رفتن به محتوای اصلی

ما در حال حاضر دو فرهنگ در

ما در حال حاضر دو فرهنگ در
ناشناس

ما در حال حاضر دو فرهنگ در عرصه سیاسی فرهنگی اقتصادی داریم که باهم در جنگ و تضادند و هرکدام پیروز شود و دیگری را به حاشیه براند برنده عرصه حاکمیت و قدرت سیاسی هم خواهد بود این دو فرهنگ نماینده دو طبقه هستند ودو پایگاه طبقاتی فرا ملیتی در ایران یکی فرهنگ روستایی است که به طبقه دهگریختگان و نیز روستا نشینان تعلق دارد و کلا ده اندیشی و روساتیگری و ده منشی است و مبنای آن فرهنگ مهاجم و غیر بومی شریعت ابراهیمی است با تمامی شاخه ها و قرا ئت های آن شاخه های : شریعت های اسلامی- یهودی- مسیحی-بهایی همان شریعت ها ی ابراهیمی که تمامی قرائت های سنتی فقاهتی نوگرا و چپ و راست و ملی را شامل میشود

در حال حاضر قدرت فائقه حکومتی با فرهنگ روستایی اسلامی شیعه اثنی عشری است وبیشترین اشاره من و مصداق فرهنگ روستایی همین شاخه است که از حدود 500 سال پیش در حوزه حاکمیت وارد شده و اکثر حکومت های 5 قرن گذشته دارای این نوع فرهنگ روستایی بوده اند طبیعی است اصطلاح پر تناقض و بی معنی روشنفکر دینی شیعه که تلاشی مذبوحانه برای حفظ فرهنگ روستایی در دوران شکوفایی و گسترش زندگی شهری در دروان بعد از انقلاب کشاورزی و صنعتی و دیجیتال است این گرایش خطرناکترین و وابسته ترین و استعماری ترین نوع فرهنگ روستایی است که به خواست و حمایت باند های قدرت جهانی و استعماری است برای مبارزه با فرهنگ شهری ایرانی و جهانی که فرهنگی غیر دینی استدلال گرا وفلسفی و ایدئولوژیک است و زمینی ساخته و پرداخته شده..فرهنگش شهری با مکتب های مختلف آن .که بیشتر زاییده جریانات فکری بعد از رنسانس اروپا است.البته فرهنگ شهر ی ما از نظر من حامل سنت های بومی طبیعی ومستدل ملل ایرانی نیز هست سنت هایی که با گذشت هزاران سال بخاطر ذات عقلانی شان هنوز پایدارند و به زندگی ملل ایرانی هویت و معنا میبخشند.بنابر این فرهنگش شهری ایرانی با سنت عقلانی بومی ملل ایرانی تضادی و چالشی ندارد و حتی آنرا باز تولید هم میکند.اتفاقا فرهنگ شهری ایرانی قسمت اعظم انرا فرهنگ باستانی ایرانشهری تشکیل میدهد که میراث هزاران سال زندگی شهریگر ایرانی است.فرهنگ شهری ایرانی مانند رنگین کمانی است که از صفحه شهریگری باستان ایران شروع میشود و به دنیای مدرن میرسد.و تمامی گرایش های مکتبی و فلسفی فکر امروز جهانی را در خود شامل دارد.از سوسیالیسم مزدک تا پان ایرانیسم آرش .از مکاتب فلسفی یونان باستان (میراث سلوکیان) تا ایدئولوزی های فلسفه سیاسی مدرن سکولار.میراث فرهنگی زروانیسم مهریگری زرتشت مانی ومزدک وبابک خرمدین وفرهنگ شهری بعد از اسلام .بنا براین بسیار متنوع ومتکثر است و ذاتا لیبرال.در صورتیکه فرهنگ روستایی دقیقا با تمام این نحله ها مخالفت و تضاد و چالش دارد و وجودش هست تا وجود گرایش های فرهنگ شهری ایرانی را حذف و منهدم کند.فرهنگ روستایی بخصوص شاخه به اصطلاح روشنفکریش که احزاب اصلاح طلب ،ملی مذهبی،حزب الله آنرا نمایندگی میکنند خود نوعی تروریسم فرهنگی فرهنگ شهری ملل ایرانی است. تلاشی است شکست خورده تا ملت های ایرانی را نبدیل به امت واحده روستایی(شیعه) کند .فرهنگ شهری ایرانی حامل بهترین افکار و سنت های غیر دینی ملل ایرانی است و آنهارا نفی نمیکند فرهنگ شهری تورکی عربی کوردی ارمنی آشوری بابلی گیل و تالش و طبری خراسانی وبلوچ سیستانی عیلامی و... .تمامی دستاورد های شهریگری ملل تشکیل دهنده ایران سازنده فرهنگ شهری ایرانی هستند فرهنگی که هروز باید آنرا اندیشید و باز تولید کرد و بروز کرد و هروز نیاز به تزریق فرهنگ و اندیشه شهری ملل خودرا دارد برای همین است که بدون فکر شهری ملل خود و نبود یکی از رنگ های رنگین کمان دچار نقصان و کمبود است .چگونه میتوان شعر ایرانی را بدون لغات عربی تصور کرد.چگونه میتوان فکر عربی غیر ابراهیمی را در فرهنگ شهری ایرانی نفی کرد.چگونه میتوان تلاش های فرهنگی تورک های ایران را در تولید فرهنگ شهری ایرانی نادیده گرفت .چگونه میتوان این همه شاعر و دانشمند شهریگر تورک را که فرهنگ شهری ایرانی وامدار آنهاست فراموش کرد چگونه میتوان فرهنگ شهری ایرانی را بدون شاعران و متفکران تورک تصور کرد بدون نسیمی بدون تقی رفعت بدون نظامی مهستی گنجوی شمس تبریزی کسروی معجز شبستری صابرصمد شهریار عزیز نسین یاشار کمال ناظم حکمت شاملو...چگونه میتوان دم از فرهنگ شهری زد وازمتفکران ملت عرب چون ابن هیثم ابو العلای معری ابن راوندی ابن خلدون سعدی ... اسمی نبرد بابک خرمدین که پیامبر مسلح فرهنگ شهری ماست طبق گواهی تاریخ فرزند یک والدین تورک و عرب بوده است .امیدوارم ملل ایرانی تنها به فکر نجات فرهنگ شهری مان باشند و همه در صفی متحد علیه فرهنگ عقب مانده و فاسد روستایی حاکم تلاش کنیم .وباغنای فرهنگ های بومی و ملی خود و با استفاده از تجربه فلسفی فکری جهانی فرهنگ شهری خود را روز بروز غنا بخشیم به امید آزادی و رهایی و رشد و پیشرفت ملل ایرانی .