این کامنت پاسخی‌ست به مقالۀ «زمان منطقی و «مراحل سه‌گانه» تحول فردی و جمعی ایرانیان» از آنجا که به نظرم دیدگاهی مهم آمد آن را به صفحۀ نخست منتقل میکنم و از آقای مزدک مادرباوران خواهش میکنم مقالاتشان را برای درج در سایت ارسال کنند. (ک-نویدی).......... «:من به چیزی بنام روانشناسی بعنوان علم معتقد نیستم ..............................»
قطعنامه جدید شورای امنییت جهت تحریمهای بیشتر حکومت اسلامی ، چند روز پیش صادر شد . و بعد به دنبال آن نظریه و تحلیل و جشن و شادی و پیروزی و از این حرفا.... وقتی فضای عمومی به روی پدیده ایی متمرکز میشود و به آن پروبال سیاسی میدهد ، خوراک تبلیغاتی میسازد....این یعنی جدی گرفتن آن پدیده . مثل همین بحث تحریم حکومت اسلامی و صدور قطعنامه از طرف شورای امنییت ، که الان 31 سال در اشکال مختلف به روی اکران میرود.
امیدوارم آنچه در زیر میاورم حمل بر این نشود که گوئی میخواهم مسیر زندگی تبعیدیان تازۀ ایرانی را برای خارج کشور ماندن، تثبیت کنم. ابداً هدفم چنین کاری نیست و شرایط هر فرد نیز آنقدر ویژه است که هیچوقت یک راه معین برای همۀ تبعیدیان چه در گذشته و چه در حال مفید نبوده و نیست.
هدف خامنه‌اي و احمدي نژاد از اتخاذ چنين تصميمي، تلاش براي بازسازي و تداوم اقتدار فرو ريختة رهبري نظام به جايگاه توهم‌آور قبل از كودتاي انتخاباتي و توانمندسازي و مشاركت هر چه بيشتر نهادهاي ديني و نظامي در تصميم‌گيري‌هاي كليدي كشور، بوده است. آشتي‌ناپذيري و مقابله‌جويي خونين با جنبش اعتراضي و دمكراسي‌خواهي مردم و مطيع سازي منتقدين دروني حكومت و بالاخره به انقياد درآوردن ارادة “رهبران معنوي” جنبش از جمله ديگر اهداف برنامه‌اي كودتاگران بوده است.
قطعنامه چهارم شورای امنیت در مقابله با بلند پروازیهای حکومت اسلامی کشورمان تصویب شد. این قطعنامه در شرایطی به تصویب شورای امنیت میرسد که نظام اسلامی حاکم بر ایران در هفته های اخیر تلاشهای زیادی را در جهت جلوگیری از تصویب آن انجام داده بود. مهمترین این تلاشها، دست بدامان برزیل و ترکیه—دو عضو کنونی و غیر دائمی شورای امنیت—شدن بود. همه اش از سر عجز و وحشت از صدور قطعنامه دیگری در شورای امنیت بود. نام مستعارش را هم توافقنامه هسته ای تهران گذاشتند.
امروز 12 ژوئن ایرانیان مخالف رژیم اسلامی به دعوت انجمن« ایران ازاد» در مقابل سفارت به مناسبت سالگر د 22 خرداد، گرد هم آمدند. پلیس دانمارک اطراف سفارت را در محاصره کامل خود در آمده بود .در این آکسیون، ایرانیان با گرایشات متفاوت از همه گروهها و نحله های سیاسی با پرچم های خود حضور داشتند و یکصدا شعار مرگ بر دیکتاتور ، مرگ بر خامنه ای و زنده باد ازادی سر می دادند و سخنرانانی به زبان دانمارکی و فارسی سخنانی در ارتباط با این روز ایراد نمودند و...
گمان میکنم، فردا روز تعیین سرنوشت با رهبری جنبش اجتماعی مردم نیز باشد، تصمیم أقایان موسوی و کروبی در مورد لغو راهپیمایی ۲۲ خرداد، علیرغم احساس مسئولیت شان در قبال جان جوانان از خود گذشته، این سئوال را نیز ایجاد میکند که چرا در زمانی که رژیم جمهوری اسلامی چه در داخل و چه در خارج از کشور در ضعیف ترین موفعیت سیاسی خود قرار دارد، تاکتیک بهتری به عنوان آلترناتیو ارائه ندادند؟
پیش از اینکه چند حزب و نهاد اسلامی وارد بازی قانونی و تقاضای مجوز از وزارت کشور برای راهپیمائی 22 خرداد گردند ، آقایان موسوی وکروبی اطلاعیه هائی صادر نموده و از مردم دعوت کرده بودند که به مناسبت سالگرد قیام سبز و باشکوه ملت و کشتار وحشیانه ی جوانان وطن بدست اراذل و اوباش دولتی ، در این روز از میدان امام حسین تا میدان آزادی راهپیمائی نمایند.
در کنار رُخدادهای سیاسی در این گیتـی پهنـاور و نابرابر کـه هـر روز شاهـد آن ها هستیـم تـب و تـاب جام جهانی فوتبال در آفـریقـا جنـوبـی هم در رسانـه هـا جایـگاه ویـژه خـود را دارد. بـه جـرئـت می توان گفت فوتبال، قلب ورزش هاست. فوتبال پـُرطـرفـدارتـرین ورزش جهانـی است کـه می تواند میلیون ها انسان را به دور خود جمـع کند. فوتبال تنها ورزشی است که می تواند عِـرق ملی را به اوج خود برسانـد. واقـعیـت این است که چپـاولگران و غـارتگـران سرمایه های مـردمی، برای انباشتن ثـروت خود در همه جا حضور دارند و...