رفتن به محتوای اصلی

تشکیل کشور کردستان بزرگ و خیانت مسعود بارزانی(بخش دوّم)
13.12.2013 - 16:42

 

اگر باور نشود که عبدالله اوجلان همسان نلسون ماندلا میباشد، از جنس او و از رهروان او در ترکیه، در خاورمیانه، و در جهان هست. هر دو برای رهایی انسانها مبارزه کردند، شرایط و هدفی یکسان داشته اند. هر دو در زندان از رادیکالیسم سیاسی و خشونت دوری جستند و راه مسالمت آمیز و صلح را بر گزیدند و به دیگران هم سفارش آنرا دادند. آیا در ترکیه عبدالله اوجلان هم مانند نلسون ماندلا از زندان آزاد میشود و در یک سیستم دمکراتیک به ریاست جمهوری ترکیه انتخاب خواهد شد ؟.

آیا میشود بدون آزادی عبدالله اوجلان بنیادگذار و رهبر سیاسیِ ملّتِ کُرد از زندان ترکیه از آشتی بین ملّت کُرد و حکومت و ارتش ترکیه و از به رسمیّت شناختن حقوق ملّت کُرد سخنی به میان آورد؟. آیا اوّلین قدم صلح و آشتی و برقراری حقوق مساوی در آفریقای جنوبی آزادی نلسون ماندلا از زندان نبود ؟.


عبدالله اوجلان در یک خانوادهءِ تنگدست در جنوب شرقی ترکیه در روستای Amara بدنیا آمد. قبل از اینکه در دانشگاه آنکارا در رشتهءِ علوم سیاسی تحصیل کند، شرایط اسفبار مردم کُرد در ترکیه او را تحت تأثیر بسیار قرار داده و به نیرویِ محرکه و انگیزهء حرکتِ سیاسیِ او تبدیل شده است.

● کارنامهء سیاسی اوجلان در ترکیه شباهت های زیادی با خیزش و مبارزه نلسون ماندلا با حکومت آپارتاید در آفریقای جنوبی در جهتِ رفع تبعیض نژادی و راسیسم و جایگزینی دمکراسی و کسب حقوق سیاهپوستان دارد، عبدالله اوجلان اکنون با گذراندن مدّت 14 سال در زندانهای ترکیه باید تا پایان زندگی در زندان باشد.

● عبدالله اوجلان بعد از کودتای 1971 میلادی خواهان پایان دادن به ستم نژادی، طبقاتی، زبانی، فرهنگی، و پایان دادن به تبعیضاتِ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و تحقیر و کشتار مردم کُرد از زمان تأسیس جمهوری جدید 1924 میلادی تا به امروز در ترکیه بود.

1978میلادی حزب کارگرانِ کردستان PKK ترکیه را بنیاد نهاد. پلاتفرم این حزب همزیستی مسالمت آمیز را برای ملّت تُرک و کُرد در ترکیه و برای همهءِ ملّتهای دیگر در خاور میانه پیشنهاد کرد.

او 1979میلادی با درک و پیش بینیِ یک کودتایِ در حال وقوع ترکیه را ترک کرد وخارج از ترکیه حزب PKK را رهبری میکرد. در اثر کودتای 1980 میلادی صد هزار نفر در ترکیه دستگیر و شکنجه شدند. حزب کارگران کردستان وارد یک جنگ چریکی و پارتیزانی با ارتش ترکیه شد،

 1990 میلادی عبدالله اورجلان راه حلّ سیاسی را برای پایان دادن به خونین ریزی و بحران ملّت کُرد در ترکیه پیشنهاد کرد که از سویِ حکومت ترکیه مردود شمرده شد.

 1998 عبدالله اوجالان یک آتش بست یکطرفه را اعلام کرد، ارتش ترکیه دوباره آنرا رد کرد و ارتش این کشور به کشور سوریه اعلام جنگ کرد.

● اوجلان مجبور شد سوریه را هم ترک کند و به اروپا سفر کرد. به مدّت 3 ماه در ایتالیا اقامت گزید تا زمینهءِ راه حلِّ سیاسی را برای بحران ملّت کُرد فراهم کند. با فشار ترکیه و حکومتهای کشورهای عضو پیمان ناتو اوجلان  مجبور شد ایتالیا را ترک کند و به آفریقای جنوبی برود.

