رفتن به محتوای اصلی

جناب داریوش برادری

جناب داریوش برادری
ناشناس

جناب داریوش برادری
اګرچه اینجانب از مقالات علمی روان کاوانه شما در پیروی از آموزه های ژاک لکان در وادی هرچه بیشتر روشنتر نمودن سه نظم بنیادین « امرخیالی، امرنمادین و امر واقعی» بیشتر استقبال میکنم تا ورودتان به بحث های سیاسی مرسوم در بین اپوزسیون ایرانی. البته که بسیاری از مقالات سیاسی شما از جمله همین مطلب مورد بحث را مفید و برای خواننده مثمر ثمر میدانم.
و اما در ادامه نظر قبلیم و با تجربه ای که از سایت ایرانګلوبال بدست آورده ام، بر این باور هستم که آقای کیانوش توکلی در تلاش برای رسیدن به آزادی بیان واقعا « کیفیت را فدای کمیت» نموده است.
ایشان دوست دارد که

بیننده ګان این سایت هرچه بیشتر و بیشتر شوند. سایتشان به شهرت برسد و آقای توکلی سرشناس و مورد تایید اکثریت قرار بګیرد. به همین دلیل است که به قول معروف برای رسیدن به هدفش هرګونه وسیله را توجیه مینماید. متاسفانه ایشان با بازګذاشتن درب ورود این سایت به روی همګان درب خروجش را برای بسیاری از نویسندګان و کاربران با کیفیتش باز ګذاشته است و اجازه داده است که جای آنها را بعضی افرادی اشغال کنند که نه به آزادی بیان معتقد هستند و نه به دموکراسی ایمان دارند و فقط و فقط آنچه به مخیله خودشان میرسد را درست میدانند و از تاختن و حمله و هجوم های نارسیستی به دیګران و پشت پا زدن به هرچی فرهنګ ګفتمان سازنده است ابایی ندارند.
ضمن قدر دانی از زحمات شبانه روزی آقای توکلی امیدوارم که از آن باور که « مرغ فقط یک پا دارد» بیرون بیاید و به کیفیت سایت و حمایت از نویسندګان و کاربران صادق و کیفی توجه بیشتری بنماید.