رفتن به محتوای اصلی

ایران گلوبال «ساختار نو و متفاوت» ویا«آش شله قلمکاری»!
20.03.2013 - 23:10

 توضیح مدیریت ایران گلوبال : این نوشته قرار بود در بخش سخن روز درج شود ولی به دلیل مشکل فنی در اینجا درج شد

سخن روز را طبیعتا بایستی با تبریک سال نو به همه خوانندگان و نویسندگان و دست اندرکاران سایت ایران گلوبال آغاز کرد و به امید اینکه سالی خوب برای همه شما و برای ایرانیان باشد. موضوع دوم اما این است که ما این پیامهای معمولی و کلیشه وار  را  می شناسیم و خوب است که در عین اینکه واقعا آرزوی روزی نو برای خویش و دیگری و ایران می کنیم، همزمان کمی آیین نوروزی را به شکل نمادین بکار ببریم. یعنی ببینیم که برای ایجاد «روزی نو و تحولی بهتر» بایستی سایت ایران گلوبال از روی چه چیزهایی  بپرد و عبور بکند، زردی خویش را به آنها بدهد و سرخی  آنها  را بگیرد و روزی نو، حالتی نوین از ایران گلوبال ایجاد بکند. برای اینکار بایستی اما اول قدرت و ضعف سایت را دید و با آن، با خویش دیدار کرد تا بتوان سپس دست به آیین نوزایی و تحول زد که اصولا آیین نوروز نماد آن است.  مطمئنا می توان درباره ی یک سایت اینترنتی از جوانب مختلف سخن گفت و او را از مناظر مختلف «نشانه شناسی» و یا آسیب شناسی کرد و طبیعتا این کار از عهده ی یک نفر و یک دیدگاه خارج است. اما برای اینکه لااقل این بحث مهم را باز بکنم، حال که برای اولین بار به عنوان یک نویسنده همکار این سایت سخن روز را می نویسم، می خواهم از نگاه خودم  بزرگترین قدرت و بزرگترین ضعف سایت را بگویم:

1/ قدرت سایت ایران گلوبال و مهمترین دلیلی که من در اینجا مقالاتم را می گذارم ، با اینکه اگر بخواهم مطمئنا در بسیاری سایتهای دیگر نیز می توانم اینکار را بکنم، «آزمون و تجربه  دموکراسی رسانه ای و کثرت گرایی» است که این سایت در حال انجام دادن و تحقق آن است. یعنی با شناختی که من از سایتهای مختلف دارم، هیچ سایتی را نمی شناسم که قادر بوده باشد تا این حد از «پذیرش دموکراسی و کثرت گرایی و حضور نظریات مختلف یا متضاد» پیش برود و حتی به آنجا برساند که نویسندگان خودشان مطالبشان را منتشر بکنند و به این شکل سایت هرچه بیشتر به حالت یک «ماشین دسته جمعی و همزمان مرتب متفاوت» تولید و عمل بکند.

2/  طبیعتا این شکل از «رسانه و سایت گردانی » دارای ضعفهای خویش نیز هست و می تواند مشکلاتی مثل کمبود ویراستی یا حضور همزمان مطالب قوی و ضعیف و غیره را در برداشته باشد. با اینحال با توجه به اینکه تمامی کارهای این سایت توسط دوستان و همکاران علاقه مند به تحول مدرن ایران و بدون هیچ استفاده مالی صورت می گیرد، بایستی با چشم خطاپوش به برخی ازین خطاها نگریست و همزمان سعی در بالا بردن سطح مطالب و غیره کرد. اما این مشکل اصلی سایت به باور من نیست.

 مشکل اصلی  و اکتوئل سایت در واقع این است که چگونه بتواند در عین «کثرت گرایی و ایجاد بستری بر بحثها و جدل مدرن فکری، سیاسی و غیره» همزمان  «وحدت و ساختاری» ایجاد بکند. یعنی بتواند نشان دهد که او دارای چه ساختاری و چه نوع «وحدت در کثرتی» است و مرزهایش کجاست. مشکل نبود این مرزهای مشخص باعث می شود که حتی گاه من بشخصه شک بکنم که آیا به همکاری ادامه بدهم یا ندهم. بویژه وقتی می بینم که سایت بخاطر این نگاه کثرت گرا و بدون مرزهای مشخصش گاه به محل بیان نظرات پان ترکی، پان عربی، تجزبه طلبانه یا حتی نژادپرستانه و راسیستی کسانی تبدیل می شوند که آشکارا در مقالاتشان برای مثال روشنفکر باصطلاح فارس را متهم به بی عقلی یا غیره می کنند. یعنی دقیقا کسانی که مرتب تمامی مدت داد می زنند که ما سرکوب می شویم، در عمل  بشکل جدید به همان اعمال دست می زنند، چون متوجه خویشاوندی درونی میان خودشان به عنوان پان ترک یا پان عرب تجزیه طلب یا استقلال طلب با حزب اللهی سابق یا شوونیست ایرانی  نیستند و اینکه تکرار آنها، تکرار یک خطا و فاجعه هستند.

