یادداشتهای یک کمونیست قدیمی، دفتر خاطرات عزیزم، کجاست آن روزهای انقلابی که نفت بشکهای به ۱۲۵ دلار رسید، انقلاب چاوز با نفت بشکهای ۷۴ دلار که حتئ از از خیابانهای مرکزی شهر کاراکاس نیز فراتر نمیرفت، چاوز نفت گران را به امپریالیزم آمریکا فروخت تا سوخت انقلاب سوسیالیستی خود را تامین کند و در کشور همسایه، کلمبیا، جنبش فارک نیز مواد مخدر خود را به بازارهای آمریکا فرستاد تا با پول آن به جنگ امپریالیزم برود، چاوز میتونست با استفاده از قیمت بالای نفت، اقتصاد و صنعت ونزوئلا را سر و سامانی دهد ولی این فرصت از دست رفت، در مقابل ما نفت و گاز مجانی را به رفیق کاسترو فرستادیم و بدین طریق مانع اصلاحات اقتصادی در کوبا نیز شدیم، اگر خمرهای سرخ نفت ونزوئلا و مواد مخدر فارک را داشتند، به جای ۲ میلیون کشته از آدمهای بدبخت در عرض ۲ سال، ۲۰ بیست میلیون کشته در منطقه نسیب جنبش چپی
یادداشتهای یک کمونیست قدیمی
یادداشتهای یک کمونیست قدیمی
ناشناس
و سوسیالیستی میشد، حیف که ونزوئلا امروز سومین بالاترین تورم دنیا را در بین کشورهای جهان دارد، جمهوری اسلامی فارسی ایران نیز با احمدی نژاد در راس حکومت یکی از بالاترین سطح تورمها را در دنیا دارد، شعار حمایت از مستضعفان همیشه تورم زا است، اریتره کشور دیکتاتوری چپی دیگر نیز به این درد دچار است. در مقابل دو کشور همسایه ایران و ونزوئلا، "" ترکیه و برزیل "" کاری به عوام فریبی نداشتند و سطح فقر را با اصلاحات اقتصادی پایین آوردند، آاخ که من و احمدی نژاد چقدر پاپا چاوز را دوست داشتیم.