 در 15 فوریه 1999 عبدالله اوجلان در کنیا با همکاری سازمانهای اطلاعاتی چند کشور دستگیر و به کشور ترکیه تحویل داده شد، که اعتراضات ملّت کُرد را در جهان شامل شد.

● حکومت ترکیه عبدالله اوجلان را در یک زندان (Imrali) خالی شده متروک  واقع در یک جزیره تا به امروز زندانی کرده است، از سال 1999 تا 2009 عبدالله اورجلان تنها فرد زندانی در این زندان بوده که هزار سرباز از آن مواظبت میکنند. اکنون وقتی شیری مانند عبدالله اوجلان در بند و قفس باشد،  روباه صفتی مانند مسعود بارزانی شیر میشود.

کدامیک: کُرد و یا تُرک و یا هر دو

ساختار سیاسی، حقوقی، و اصول قانون اساسیِ جدیدِ جمهوری ترکیه از سال 1924 بر اساس ناسیونالیسم تُرکی کمالیسم (فقط ملّت و زبان تُرکی) بیناد گذاشته شده است و حقوق ملّت کُرد به هیچ وجه در حوزهء ظرفیّت آنها نیست، از جمله در حوزهءِ زبانی !.

 برای دوری جستن و پاک سازی زبان عربی و فارسی از زبان تُرکی که امروز هم 60% واژه های تُرکی ریشه در این دو زبان دارند، انقلاب فرهنگی در جمهوری جدید الفبای لاتین را انتخاب کرد. یا این وصف امید به اینکه روزی زبان کُردی به صورت نوشتاری در قانونِ اساسیِ ترکیه به رسمیّت شناخته شود غیر ممکن هست، چرا که مسئولان و کارشناسانِ انقلاب فرهنگی، زبان کُردی را گویشی از زبان فارسی ارزیابی و آنرا در ترکیه ممنوع کرده اند.

در مجموع شرایط و سرنوشتِ مّلتِ کُرد در ترکیه بین زمین و آسمان گرفتار هست که اگر آنها خود را تُرک معرفی کنند مسئولان و افکار عمومیِ جامعهءِ تُرکی گویند نه شما کُرد هستید، اگر ملّت کُرد هویّتِ خود را کُرد معرفی کند، گویند کُرد وجود ندارد و شما تُرک ( آنهم تُرک کوهی) هستید.

امّا مسائلی از جمله 18 موارد زیر حکومتهایِ ترکیه را مجبور کرده است که به مشکلاتِ بسیار ملّت کُرد بپردازد که آنها را آسمانی و یا زمینی کند و بر این موضوع شفافیّت بخشد و ثایت کند که بالاخره این 20 میلیون مردم، کُرد هستند و یا تُزک !؟.  اگر کُرد هستند حقوقشان در قانون اساسی ترکیه کجاست ؟:

از در آشتی در آمدنِ  حکومت ترکیه با مردم کُرد

1- بیداری، آگاهی، و شناختِ جوامعِ کُردی از محور مختصات و مناسباتِ جهانِ گلوبال امروز در چهار کشور: ایران، ترکیه، عراق، سوریه، و پراکنده در کشورهای دیگر.

 2- حکومت ترکیه برای نزدیکی بیشتر به اروپا، طبقِ سفارشاتِ این اتحادیهءِ مجبور شده است قانون اساسی تُرک سالاری افراطی خود را تغییر و راه دمکراتیزاسیون مطابق با حقوق بشر و همسانی با نرمهای اروپایی را در پیش گیرد.

 3- حلِّ مسئلهء ملّتِ کُرد در ترکیه سرلوحه و در خط مقدم خواسته های افکار جهانی و اتحادیهءِ اروپا بوده و همچنان هست. نزدیکی ترکیه به اروپا، معیار جایگزینی دمکراسی و میزان ارزش گذاری سیاسی و فرهنگی با رعایت اصول حقوق بشر حکومتهایِ ترکیه، مشروط است به چگونگی حلّ مسئله و مشکلات ملّت کُرد در ترکیه.

