اگر به دینامیسم حرکت، نوگرایی و تحوّل معتقد باشیم ، گفتن این حرفها برای یک کسی که خود یک عمر در اندرون پردایم اندیشه های سوسیال دموکراسی زیسته و منزل یافته است گفتار سختی نیست. ما بخاطر راه سختی که با هم پیموده ایم و رنجهایی که با هم کشیده ایم، صمیمانه با هم گرم میگیریم، در حالیکه فرسنگها از همدیگر فاصله داریم.افکار این دوستان ما که امروز از ترور سیاسی سازمانهای سیاسی دموکراتیک و مردمی دست بر نمیدارند، با مرزبندیهای کذایی و داستانبافیهای خیالی دنبال دشمن تراشی هستند، از کجا نشات میگیرد؟
کسیکه در ایران زندگی می کند ،مادامیکه خود را بافرهنگ و شهرنشینی تهران وفق ندهد ،هرگز یک انسان مدرن ایرانی نخواهد بود!این برهان کاملا غلط ـ یکبار برای همیشه باید شکسته شود و شهرها و استانها در سایه اختیارات فدرالی از پارلمان استانی برخوردار گردند تا بر سرنوشت سیاسی و رفاهی اجتماعی و فرهنگی سرزمین خود تسلط یابند تا نظام شهروندی را از پایه ـ ابتدا به ساکن از نواحی خود نهادینه نمایند تا در یک همایش شهروند سازی سراسری در تمام ایران پیوند بیابد!
شاید به دلیل پست قبلی داستان بازگشت امیر فرشاد ابراهیمی گروهی از دوستان و آشنایان و علاقمندان من یا آقای ابراهیمی و گروهی از مخالفان ایشان دائم از من سوال می کنند که آیا امیر فرشاد ابراهیمی به ایران بازگشته یا خیر و اگر بازگشته چه بر سر ایشان آمده است. طبیعی است که خود آقای ابراهیمی پاسخگوی این سوالات هستند و من سخنگوی ایشان نیستم. پخش ویدیویی از ایشان که دلایل بازگشتشان را به تفصیل بر شمردند هم به این سوالات بیشتر دامن زده و بازار شایعه را داغ تر کرده است .
براندازی نظام کنونی و برپائی جمهوری ایرانی( ونه جمهوری دمکراتیک اسلامی رجوی) امر کارگران، زنان و دانشجویان است. مجاهدین برای اینکه ثابت کنند که مبارزه شان نه برای قدرت گیری یکی از فرقه های اسلامی، بلکه برای آزادی و دمکراسی در ایران است ناچارند که حق ملت ایران در تعیین سرنوشت خود را برسمیت شناخته و گزینش رئیس جمهور و رهبر را بخود ملت واگذار کنند.
دو کامنت را برگزیده‌ام یکی از جمال و دیگری از سیامک که قبلا یک کامنت او را در پاسخ به کامنتی دیگر از جمال به صفحۀ نخست آورده‌بودم. و حال سیامک پرسش‌هائی را با من در میان گذارده‌است. پیش از پاسخ به این پرسشها بنویسم که من سبک و خرام نوشتاری سیامک ترک را بر سبک و خرام نوشتاری جمال کرد ترجیح می‌دهم. هرچند خود را به مواضع جمال (منهای حمایتش از پ‌ک‌ک) نزدیک‌تر می‌بینم. و اما پاسخ پرسشی که سیامک با من در میان گذاشته‌است
جای تعجب خواهد بود که اگر برای آن بخش از جنبش سوسياليستی که دمکراسی را از اهداف عدالتخواهانه اقتصادی/ اجتماعی جدا ناپذير می داند، به پای اين نوع مفاد برنامه ای و اشکال دمکراتيک ساختاری (جمهوريت) نرفته آنها را به مثابه ی سنگ بنای پيشرفت به سوی سوسياليسم، نداند. در قرن گذشته تجربه شده است که تنها در چارچوب وجود نظام دمکراتيک و مبتنی بر حق رأی عمومی (جمهوری) و از طريق نهادهای انتخابی مثل پارلمان، انجمن و شورا است که توده های مردم می توانند در سرنوشت اجتماعی خود شرکت نموده و...
مقاله ای که دیروز در مجله معروف «فوربس» و تحت عنوان «چگونه تغییر رژیم در ایران دنیا را متحول خواهد کرد» منتشر شده دولت امریکا را ترغیب به تغییر رژیم در ایران از طریق حمله نظامی میکند، و پس از ارائه لیستی از منافع مختلف یک حمله نظامی به ایران، مینویسد، «و بالاخره یک ایران آزاد! حتی اگر به این معنی باشد که مردم آن کشور مجبور باشند راه خود به سوی آزادی و دموکراسی را از میان خرابه ها پیدا کنند و قیمتش را با خون و ثروتهای برباد رفته خود بپردازند.»
حقوق بشر به معنای امروزی در اثر تغییر نگرش به انسان و پیدایش اومانیسم به‌وجود آمد. اومانیسم در واقع علوم جدیدی را به‌وجود آورد به‌نام علوم انسانی و البته در یک رابطه‌ی برگشتی، این علوم انسانی باعث تقویت اومانیسم شد. علوم انسانی جدید از رشته‌های مختلفی تشکیل شده که یکی از آنها انسان‌شناسی است که نسل قبل، آن را مردم‌شناسی ترجمه می‌کردند.
جمهوری اسلامی عبدالمالک ریگی را زمانی دستگیر و ا عدام کرد که تبدیل به یک اسطوره شده بود. پیروزی های مکرر او در جنگ با رژیم، او را یکی از موفقترین رهبران چریکی کرده بود. او ثابت کرده بود که میتواند جمهوری اسلامی را در تمام جبهه هایی که علیه مردم بلوچ باز کرده بود، شکست دهد. چندین بار او را محاصره و غافل گیر کردند و لی او هر بار با مهارت و شجاعت زیاد محاصره را شکست و جان سالم بدر برد.
دولت جمهوری اسلامی از سرکوب جنبش مردم ایران سرمست است و اینک خود را آماده می سازد تا با جهان به نزاع برخیزد! شوربختانه در ایران کنونی ، فردی حکومت میکند که با دیپلماسی لج بازی کودکانه اش سیاست های سرنوشت ساز کشور رابانابخردی پیش می برد تا هرچه بیشتر بسوی پرتگاه نزدیک گردد!؟« احمدی نژاد از تصویب قطعنامه چهارم اظهار خوشحالی کرد!بی بی سی«در ضمن محمود احمدی نژاد غرب را تهدید نمود که از کرده خویش پشیمان خواهند شد!اما قبل از تصویب قطعنامه چهارم...