آقای برادری ممنون از شما که سایت ایرانگلوبال را مورد نقد قرار دادهاید. در نوشته شما مطالب ارزندهای وجود دارد که مرا به فکر وامیدارد و سوالاتی برایم مطرح میکند. ••• در کشورمان ایران، با تنوع و رنگارنگی بسیار و زیبا، انسانها دارای نظرات گوناگون هستند. از راستِ راست تا چپِ چپ. از افراط تا افراط!!! مسائل گوناگونی در حیات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور وجود دارند که هر کسی هم نظری در باره آنها دارد. از نظر من این کثرت به هیچوجه بد نیست بلکه خوب هم است و میتواند به عنوان بنیانی برای پویایی جامعه بکار گرفته شود. اگر از جنبه منفی به این تنوع و کثرت نگاه کنیم، آنرا «آش شله قلمکار» خواهیم دید و اگر از جنبه مثبت به آن بنگریم، روندی در جهت رسیدن به «همپیوستگی و یا همبودگی با حفظ کثرت و استقلال آنها». من شخصا اصطلاح وحدت را زیاد دوست ندارم و به نظرم وحدت یک اتوپی است. برای من وحدت
آقای برادری ممنون از شما که
آقای برادری ممنون از شما که
اژدر بهنام
مفهومی است که عدم اختلاف و تفاوت را میرساند و این ناشدنی است. در جامعه سرزمینی به نام ایران، این کثرت و تنوع و تفاوتها وجود دارد و شایسته است که هر یک از آنها امکان بروز داشته باشد و بتواند خود را به دیگران عرضه بدارد. من شخصا دوست دارم بدانم که هموطن من با افکار فاشیستی و نژادپرستانه و انسانستیزانه، چه حرفی برای گفتن دارد. اگرچه از وجود چنین افکاری در جامعه متاسفم و از آن رنج میبرم. من شخصا میل دارم بدانم که هموطن استقلالخواه من برای چه میخواهد از دیگران جدا شود و راه خود را برود و آیا میتوان راهی برای باهم بودن پیدا کنیم یا نه. میخواهم بدانم که هموطن پان ایرانیست من با عقاید افراطیاش چه منطقی دارد و چرا میخواهد زبان مادری مرا در تنگنا قرار دهد و از دور خارج کند و از بین ببرد. دلم میخواهد بدان که چرا یکی دیگر میخواهد ترکتباران را در استان اردبیل جمع کند و دیواری دور آنها بکشد. و دلم میخواهد دیگران هم از وجود چنین افکاری در این جامعه مطلع شوند. البته که با گشت و گذاری در اینترنت میتوان به همه این نظرات و افکار و عقاید دست یافت ولی چرا نباید امکانی بوجود آورد که همه این افکار در آنجا امکان عرضه داشته باشند؟ شخصا وجود چنین امکانی را مفید میدانم و به همین دلیل نیز با ایرانگلوبال همکاری میکنم. من ایرانگلوبال را آیینه تمام نمای جامعه ایران میدانم. آینهای با تمام صافی و روشنی و نیز زنگارهایش. این سایت تجربه جدیدی در جامعه ماست و میتواند تجربهای موفق یا ناموفق باشد. اگر همه به عنوان یک امکان مثبت به آن بنگریم، میتوانیم آنرا به «ساختاری نو و متفاوت و مفید و زیبا» تبدیل کنیم. ••• مدیریت ایرانگلوبال بارها با این مساله روبرو بوده است که: مرز ما کجاست؟ خط قرمز ما کدام است؟ چه مطالبی باید منتشر شوند و چه مطالبی را باید کنار گذاشت؟ خوشبختانه در مدیریت سایت کسی وجود ندارد که به سانسور مطالب معتقد باشد. طبق توافقی که به عمل آمده، تابوی ما اتهام، توهین، ایجاد دشمنی و نفاق و جنگافروزی است. در ضمن به نظر من سایت، محل برخورد اندیشههاست و نه مکانی برای تبلیغ. هر کسی میتواند برای تبلیغ مطاع خود، امکان خودش را بسازد و بکار گیرد. گاهی مسائلی پیش میآیند که از این حد نیز فراتر میروند و باز مدیریت را مجبور به بحث و اظهار نظر و تصمیمگیری میکند. و پویایی کار ما نیز در همین است. ایرانگلوبال در طول سالیان حیات خود بسیار متحول شده است. حرفی نیست که به دلیل خصلت خود، یعنی امکان نشر مطالب توسط نویسندگان، گاهی مطالبی ناخوشایند و «خارج از محدوده» در سایت مشاهده میشود. گاهی به نظر میرسد که «استقلالخواهان» و «تجزیهطلبان» عنان سایت را در دست گرفتهاند و گاهی نیز برعکس، چنین مینماید که «تمامیتخواهان» و «پان ایرانیستهای افراطی» بر سایت مسلطند. زمانی شکایت میکنند که کمونیستها سایت را به میدان تاخت و تاز خود بدل ساختهاند و زمانی دیگر شکایت میشود که سایت تبدیل شده است به ارگان سلطنتطلبان و «شاه الهیها»! ولی زمانی که مجموعه عملکرد سایت را بررسی میکنیم، درمییابیم که علیرغم حرکات نوسانی، تعادلی در مطالب سایتبه هر حال من ایرانگلوبال را آینه تمامنمای جامعه ایرانی میبینم و فکر میکنم که نباید چهرههایی را از این آینه زدود و خارج کرد. بگذاریم تا همه، حرفهایشان را بزنند. دیگران را آنچنان که هستند بپذیریم و تلاش کنیم تا به تفاهمی برای باهم زیستن برسیم. امید ما این است که همکاران و خوانندگان سایت، با همفکری و نقد و بررسیهای خود در این راه به ما یاری رسانند و راهنمای ما باشند.