رفتن به محتوای اصلی

در واکنش به گسترش تحریم‌های بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، دولت محمود احمدی نژاد سیاست دوگانه‌ای را برگزیده است. از یک سو مقام‌های دولتی تحریم‌ها را نامؤثر جلوه می‌دهند و به مردم می‌گویند که تحریم‌ها راه به جایی نخواهد برد و از سوی دیگر با تشکیل ستاد و گروه‌های کاری بر آنند که با اتخاذ راهکارهای مناسب از نتایج این تحریم‌های گسترده بکاهند. سه هفته پس ازچهارمین قطع نامه شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، قطع‌نامه ۱۹۲۹، باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا ، ۱۰ تیر، با امضای مصوبه کنگره آن کشور...
خانم هانا آرنت ، فیلسوف ، متفکر سیاسی ، ژورنالیست ، روشنگری اجتماعی و مسئول برای درک نظام های توتالیتر و جنایت هایش علیه بشریت؛ مانند فاشیسم و استالینیسم ، کمک مهمی نمود . او مینویسد که شکست دولتهای ملی در آغاز قرن گذشته و رشد جنبش های توده ای مدرن ولی بدون رهبری لایق و سالم ، موجب برقراری فاشیسم در غرب شد . امروزه اشاره میشود که نظرات او را باید با توجه به شرایط قرن 20 یعنی حاکمیت فاشیسم و استالینیسم مورد توجه قرار داد .
هفته پیش یک یا چند گروه سوئیسی آکسیونی قانونی را در حمایت از پناهجویان بلاتکلیف در سوئیس برگزار کردند . این آکسیون جدای از اینکه توانسته تاثیری بر سیاستهای غیرمتعارف پناهندگی توسط دولت محافظه کار سوئیس بگذارد یا نه....؟ اما از چند جهت قابل توجه است . اما قبل از ورود به هر جنبه ایی ، اجازه بدهید به سراغ چند سطری از زنده یاد غلامحسین ساعدی برویم که در حدود 30 سال پیش در مورد پناهنده نوشته بود .
دانشگاه آزاد در مدت ۲۸ سال با دریافت شهریه که نشان از اقبال مردمی دارد بر امکانات مالی خود افزوده و به تاسیس واحدهائی در سطح کشور دست زده است. شاید بی آنکه مدیران اراده کرده باشند ، ایجاد واحدهای آموزشی در دهات و شهرستان ها و مناطق محروم ، از دانشگاه آزاد یک نهاد توانمند مدنی و منحصر به فرد ساخته که حتی بر فرض پائین بودن کیفیت آموزش در پاره ای رشته ها ، تبدیل به نهادی سراسری و فرهنگ ساز شده است .
هنگامی که چند شب پیش مستندی تحت عنوان بهائی ها در ایران از شبکه بی بی سی پخش شد، انتظار آن را داشتم که سیمای حکومتی و خبرگزاری ها و سایتهای وابسته به دولت، دور جدیدی از موضع گیری ها را آغاز کنند. در اولین اقدام، جهان نیوز در مقابل سخنان خانم عبادی و آقای کدیور که در این فیلم با آنان مصاحبه شده بود، جبهه گیری کرد. تیتر خبر این بود: حمايت آشكار عبادی و كديور از بهائيت. خبری در سه پاراگراف و بسیار کوتاه، که بنظر می آمد با عجله نگاشته شده است.
اعلام حکم بازداشت مسعود رجوی و یارانش، نشان از جهت گیریهای آشکار دولت عراق در راستای اهداف جنایتکارانه حکومت اسلامی دارد. دولت عراق نمی تواند حقوق سیاسی و قوانین بین المللی برسمیت شناخته شده جهانی در رابطه با مخالفین سیاسی ایرانی در آن کشور را نادیده گیرد.
پس از انتخابات سال گذشته تعداد قابل توجهی از ایرانیان، از گروه‌های مختلفی چون فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و حتا مردم عادی، برای نجات جان خود یا خانواده‌ی خود، بدون هماهنگی و برنامه‌ریزی، تصمیم گرفتند از ایران خارج شوند و رهسپار کشورهای همسایه شدند. در این گزارش سعی شده بخشی از مشکلات این پناهجویان و مطالباتشان از سازمان‌ها و تشکل‌های حامی پناهندگان به تصویر کشیده شود.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه ضمن ابراز نگراني عميق در باره وضعيت جسماني سعيد ترابيان و هشدار در باره تلاش جهت پرونده سازي واهي براي ايشان و رضا شهابي و گشودن پرونده اي جديد براي منصور اسالو، تداوم بازداشت و تشديد فشار بر هيئت مديره سنديکا و خانواده هايشان را قويا محکوم ميکند و خواهان آزادي فوري و بي قيد و شرط سعيد ترابيان، رضا شهابي، ابراهيم مددي، منصور اسالو و ديگران کارگران در بند از زندان است.
در رابطه با کردستان و پیوند فی‌مابین دو جنبش کردستان و جنبش موسوم به سبز به باور من شایسته است که حداقل از طرف سران جنبش سبز در خارج از کشور، در این مقطع زمانی، پل ارتباطی لازمه را زد، بدون تردید در این خصوص توجه به کاراکتر سیاسی این منطقه و مناسبتها و ویژگیهای سیاسی، جامعه‌شناختی و روانی آن بسیار مهم و حائز اهمیت است. برای نمونه میتوان از 22 تیر ماه، سالروز ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو و همراهانش در وین پایتخت اتریش، بدست تیم ترور جمهوری اسلامی ایران بعنوان روز ملی مبارزه با ترور یاد کرد و...
دولت از آن به عنوان تنها راهکار برای خروج جامعه از فقر یاد می‌کند؛ اما با پیش‌بینی تورم ناشی از اجرای یکباره و بدون زیر ساخت این طرح بر همگان واضح است که طرح مزبور در شرایط کنونی اقتصاد ایران نه راهی به سوی رفاه؛ بلکه روشی نو برای شکل‌گیری تراژدی جدید به منظور فقیرتر شدن فقرا و پیوستن بخش زیادی از طبقه متوسط جامعه به این جمع در کنار افزایش قدرت دولت و دستیابی آن به منابع مالی جدید است که شکل تقسیم آن در جامعه نیز در دست این نهاد حکومتی قرار دارد.