خوش‌چهره: اقتصاد بدون نفت در کوتاه‌مدت غیرممکن است

 خوش‌چهره: اقتصاد بدون نفت در کوتاه‌مدت غیرممکن است
تاریخ انتشار : يکشنبه ۷ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۷:۳۹

به گزارش فارس، محمد خوش‌چهره امروز در یک نشست دانشجویی در خصوص مقایسه اقتصاد دوران جنگ تحمیلی با دوران فعلی اظهار داشت: عده زیادی اقتصاد زمان جنگ را اقتصاد دولتی می‌دانند. وی افزود: بعد از فروپاشی شوروی موضوع عدم دخالت دولت در اقتصاد مطرح شد، اما اصل دخالت دولت در اقتصاد پذیرفته شده است و دعوا بر سر نحوه و میزان این دخالت است.

استاد اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در اقتصاد مقاومتی همه تصمیمات باید در خدمت منافع ملی کشور باشد، گفت: منافع ملی در سه حوزه اقتصاد و رفاه، امنیت و آرمان‌ها و ارزش‌ها مطرح است. وی اضافه کرد: اولویت‌دهی به این سه حوزه برای هر کشور متفاوت است و در زمان جنگ اولویت اول از بین این سه موضوع امنیت بود.

خوش‌چهره تصریح کرد: در دوران جنگ ضرورت مداخله دولت در اقتصاد منطقی به نظر می‌رسد و مأموریت دولت و نظام در آن زمان این بود که مصالح ملی و حاکمیت را حفظ کند، بنابراین غلط است که بگوییم اقتصاد زمان جنگ دولتی بوده است.

وی با بیان اینکه دولت وظیفه‌اش را در زمان جنگ تحمیلی به درستی انجام داد، گفت: اما پس از جنگ و در دولت سازندگی برخی این موضوع را مطرح کردند که باید به سمت جذب سرمایه خارجی برویم و برخی این مفهوم را با وام خارجی اشتباه می‌گرفتند و می‌گفتند، از خارج وام بگیریم و صرف مصارف عمومی و خوراک مردم کنیم.

خوش‌چهره گفت: تجربه موفق دنیا این است که بعد از جنگ ابتدا باید به سمت تولید بیشتر برویم و آن را تقویت کنیم و در دوران بعد از آن به مسائل رفاهی بپردازیم. وی با بیان اینکه، شرایط کنونی کشور در حال حاضر اقتصاد مقاومتی است، گفت: برخی اقتصاد مقاومتی را اقتصاد ریاضتی می‌دانند، در حالی که در این مفهوم ما اقتصاد رقابتی داریم و منابع تولید کننده چند برابر می‌شود.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: برخی فکر می‌کنند که اقتصاد مقاومتی به معنای یک اقتصاد بسته و در شرایط خود اتکایی کامل است، در حالی که در اقتصاد مقاومتی به صورت پویا در عرصه‌های جهانی فعالیت می‌شود، اما وابستگی‌های تهدیدزا باید کاهش پیدا کند و در این بخش به سمت خودکفایی و خوداتکایی برویم. وی تشخیص نقاط آسیب‌پذیر در اقتصاد مقاومتی را ضروری دانست و افزود: تجربه جهانی نشان می‌دهد که باید آسیب‌ها را در مورد کالاهای استراتژیک مورد نیاز مردم کاهش دهیم.

وی ادامه داد: تکیه کشور به درآمد نفت یک بحث آسیب‌رسان است و از همین ناحیه دشمن ما را تحت فشار قرار داد، بنابراین نقاط آسیب‌پذیر ناشی از وابستگی‌های تهدیدزا باید کاهش یابد.

خوش‌چهره در پاسخ به سؤالی در مورد اینکه دولت یازدهم چه برنامه‌ای برای کاهش وابستگی به نفت دارد، گفت: آنچه در اقتصاد ایران عجیب است این است که دولتهای مختلف با شعارهای متفاوت عملکرد اقتصادی مشترک دارند که یکی از این شباهت‌ها وابستگی به بودجه نفت است که دائماً افزایش یافته و در دولت دهم در اوج قرار گرفته است و به واسطه آن فرصت رانت و فساد اقتصادی ایجاد شده است.

وی افزود: افزایش واردات در همه دوره‌های بعد از جنگ از دیگر شباهت‌های دولتهای بعد از جنگ است که متأسفانه بخش زیادی از آن مربوط به کالاهای مصرفی بوده است. این استاد اقتصاد دانشگاه تهران گفت: اقتصاد بدون نفت منطقی است، اما باید مراحلی طی شود، تا این موضوع تحقق یابد اما این دولت وارث شرایطی است که غیرممکن است که در کوتاه مدت این کار انجام شود.

وی خاطرنشان کرد: انتظار این است که دولت یازدهم اولویت و سیاست خود در خصوص قطع وابستگی به نفت را به صورت شفاف بیان کند.

پایان پیام

*******

 امروز شهروندان عادی و غیراقتصاددان با واقعیت سازماندهی مافیائی اقتصاد و نقش نهادهای اختاپوسی نظامی، مذهبی و بیت ها در اقتصاد ایران آشنا هستند ولی عده ای عنوان کارشناس اقتصاد را با خود یدک می کشند ولی از برخورد با موانع اصلی سیاسی موجود بر سر راه غلبه بر بحران اقتصادی خودداری می کنند. چگونه ممکن است بدون قطع کامل دست های مافیاهای نظامی - آخوندی از همه حوزه های زندگی مردم، چشم اندازی برای اقتصادی بهتر تصور کرد؟!!! راهکارهای برون رفت از بحران اقتصادی از عزیمتگاه منافع مافیاهای حاکم بر ایران، نظری است که نمونه اقتصاد شیلی  در دوران پینوشه را الگوی قرار می دهد. انها با دور زدن رودرروئی با حاکمیت راه تحول اقتصادی در شیلی (البته با رهبری سپاه پاسداران) را در سر می پرورانند تا از جبهه اقتصاد و الزامات تغییرات زیرساختی، نوه ها و نتیجه های سردمداران رژیم را به راه راست هدایت کنند. این نظریه بر این پندار است که آزادی اقتصادی مقدم بر آزادی سیاسی است و نظریه و نقش فریدمن در شیلی را بعنوان پشتوانه تئوریک طرح کرده و فراموش می کنند که در پایان دوران حکومت دیکتاتور شیلی 40 درصد مردم در فقر زندگی می کردند.

*******