 4- همسوییِ بسیاری از روشنفکرانِ کُرد در چهار کشور و در جهان با هم تباران ایرانی خود و بازگشت بخشی قابل توجهی از جوامع کُردی به هویّتِ اصیلِ ایرانیِ قبل از اسلام.

5- کم رنگ شدنِ اسلام شیعه گری که در اساس از ابتکارات و از اختراعاتِ تُرک تباری، مذهب و مسلکِ تُرک تباران از صفویان تا به امروز در ایران  است. از همه مهمتر منزوی شدنِ علی خامنه ای در ایران است. علی خامنه ای با سیاست تُرک تباریِ ضد ایرانی خود ایران را به جنوب لبنان و سوریه و به خاکریز اوّل حکومتهای ترکیه و به سنگر مدافع منافع تُرک تباری و به جاده هموار کن رشد اقتصادی ترکیه تبدیل کرد.

 6-  فشار بین المللی و ارگانهایِ حقوقِ بشری بر حکومتهایِ ترکیه برایِ پایان دادن به ستمِ نژادی و طبقاتیِ مردم کُرد در ترکیه میباشد.

 7- شرایط جدید در خاورمیانه، شکست اخوان المسلین  در مصر و رو به منزوی گذاشتن ترکیه در جهان عرب بویژه در مصر که چند روز پیش سفیر ترکیه در مصر را بیرون کردند و کالاهای تُرکیه بایکوت شده است

 8- اسلامگراییِ حکومتِ ترکیه و پشتیبانیِ از نهادهای رادیکالِ اسلامی از جمله القاعده، اخوان المسلمین، ایجاد تشنج و در گیریِ حکومتِ ترکیه و ملّتِ تُرک تبار با ملّتِ یهود و با حکومتِ کشور اسرائیل

 9-بحران تسخیر قبرس شمالی که تا کنون از سوی هیچ ارگان و در جهان از سوی هیچ کشوری به رسمیّت شناخته نشده است و همچنان به عنوانِ یک سمبلِ خشونت و تجاوز ارتش و فرهنگِ تُرکی در منطقه و جهان باقی مانده است.

 10- سیاست خارجی خشونتگر حکومتهایِ ترکیه و مشکلات بسیار این کشور با همسایگانِ دور و نزدیکِ خود، با یونان، روسیه، ارمنستان، سوریه، و یا هر جا که مردمانِ تُرک تبار وجود دارند.

11- رشد روزافزونِ پروسهءِ سکولاریسم در منطقه و خاورمیانه با سستی و لرزش پایه هایِ حکومتِ توسعه و عدالتِ اسلامگرایِ رجب طیب اردوغان.

12- حاد شدنِ تضادِ فرهنگِ اقتدارگرایی فئودالیتهء تُرکی با دمکراسی. اصولأ شکل گیری تمدن پان عربیسم، پان ترکیسم در ساختار فاشیستی حکومتهایِ خلیفه گری و سلطانی و دین گرایی اسلام برعلیه ساختارهای دمکراتیک: دمکراسی یونان، جمهوریّت رُم، ساتراپی هخامنشیان در شرق بوده است، که عقب ماندگی جهان شرق و کشورهای اسلامی نتیجهء آن میباشد.

 13- رشد ناسیونالیسم در کشورهای غربی بویژه در اروپا و اسلام ستیزی در این کشورها با رشد روزافزون راسیسم بر علیه مردمانی که  اسلام را در اروپا نمایندگی میکنند، از جمله بر علیه مردم تُرک تبار که برجسته تر از عرب ستیری و یا سایر ملیّتهایِ دیگر میباشد.

 14- بحران در سوریه و خود مختاری ملّت کُرد در سوریه، بیشتر ار خودمختاری اقلیم کردستان شمال عراق حکومتهایِ ترکیه را وحشت زده کرده است، چرا گذشته از اینکه  به پروسهءِ استقلالِ ملّتِ کُرد در ترکیه شتاب بیشتری خواهد داد، این بخش از مردم کُرد دسترسی کامل به شرق دریای میانه و بندر جیحان که شاهرگ اقتصاد ترکیه میباشند، دارند. و اینک ترکیه از 3 طرف در محاصرهء ملّت کُرد هست.