 

موضوع مباحث مهم تبعیضات قومی و غیره یک چیز است و تلاش برای طرح مباحث تجزیه طلبانه و حتی گاه راسیستی یک چیز دیگر.  طبیعتا این دوستان می توانند به عنوان یک نیروی سیاسی نظرات تجریه طلبانه یا استقلال طلبانه و هفت ملتشان را هر جا که بخواهند مطرح بکنند و همه می دانیم که بخوبی سایت و پشتیبانی نیز دارند، موضوع اما این است که «خط مرز سایت در برابر این مباحث کجاست»، زیرا همانطور که دموکراسی بدون قانون ممکن نیست، همانطور که آزادی بدون قانون و مرز ممکن نیست، همانطور نیز یک سایت بایستی بگوید، چهارچوب دموکراسی خواهی و رسانه ای من و مرزهای کنونی من کجا هستند، نقطه ی وحدت در کثرت میان ما همکاران و نویسندگان مختلف کجاست. بایستی جای متفاوتش به عنوان رسانه در مجموعه ی رسانه های ایرانی را نشان دهد وگرنه در این دریای سایتها گم می شود و یا در این هرج و مرج نظری درونی و دعواهای همراه آن غرق و کم اثر می شود.

 

سایت ایران گلوبال به باور من می خواهد خودآگاه یا ناخودآگاه بر یک خطای کهن و همپیوند چیره شود. این خطای کهن همان حالت «وحدت کلام و بدون قبول تفاوتها و بر علیه یک دشمن» از یکسو است و از سوی دیگر نقطه همپیوند آن که به حالت «ضدیت همه با هم و جنگ همه با هم» است و ایجاد امکانی برای حضور پیوندها و تفاوتها و چالشها.( همانطور که علاقه به سوسیال دمکراسی یا نظرات چپ در آن نیز قابل رویت است).اما  برای اینکار مهم بایستی به باور من سایت ایران گلوبال  این «ساختار نو و متفاوتش» را هر چه بیشتر بوجود آورد و صیقل دهد وگرنه دچار حالاتی می شود که گاه ما همین اکنون نیز شاهدش هستیم و آن «آش شله قلمکاری» از نظریات  مدرن قومی تا نظریات پان ترکی یا پان ایرانی و راسیستی و یا تجزبه طلبانه و غیره هستیم. زیرا کثرتی که نتواند ساختار و پیوندی میان خویش و دیگری بیابد، محکوم به اخته کردن خویش و قدرتهایش و محکوم به افتادن در دام پوپولیسم یا هرج و مرج است. محکوم به افتادن در دام خواستها و نظرات متضاد است که هر بار یکی می اید و می گوید اینجا به ملتهای ترک یا کرد یا به ملت ایران، اینجا به سلطنت و پادشاه و آنجا به جمهوری و یا غیره بی احترامی شده است و دوستان مرتب باید فاکت بیاورند و جواب بدهند که اینجور بوده است یا نبوده است. طبیعتا گاه این جنجالها نیز لازم است اما آنجا که زیاد می شوند، حکایت از پایین رفتن سطح یک سایت و ناتوانی از این است که «مُهر و تفاوت خویش را بر شرایط و تحولات بزند». در حالیکه دقیقا این چیزی است که هر سایت مدرنی در پی آن است. اینکه محلی و عرصه ای برای بیان خویش و تمناها و نظریاتش و نگاه متفاوت خویش بیابد و در «گفتمان قبلی» تفاوت و تحولی نو یا چشم اندازی نو و متفاوت بیافریند.

باری به باور من در سال نو اگر سایت گلوبال می خواهد به این توانایی «تحول و تفاوت سازی» در گفتمان خطا و کهن «وحدت همه با هم  و یا جنگ همه با هم» هر چه بیشتر دست یابد و نشان دهد که چگونه این سایت کمک به رشد دموکراسی رسانه ای و بسترسازی مدرن در عرصه ی چالش سیاسی و یا فرهنگی و یا در درون جریانات چپ یا قومی و غیره می کند، بایستی هر چه بیشتر مرزهای ساختار و این «وحدت در کثرت» را مشخص بکند. یعنی به باور من سایت باید بتواند قدم مهم را بردارد و دقیقا در این شرایط سردرگمی و ناتوانی از ایجاد وحدت در کثرت، به نماد و نمونه ای از این تحول گفتمانی و اساسی تبدیل شود. بایستی  مرزهای نگاه مدرن و کثرتی را بیان بکند که به سان «علائم مشخصه و واحده» می توانند به هویت مشترک و نکات اشتراک و همپیوندی یکایک همکاران سایت، میان سایت و خوانندگانش و محل تفاوت او با دیگر رسانه های مشابه تبدیل شود، به معیار مهم برخورد به مقالات و یادداشتها و به «علامت شاخصه و متفاوت و قوی» سایت ایران گلوبال تبدیل شوند. این مرزها و معیارهای مشترک و پایه ای و  این ساختار مهم و پایه ای به باور من چیزی جز این اصول مهم نمی توانند باشند:

