رفتن به محتوای اصلی

اميد رضا مير صيافى، وبلاگ نويس ايرانى كه بهمن ماه گذشته براى سپرى كردن حكم دو سال و نيم حبس خود بازداشت شده بود روز چهارشنبه در زندان اوین درگذشت. محمد على دادخواه، وكيل آقاى مير صيافى در گفت و گو با راديو فردا اعلام كرد كه بى توجهى مسئولان زندان اوين در رسيدگى به وضعيت ناراحتى قلبى موكل او منجر به فوت وى شده است. وى گفت: «دكتر حسام فيروزى از زندان اوين با من تماس گرفت و گفت كه ضربان قلب میر صيافى منظم نمى زده است و او را به بيمارستان برده اند.
هنوز سوالات و نگرانی های مطرح شده در جریان مرگ های رازآلود زندانیانی همچون زهرا کاظمی و اکبر محمدی و ولی الله فیض مهدوی و ابراهیم لطف الهی و زهرا بنی یعقوب و به طور کلی دغدغه ی سلامت زندانیان سیاسی و شکنجه آنها در زندان های جمهوری اسلامی بی پاسخ مانده بود که دوازده روز پیش مرگ مشکوک زندانی سیاسی، امیر ساران در زندان رجایی شهر کرج دوباره بر این نگرانی ها دامن زد و حالا امروز می شنویم که یک زندانی سیاسی دیگر به نام امید رضا میر صیافی در زندان اوین جان سپرد.
جوش و خروش زمین بوی آشنائی می دهد.سکوتم می لرزد در این پریشانی هوا و انگار زمین تسخیر عشقی پنهانی است.امواج یخزده از شراره های داغ زمین عاشق و مست به دریا پناه می برند.من کر گرفته ام از چوبهای آتشین. من بر انگیخته ام و لبی تر می کنم از این شراب کهنه ی خانگی.خانه پر از گلهای بهاری است و هیاهو در جنگل بیدار .در کف دستانم بوی اسکناسهای بچگی ام مرا مست می کند .انگار همان پیراهن گل گلی بهاری را بر تن کرده ام .مادر در تکاپو است ومادر بزرگ برای گلهای حسرتی دعا می خواند
اگر معتقد باشیم که جامعه‌ در حال رشد محتاج بيشتري از نظر كسب و اطلاعات و اخبار دارد ، بنابراين ضرورت انتشار مطبوعات و روزنامه‌ها در روزهاي تعطيل نيز وجود دارد گرچه مسائل اقتصادی می تواند فاکتور مهمی باشد که مدیران مسئول موظف خواهند بود که به این امر مهم توجه نمایند. طبق گزارش وزارت ارشاد بودجه ای 31 میلیاردی جهت یارانه به مطبوعات کشور در سال جاری اختصاص داده شده که 12 میلیارد کمتر از سال گذشته بوده است. این یارانه خود کمکی است که مطبوعات به انتشار خود ادامه دهند.
انتخابات نه تنها با راه ندادن مخالفین و دگراندیشان در آن غیر دموکراتیک است بلکه برای خودیهای درون حاکمیت نیز بنا به گفته دو تن از کاندیداهای ریاست جمهوری دوره گذشته که از شخصیتهای کلیدی نظام هستند ناسالم نیز میباشد. بنابراین تکلیف ما با چنین انتخاباتی روشن است ولی جبهه ملی ایران نظر رسمی خود را پیرامون انتخابات به موقع اعلام خواهد داشت.
«در واقع مشکل جاي ديگري است. جمهوري اسلامي در حوزه درياي خزر نتوانسته تابحال از منافع قانوني و مشروع خودش در اين درياچه تمامي اهرم‌ها و توانايي‌هاي خودش را بخوبي استفاده بکند و در نتيجه زمينه را براي استفاده غير قانوني برخي از اين کشورهاي منطقه فراهم کرده است».
در نگاه بسیاری از ناظران سیاست داخلی ایران، آمدن خاتمی به صحنه انتخابات ریاست جمهوری حرکتی اشتباه بود. شاید اشتباه بزرگتر او، خروج زود هنگام از صحنه بود. اعلام خروج خاتمی از صحنه انتخابات، بی تردید به افزایش شانس تداوم شرایطی خواهد انجامید که او با آمدن خود بر ضرورت تغییر آن تأکید ورزیده بود. ورود میرحسین موسوی، نخست‌وزیر دوران جنگ جمهوری اسلامی به انتخابات، و قرار گرفتن او در کنار مهدی کروبی و محمد خاتمی، گروه‌های اصلاح‌طلب را از حضور سه گزینه اصلی در جمع خود برخوردار ساخته بود.
اقای عرفانی از قديم گفته اند: خود کرده را تدبير نيست. رهبری بی خرد و قدرت طلب مجاهدين با رفتن به عراق بی ثبات ( از زمان پيدايش کشوری به نام عراق يعنی با سقوط عثمانی تا به امروز عراق هميشه در طغيان و شورش و کودتا بسربرده) بزر گترين قمار سياسی را که نتيجه اش در هر شرايطی باخت بود را با جان و زندگی اعضا و هوادارانش انجام داد و به نصايح خيليها نه تنها بي توجه ماند بلکه با توهين و تهمت و افترا اکثر جريانات سياسی و افراد را از خود دور کرد.
من شرم می‌کنم از خویش که کاری کارستان جز فریادِ ظلم و همه‌گیر شدنِ بی‌اعتنایی نمی‌توانم بکنم. شرم دارم از خودم، جامعه‌ام و حکومت‌ام. شرم. چرا باید یک انسان به جرم نوشتن کشته شود و کسی به جرم کشتن محاکمه نشود؟ چرا دزد مال و ناموس و بیت المال آزاد باشد و او به جرم نوشتن کشته شود؟ چرا همدستان سعید امامی آزادند؟
.......بدین‌ترتیب، به لطفِ یک پیچشِ حیرت‌آور که از پرسشی از بیرون الهام گرفت (‌و هم‌چنین به لطف تردیدهای مارکس دربارۀ دقت برخی از صورت‌بندی‌هایش که مارکسیست‌ها بی‌هیچ تأملی به کار می‌بردند‌)، اکونومیسمِ مارکس نقیضِ خود را در خود پرورش داد: مجموعه‌ای از فرضیه‌های ضد تکاملی.