 15-  بحران هویّتِ تُرکی، معلق بودن ترکیه بین شرق و غرب، نداشتن جا و مکانی  در آسیا، در اروپا، در خاورمیانه، جنگ و تضادِ بینِ اسلامگراییِ عثمانی و لائیسیته و سکولاریسم کمالیسم، درگیری و گرفتار بین سنت گراییِ دینی عثمانی و مدرنیته، آنارشیسم بین سیستم حکومتیِ جمهوریّت و سلطانی و خلیفه گری، نبودِ حقوق فردی و شهروندی و إتنیکی با حاکمیّتِ ناسیونالیسم تُرکی چه در شکل کمالیسم و در پوشش اسلامگرایی عثمانی و مشاجرهء بین این دو ایدئولوژی کمالیسم و اسلامگرایی، همه به بحران هویّت و اشفتگی ساختاری دامن خواهد زد.

● اضافه بر مطالب بالا از در آشتی در آمدنِ حکومتِ ترکیه با ملّت کُرد بر 3 فاکتور زیر هم استوار است:

 یکم: انقلاب 57 اسلامی در ایران و حکومت ولایت فقیه 35 ساله به رهبری خمینی و بویژه علی خامنه ای تُرک تبار همچنین  اوج گیری بهار عربی  و بحرانِ دورانِ گذار در این کشورها ، به ترکیه فرصتی را داد که در سایهءِ وجودِ این آنارشسمِ سیاسی در ایران و در جهان عرب و در میان مسلمانان، امیتازاتی را بسود ثبات سیاسی خود کسب و به رشدِ اقتصادی و توسعهءِ فراگیر خود سر و سامانی دهد و بر توانایی خود برایِ تسلط بر جنبشِ مردم کُرد بیقزاید.

 ● گذشته از نظام جمهوری اسلامی، عربستان سعودی در ترکیه هدفمند به سرمایه گذاریهای هنگفت نجومی اقدام کرده و میکند تا به حکومت اسلامی رجب طیب اردوغان پرو بالی دهد. رشد اقتصادی ترکیه مدیون همین حلال و حرام کردن اسلامی بین کالاهاست.

● حکومت اسلامی علی خامنه ای و خاندان آل سعود عربستان سعودی که به ظاهر رقیب و دشمن همدیگر هستند، امّا هر دو دریک مورد برجسته کردن اسلامگرایی و قدرت گیری سیاسی و اقتصادی ترکیه در یک جبهه و مشترک هستند. برندگان اصلی در اسلامگرایی و اسلام بازی، عربستان سعودی و ترکیه و تُرک تباران هستند و ایرانیان و ملّت کُرد بازندهءِ اصلی آن در تاریخ از گذشته تا به امروز بوده اند.

 ● شایانِ ذکر هست که سرعتِ رشدِ اقتصادیِ ترکیه دیگر آن روند صعودی را ندارد و مسیر نزولیِ خود را در پیش گرفته است.

دوم: دستگیریِ عبدالله اوجلان رهبر ملّیِ ملّتِ کُرد در 15 فوریه 1999 در کنیا با همکاریِ سازمانهای اطلاعاتی چند کشور و تحویل دادنِ او به ترکیه، جنبشِ ملّت کُرد در ترکیه و در جهان را بشدت تضعیف کرد. از این ها گذشته وقتی حکومتِ ترکیه افرادی مانند مسعود بارزانی را در کنار خود بر علیه جنبش استقلالِ ملّتِ کُرد دارد، اعتمادِ به نفس پیدا کرده و  اکنون حکومتِ ترکیه نه از موضعِ دمکراسی، بلکه از موضعِ قدرت با مسئلهءِ ملّتِ کُرد برخورد میکند و با تسلطِ بر اوضاع، آسیب پذیریِ خود از سویِ جنبش ملّت کُرد را دیگر ناچیز و خنثی میداند و خواهان آن هست که جوامعِ کُردی را در ساختار ترکیه هضم کند.

