پاینده باشی آقای فرشی ، با
ناشناس
پاینده باشی آقای فرشی ، با بودن شخصیتهای مثل شما انسانها بیشتر احساس آرامش میکنند . من یک کردم باور کنید با خواندن مقاله شما گریه کردم . گریه کردنم نشان از احساس ضعیف بودنم نیست سالها مبارزه کرده‌ام و اگر لازم باشد تا آخر عمر هم مبارزه خواهم کرد نه از بالا رفتن کوه ترسیده‌ام و نه از گلوله‌ها و آتش پاسداران رژیم ، بلکه گریه کردنم نوعی ابراز شادمانی از بودن آدمهای مثل شماست . خوشحالم کردی ممنونم ، حتی اگر صحبتهایتان در میان این دمکرات مآبها خریداری هم نداشه باشه مشکلی نیست ، برای من همان بس که هنوز آدمهای وارسته‌ای مثل شما هستند و وجود دارند . پاینده باشی . روسیاهی و ننگ برای همه دیکتاتورها و نژاد پرستها .