حکومتی بدون مشروعیت مردمی

حکومتی بدون مشروعیت مردمی

جامعه امروز ایران با دو تصویرروشن مشخص می گردد .نخست تصویر حکومتی که قدم به قدم مشروعیت خود را از دست داده و می دهد و در شلتاقی دیوانه وارکه به صغیر وکبیر رحم نمی کند !سعی در حفظ ونگاه داری قوانین ارتجاعی ومحدود کننده آزادی های فردی واجتماعی مردم که بر آن ها نام قوانین اسلامی نهاده واساس نگاهدارنده ستون خیمه جمهوری اسلامی می نامد! دارد.

دیگری تصویر نیروی اجتماعی بزرگیست بنام مردم معترض که روز به روزبر تعداد ودامنه آنها افزوده می شود.مردمی بپا خاسته برای باز گرفتن اعتماد خود که روزی با رای حداکثری به حکومت جدید بر آمده از دل انقلابی ویران گر به اوحق قانون گزاری دادو مشروعیت بخشید. حال اکثریت همان مردم با تکیه بر نیروی نسل جدید برای باز پس گیری هر آنچه که طی سال ها حکومت جابرانه دستگاه دینی پیوند خورده با دستگاه های امنیتی ونظامی ازمردم گرفته وبشکل قوانین واحکام ضد مردمی در حیات ،سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی بصورتی کاملا آمرانه ،منطبق بر منویات ولی فقیه بدون در نظر داشت منافع مردم جاری ساخته است! بر خاسته اند.

نیروی مردمی ونسل جوانی که قدم به قدم در مقابل رژیم ایستاده ودرچالشی رودرروی تاوان سنگین داده، اما پرده از سیمای مرتجع ،فاسد ،غارتگر، زن ستیز،کودک کش و جنایت کارانه اوبر گرفته است.از حرمت ومشروعیت آن کاسته وبرحرمت زنان آزادی خواه و مبارزایران افزوده ،برسبک زندگی غربی پای فشرده وبرای رسیدن به آزادی جان داده است.

زنان این نیروی اجتماعی بزرگ که بخش مهم وتاثیر گذاردراین چهل سال مبارزه برای مشروعیت زدائی از چهره کریه زن ستیز وآزادی کش ولی فقیه وحکومت اسلامی بحساب می آیند.

نگاه اول به آنچه که در جامعه می گذرد، همراه اولدورم بیلدرم رهبر نشان از قدرتمندی رژیم می دهد. اما درواقع وضعیت امروز جمهوری اسلامی بسان جزیره نشین های محصور شده در میان اقیانوسی از مردم سخت متنفراز اوست. وحشت زده از طوفانی که در اعماق می غرد و هر آن بشکل جنبش مهسائی دیگر بزرگتر و فرا گیر تر می تواند بسطح آمده و بساط خونین خلافت اسلامی اودر این جزیره وحشت را در هم نوردد.

از این روچنین دیوانه وار دست به هرگونه بی شرافتی ، بگیرو ببند، هر گونه ضرب وشتم و جنایت که تنها سلاح او درمقابله با این حلقه محاصره کنندگان نهایت پیروز بر اوست! می زند تا لختی برعمر نکبت بار خود بیفزاید.

چه اتفاقی افتاده که پس از چهل سال ! حکومت چنین بی پروا وسراسیمه دست به حذف نیروهائی که در همین نظام کار کرده اند می زند؟ کسانی که روزی از صافی حکومت گذشته اند ،اما امروزبا حکومت زاویه پیداکرده ولرزه بر تن رژیم می افکنند.

اخراج سه هزار وپانصد استاد از سراسر دانشگاه ها ونشاندن سه هزار لیسانسیه سهمیه ای بجای آنان و عواقب کار آنان در مقابل لشکری از دانشجویان که بدنه اصلی تمام جنبش های اعتراضی می باشند. جایگزینی لشکری از طلاب درمدارس که مسلمامورد خنده و شوخی بچه های نسل زد خواهند شد وعبایشان را بسرشان خواهند کشید.

در افتادن با دخترانی بسان آرمیتا گرانوند که سر در برابر حجاب بانان عقده ای ، متحجر در آمده به استخدام دون مایه و متملقی چون زاکانی سر خم نمی کنند و با مرگ مظلومانه ودر عین حال شکوهمند خودجهانی را به حمایت از خود می کشند.

در افتادن با جامعه پزشکی برسر حجاب اجباری ،ممنوع الکار کردن هنرمندان زن از فعالیت هنری بستن مراکز تفریحی ،کافه شاپ ها ،حتی مراکز کسب و کار نشان از وحشت روز های آینده است. راه اندازی دسته جات آتش به اختیار در اشکال مختلف در لباس دینی برای نسق کشی از مردمی که امروز تره برای کلیت دین ونظام دینی خرد نمی کنند!خبر از طوفان های پیش رو می دهد.

مردمی که در لجاجت با سیاست حکومت در قبال فلسطین سکوت اختیار می کنند و حاضر به ظاهر شدن در راه پیمائی ونمایش حکومت در دفاع از مردم فلسطین نمی شوند.

بجای شعارحکومتی "هم غزه ،هم لبنان ،جانم فدای اسلام" مردم شعار "نه غزه ،نه لبنان ،جانم فدای ایران "سر می دهند.درد این ضربه کاری را حکومت خوب درک می کند .ضربتی که حتی در گاه در گیر شدن و رویاروی رژیم با دشمن خارجی کمتر کسی بیاری او بر خواهد خواست .برای مردم رسیدن به حساب حکومت و حکومتیان مهم ترازهردشمن خارجی رژیم تراشیده است. ملت ایران را سر دشمنی با هیچ کس وهیچ دولتی نیست . شعار حکومت آینده ایران زمین، صلح ودوستی با تمام دولت ها ومردم جهان است . پیام مردمان این سرزمین در طول تاریخ صلح بود،دوستی بود، همزیستی مسالمت آمیزبود ، کار بود وآبادانی ،شادمانی بود و رقص ، جشن بود وسرور! پیام جنبش مهسا نیز جز این نیست. ابوالفضل محققی