سوّم: برخوردار بودنِ حکومتهایِ ترکیه از پشتیبانیِ کشورهای غربی، بویژه آمریکا، و عضویّت ارتش ترکیه در ناتو  و خوش خدمتی و فرمانبرهایِ حکومت هایِ ترکیه در مقابل مأموریّتهای محوله از سوی کشورهای غربی در منطقه، امتیازاتی را برای خود کسب کرده است که بتواند جنبشهای آزادیخواهی ملّتِ کُرد و حرکتهایِ سوسیالیستی از جمله PKK  در خاورمیانه را که  بر علیه منافع ترکیه و کشورهای غربی و سرمایه داری حکومتی هم هست سرکوب کند.

پتانسیل سیاسی و شانس امروز ملّت کُرد در ترکیه

● در مجموع حکومتهایِ ترکیه از هر قدرتِ نظامی و سیاسی و اقتصادی هم که بر خوردار باشد، جنبش آزادی خواهی و استقلالِ ملّتِ کُرد را نتوانسته و نمیتواند درهم بشکند، حکومت خودمختار شمال عراق در جنوب شرقی و شرق ترکیه، خودمختاری ملّتِ کُرد در سوریه در جنوب ترکیه، در ایران هم ضرورت جایگزینی مردم کُرد در محور سیاست ورزی کلانِ کشوری، پیوستن ملّت کُرد در کشورهای ترکیه، عراق، سوریه به ایران، یا ضرورتِ تاریخیِ تشکیل کشور کردستان بزرگ، پتانسیل و شانس سیاسیِ بسیار بالایی را به ملّت کُرد ساکن ترکیه اهدا کرده است که حکومتِ مستقل خود را در ترکیه تشکیل دهند،

● ملّت کُرد نباید این فرصت تاریخی و طلایی را براحتی با وعده هایِ بی اساس و بدونِ پشتوانهءِ رجب طیب اردوغان از دست دهند، کمترین پیامدِ این شانس تاریخی و پتانسیل سیاسیِ جهانشمول، خودگردانیِ مناطقِ کُردنشین در ترکیه، برخورداری از زبانِ مادری و تدریس به آن از دبستان تا عالی، استقلالِ کامل در سیاستِ داخلی و خارجی، در ساختار نظم و امنیّت مستقل درونی است، که باید بطور رسمی در قانونِ اساسیِ ترکیه با حضور سازمانِ بین الملل، اتحادیهءِ اروپا و آمریکا و  ناظرانِ جهانِ دمکراتیک و با حضور کشورهایِ همسایه صورت گیرد.

اینکه حکومتِ ترکیه به یک رسانه ای به زبان کُردی اجازهء فعالیّت دارد، امروز دیگر حتّی در بعضی از کشورهای دیکتاتوری موردی روبنایی و معمولی است، ولی اصلِ قضیهءِ یعنی حقوقِ اساسی و پایدار ملّت کُرد بی پاسخ باقی خواهد ماند.

جوهر قضیه و متونِ اصلیِ خواسته هایِ ملّتِ کُرد بر سرِ موضوعِ مالکیّتِ سرزمین آسیای کوچک(ترکیه امروز) و نامگذاری جدید آن، و تغییر پرچمِ بشدت ناسیونالیستِ افراطی و افسانه ای تُرک تباری در ترکیه و در عصر امروز میباشد.

● نامگذاریِ سرزمین آسیایِ کوچک بنام ترکیه(سرزمین تُرکها) بدونِ پشتوانهءِ تاریخی، بدون اعتبار مردم شناسی و جامعه شناسی و خلافِ پروسهءِ تکاملی راسیونال و متضادِ با دورانِ ماتریالیسم تاریخی و موضوعی غیر دمکراتیک است که در شرایطی اضظراری و جنگی بر این سرزمین گذاشته شده است. سرزمینِ آسیایِ کوچک، جایگاهِ تمدنهایِ گوناگون از جمله : تمدن ایرانی ماد، پارس، و ساسانی بوده که ملّت کُرد امروز بازماندگان آنها  در این مناطق میباشد.

