سیمای نسل جدیدی ظاهر شدند که تا حدودی باز گو کننده خواست وحال روز جوانانی بود که نمی خواستند تن به معیارها و محدوده هائی بدهند که حکومت جمهوری اسلامی بر جامعه تحمیل می کرد.
نرم هائی که بطور سمبلیک از قالب موسیقی سنتی عبور می کرد وروزنه جدیدی از نگاه نسلی که وارد دنیای انترنتی گردیده بود،می گشود. 
نسلی که شیوه زندگی فرا تر و آزاد تر از آنچه که بر جامعه ایران تحمیل می شد را در دنیای مجازی می دید و آن شیوه و نگاه به زندگی را با فاصله گرفتن ازسنت ها وافکار گذشته  ونگاه به آینده بکار میگرفت و پیام می داد . برای پیامش  بهائی سنگین می پرداخت .
حالا پانزده سال از سن آن نسل می گذرد. نسلی که اگر آن روز بیست ساله بود حال سی پنج ساله شده واجبارادر چرخه زندگی جایگاه دیگری یافته است.  اما با همان نگاه که می فهمید و می داند که نوع دیگری از زندگی وجود دارد که از جامعه ایران ،از نسل او بخصوص از نسل بعد او که فرزندان آنها و یا خواهر برادر های کوچک آنها باشد دریغ شده . از نسلی که امروزه نسل  زد اطلاق می شوند.  نسل زد، نسلی که بکل از حکومت اسلامی ومعیار های آن عبور کرده و نگاهی کاملا متفاوت به زندگی، سبک زندگی وقوانین اجتماعی تحمیل شده بر جامعه دارد.
نسلی که بر آمد دقیق نگاهش به امر زن ،به امر حجاب و سبک زندگی چیزی است که در سیمای شعار "زن ،زندگی ،آزادی " تجلی یافت و حماسه بزرگ جنبش مهسا را رقم زد .
نسل نیکا ها ،حدیث ها وروحی ها .نسلی که برای خواسته های خود تاوان زیادی داده ومی دهد .
نسلی تعین کننده در جامعه.نسلی که ارتباط تنگاتنگ با نسل قبل خود دارد. مجموعه چهل میلیون دونسل که با نفی جمهوری اسلامی و جواب نه به مضحک انتخابات ،به مشروعیت نطام . رای شصت میلیونی خود را بر حکومت  تحمیل کرد . فشل بودن هر رئیس جمهوری که از انتخابات حکومتی بیرو ن بیاید پیشاپیش اعلام نمود . 
نگاهی کوتاه به نحوه بر خورد چه حکومتیان، چه فعالان سیاسی به این جمعیت شصت در صدی که نه به حمهوری اسلامی گفتند . اصرار آنها در کشاندن بخشی از این تحریم کنندگان بپای صندوق های رای ، نشان می دهد که آنها هنوز هیچ شناخت دقیقی ازتفکرو نقش تاثیر گذار این دو نسل بخصوص نسل زد در جامعه ندارند.
نگاه کنیم به فضای ایجاد شده انتخاباتی توسط حکومت و نیروهای اپوزیسیون   ونوع بر خوردشان که هنوز منبعث از تفکری است که که سال هاست بر ذهنیت آنها، "  تاکید می کنم "چه حکومتی وچه اپوزیسونی با ویژگی های خاص سنگینی می کند. 
بازتاب تفکری که هنوز نمی تواند درک کند معنای عبور از جمهوری اسلامی برای نسل جوان ایران بخصوص نسل زد به معنای عبور کردن بتمامی از جمهوری اسلامی است . 
یعنی تفکر و عمل کردی  که هیچ سنخیت و رابطه ای با جمهوری اسلامی ندارد و گرفتار رای دادن به پزشکیان یا جلیلی نیست . چرا که کلیت حکومت ورهبر نفرت انگیز آن محلی از اعراب برای آنها ندارد.
از این روست که در هیچ کجای معادلاتی که روزانه از طرف حکومت وبخشی از اپوزیسیون بی خطر داخلی و خارجی  در لباس آقای زید آبادی ،عبدی ،وو و ...و برخی از اپوزیسون خارج از کشور طرح می شودوبا برجسته کردن خطر جلیلی خواهان شکستن تحریم شصت در صدی ودادن رای به پزشکیان و نوعی آشتی با صندق رای می گردند.این نیروی اصلی تحریم کنندگان  دیده نمی شوند . 
بیک دلیل ساده .
چرا که هنوز درک نمی کنند که نسل جوان دیروز که در فاصله بین جوانی ومیان سالی قرار دارد و نسل جدید  زد بتمامی از حکومت اسلامی فاصله گرفته اند! .عبورکردن وفاصله گرفتی که جای سئوال وباز گشتی ندارد .چرا که در تمامی عرصه ها این امر صورت گرفته و دقیقا مرزهائی را شکسته است که خط قرمز های حاکمیت است که پزشکیان هم درون آن جای می گیرد.
اما برای بسیاری از اپوزیسیون داخل وخارج این گذر از جمهوری اسلامی صورت نگرفته و اگر هم ادعای گذری دارند! یک  گذر سیاسی متزلزلی است که گاه با دست پس وی زنند و گاه با پا پیش می کشند .عمدتا اصلاح  طلبان و اپوزیسونی هستند مردد در مرزهای عافیت طلبی ، که ضعف های متزلزل بودن خود را در لباس نیک خواهی ،ودیدن آنچه که گویا  دیگر افراد گذر کرده از حکومت اسلامی در آئینه نمی بینند واین حضرات در خشت خام مینند.
هشدار می دهند. هشداری که نتیجه عملی آن چیزی جز هم گامی در پختن آش ناصر الدین شاهی نیست، که ولی فقیه واطاق فکر حکومت برای مردم در حال  پختن است . تمامی نوچه های درباری از وزیر، و کیل زیر یک چادر  که بجای ناصر الدین شاه ،ولی فقیه آقای خامنه ای نشسته است .نشسته بر صندلی قدرت ناظر برکار پاک کردن نخود لوبیائیست که در سینی های مقابل آنها نهاده شده است. آشی با یک وجب روغن روی آن  .
چه تاریخ عجیبی دارد این سرزمین ! ابوالفضل محققی