1/ اینکه سایت ایران گلوبال دقیقا در جهت و مسیر گفتمان و تحول مدرن ایران کار و تلاش می کند و اینکه این سایت محل و بستری برای همه نیروها و تفکرات مدرن ایرانی در عرصه های مختلف سیاسی/اجتماعی یا فرهنگی و چالش میان آنهاست، بنابراین قدم اول و علامت واحده و مشخصه این سایت وفاداری به تحول مدرن  و مباحث مدرن چون دموکراسی یا سکولاریسم، چالش مدرن و غیره است. دوم اینکه این سایت این تحول و  وحدت در کثرت را « در چهارچوب ایران واحد و مشترک و ملت واحد ایران و رنگارنگ» می خواهد. سوم اینکه قبول دو اصل اولیه به معنای این نیز هست که می توان از جوانب مختلف و با حفظ این هویت و بستر مشترک، همزمان درباره ی مباحث و مفاهیم مشترک  یا تحولات مختلف با یکدیگر اختلاف نظر و یا تفاوت نظر داشت و بایستی تفاوت و چالش باشد و بوجود آید. بایستی به تفاوتها و چالشها امکان بروز و بیان داد، خواه در مسائل سیاسی و میان نظرات مختلف چپ یا مشروطه خواه یا حتی اصلاح طلبی باشد که این اصول را قبول دارد، یا در مسائل قومی و زنان یا غیره و در مباحث چگونگی برخورد به تبعیضات قومی یا جنسی یا جنسیتی و غیره باشد.

 با چنین نگاه و ساختاری است که سایت هم هر چه بیشتر صیقل می خورد و هم می تواند دست به کاری بزند که کمتر سایت ایرانی قادر به آن بوده است و به رشد وحدت در کثرت کمک سازد. به نماد و رسانه این امر مهم و اساسی تبدیل شود. همزمان او با اینکار راه خویش را از هر جریان افراطی چپ یا راست، تجزبه طلب یا پان ترک و یا شوونیست کاملا جدا کرده است و نشان می دهد که چه می طلبد و مرزش کجاست. تنها با چنین روش شفاف و با چنین ساختاری است که سایت ایران گلوبال می تواند پروژه ورود کثرت گرایی و دموکراسی در چالشها و مباحث را هر چه بیشتر پیش ببرد و آن شود که هست. یعنی یک قدرت و خوانش نو و متفاوت، یک تفاوت سازی قوی در گفتمانها بوجود اورد، باوجود  امکانات مالی و غیره اندکی که این سایت نسبت به سایتهای دیگری دارد که یا از طریق دول مدرن و اروپایی یا از اینجا یا آنجا کمک می گیرند و پشتیبانی می شوند. زیرا موضوع این است که می توان با حداقل نیز کار کرد و حتی بیشتر تاثیر  گذاشت به شرط اینکه بتوانی از قدرت اندیشه مدرن استفاده بکنی و بتوانی ساختار نو بوجود بیاوری، بتوانی بحران و معضلها را ببینی و تفاوت در گفتمان بوجود بیاوری، آنچه را بیان کنی که این گفتمان کهن می طلبد تا دوباره دچار خطای کهن و تکرار جنگ همه با هم نشود و سرانجام  بتواند هر چه بیشتر به سیاست مدرن و تحول مدرن و به گفتمان همپیوند «دولت مدرن/ملت مدرن/فرد مدرن» دست یابد.  به وحدت در کثرت درونی و یا به عنوان شهروندان یک کشور و یا در حد یک رسانه مدرن و متفاوت ایرانی دست یابد.

 

بهرحال من مطمئنم که در سال نو سایت ایران گلوبال مجبور به این انتخاب و تعیین بهتر مسیرهایش است  و بنا به این انتخاب مطمئنا مسیرش قویتر یا ضعیفتر می شود. با آنکه احساس و تجربه من می گوید که سایت بنا به قدرتهایش و تواناییهایش راه درست را خواهد رفت و دقیقا قویتر خواهد شد.  

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

داریوش برادری

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.