● فراتر از آزادی ها و حقوقی را که آقای رجب طیب اردوغان امروز بر اساس ترحم و دیدگاهِ اسلامیِ حزب عدالت و توسعهءِ خود، امروز به ملّت کُرد بطور شفاهی وعده داده است را در دورانِ عثمانیان ملّتِ کُرد، ارمنی ها، یهودیان، یونانی ها، عرب ها بطور رسمی داشتند. در آن دوران ملّت کُرد استقلال و خود مختاری داشت، فقط سربازانِ کُرد میبایستی سپاهِ سلطان عثمانی را در مواردِ ضروری در جنگها یاری میدادند.

سفر مسعود بارزانی به ترکیه، خیانتِ چهار سویه به ملّتِ کُرد

 ●تسخیر کشور عراق و سقوط صدام حسین در ماه مارس سال 2003 میلادی یک فرصت تاریخی را برای ملّت کُرد به ارمغان آورد. آقای جلال طالبانی رهبر جبههءِ میهنی کردستان به مقام پرزیدنتی کشور عراق انتخاب شد و آقای مسعود بارزانی از حزب دمکراتِ کردستان طبق قانون اساسی به تصویب رسیده در  15 اُکتبر 2005 میلادی به ریاستِ حکومتِ کردستانِ خودگردانِ شمال عراق بر گزیده شد.

● با ایجادِ شرایط جدید در عراق و تشکیلِ حکومتِ خودمختارِ اقلیم کردستان در شمالِ عراق، خاورشناسان، تحلیل گرانِ سیاسی، کارشناسانِ خاورمیانه و آسیایِ کوچک همه بر این امید و باور بودند که جبههءِ مبارزهءِ ملّت کُرد در چهار کشور و در جهان منجسم تر و قوی تر شده است و اینک از سکویِ اقلیم کردستان شمال عراق خواسته هایِ ملّیِ ملّتِ کُرد در جهان را سازمان یافته طراحی و به گوشِ جهانیان خواهد رساند و موضوع همبستگی بین مردمان کُرد را پیشهءِ خود، و همهء ملّت کُرد در چهار کشور و جهان را زیر یک سقف جمع آوری خواهد کرد تا قدمهای اولیّهءِ تشکیل کشور کردستان بزرگ برای رهایی ملّت کُرد از ستم چند قرن گذشته در چهار کشور  پایانی بخشد.

● در چنین شرایطی که عبدالله اوجلان رهبر ملّیِ کُردستان ترکیه و رهبر سایر ملّت کُرد در کشورهایِ هم مرز با ترکیه، در سلولِ زندانی واقع در جزیره ای بوسیلهءِ هزار سرباز ترکیه نگهداری میشود، در شرایطی که حکومتِ ترکیه از هر سو تحتِ فشار قرار گرفته تا وجود و هویّت و حقوقِ 20 میلیونی  ملّتِ کُرد را به رسمیّت بشناسد و به خواستهء ملّی و استقلال طلبانه و آزادیخواهانهءِ آنها به پاسخگویی مثبت مجبور شده است و میرود که مبارزهءِ  نزدیک به یک قرنِ ملّت کُرد به نتیجه ایی نهایی و به اهداف خود برسد، با برنامه ریزیِ حکومتِ اسلامگرایِ رجب طیب اردوغان، مسعود بارزانی برای تضمینِ وفاداریِ به عهد و پیمان خود با حکومت ترکیه یه کردستان ترکیه سفر کرده است.

عهد و پیمان مسعود بارزانی با حکومت ترکیه

 1- مسعود بارزانی همچنان به همکاریِ خود با حکومتِ ترکیه برایِ به انحراف کشاندن و خنثی کردنِ جنبش ملّت کُرد در ترکیه ادامه میدهد، تا در خلأِ رهبر ملّی کُرد عبدالله اوجلان و در نبودِ یک شورایِ ملّیِ منسجم ملّتِ کُرد از چهار کشور، پروسهءِ تسلیم و آسیمیلاسیون ملّت کُرد از سویِ حکومتهایِ ترکیه شتاب تازه ای داده شود.

 2- حکومتِ اقلیم شمال عراق (مسعود بارزانی) اجازهء استقلال و خودمختاری به حزب اتحاد دمکراتیک و به ملّت کُرد در سوریه را نمیدهد، و بطور مسلم مسعود بارزانی و حکومت ترکیه با همکاری با جمهوری اسلامی تهران بر علیه کُردهای ایران و در سرکوب آنها هم  متحد در یک جبهه هستند.

 3- در مقابل دو خدمت در بالا مذکو و سر سپردگیِ مسعود بارزانی به حکومت ترکیه، بستن قراردادهایِ نفتی جدید با ترکیه و انتقال نفت شمال عراق به دریای میانه (جیحان) و از آنجا  انتقال به جهان است.

4- روابط بین ترکیه و شمال عراق عمیق تر گردد تا آنجا که اقلیم کُردستان شمال عراق به یکی از استانهای ترکیه تبدیل شود و ملّت کُرد شمال عراق از چنگ پان عربیسم فرار کرده اکنون مسعود بارزانی آنها را در چنگ پان ترکیسم گرفتار میکند، تا به حکومت خانوادگی، فئودالی و موروثی بارزانی  در شمال عراق استحکام بخشد.

هدفِ اصلیِ حکومتِ ترکیه از دعوتِ مسعود بارزانی

● گذشته از منافع اقتصادی و انرژی، هدف از دعوتِ حکومتِ ترکیه از مسعود بارزانی به جغرافیایِ کُردنشین ترکیه این هست که در این شرایطی که عبدالله اوجلان رهبر ملّتِ کُرد ترکیه در زندان هست در خاطره ها محو و به فراموشی سپرده شود و مسعود بارزانی را به عنوانِ رهبر ملّیِ کُرد در چهار کشور و به جانشینی عبدالله اوجلان به ملّت کُرد تحمیل کند. تا بوسیلهء مسعود بارزانی این دست نشاندهء پان ترکیسم جنبش خلق کُرد را خنثی و مردم کُرد را تسلیم حکومت مرکزی ترکیه و آنها را به پذیرفتن هویّتِ تُرکی زیر سایه ارتش حکومتِ ناسیونالیسم افراطیِ  تُرکی تشویق و هدایت کند.

● اوّلین کاری که مسعود بارزانی به عنوانِ یک سیاست مدار و به عنوانِ یک نفر کُردِ مسئول بخشی از سرنوشتِ ملّت کُرد در سفر خود به ترکیه میبایستی میکرد، دیدار رسمیِ او با عبدالله اوجلان در زندان "ایمرالی" Die Gefängnisinsel Imrali جزیره ای واقع در دریای مرمره بود، همچنین موضوعِ آزادیِ این زندانیِ سیاسی و حقوق بشری را با حکومتِ ترکیه در میان میگذاشت. مسعود بارزانی می بایستی بر استقلال و خودگردانیِ کردستانِ ترکیه و همبستگی و اتحادِ ملّت کُرد در چهار کشور تأکید میکرد. سفر مسعود بارزانی مأموریّتی بود که حکومت ترکیه برای خاموش کردنِ هر چه بیشتر شعله هایِ جنبش ملّت کُرد به او محول کرده است.

|دسامبر| 2013| آلمان| ناصر کرمی|


بخش یکم این نوشتار در زیر 

تشکیل کشور کردستان بزرگ و خیانت مسعود بارزانی  (روی آن کلیک کنید) 

http://www.iranglobal.info/node/27753


در بخش سوّم این نوشتار به: ● تاکتیک ارتش  و جایگزینی تئوریِ ناسیونالیسم تُرکی در ترکیه ● همکاری مستقیم حکومتهای ترکیه و جمهوری اسلامی در سرکوب ملّت کُرد ● برداشت نادرست روشنفکران کُرد از ساختار حکومتها در ایران ● ایجاد کشوری بنام کردستان بزرگ  ضرورتی تاریخی است. پرداخته خواهد شد

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ناصر کرمی
آرشیو نویسنده

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.