استقلال يا فدراليسم، مسئله اين است

یک توضیح از آ.ائلیار:

«در سه قسمت مقاله « اهداف بلند مدت و کوتاه مدت جنبش آذربایجان»، نظریات مختلف تعدادی از علاقمندان را در پیرامون این موضوع انعکاس دادیم. اکنون نوشته «یاکین اوره ک» را در تکمیل آن اندیشه ها میخوانیم. از علاقمندان تقاضا میکنم ، به ویژه از عزیزانی که در مسایل « جنبشها ، فدرالیسم یا استقلال» صاحب نظر هستند، اندیشه های خود را با ما در میان بگذارند. من میکوشم نخست نظریات علاقمندان را منعکس کنم ، در قسمت چهارم مقاله «اهداف... » اندیشه های پیشنهادی خود را توضیح خواهم داد. دوستانی که برای من مطلب میفرستند لطفاً قید کنند موافق انتشار مطلبشان هستند یا نه. دیگر اینکه ، ما فقط از راه دیالوگ و گفت و گو میتوانیم به راحلهای انسانی برسیم. مشکل ما به همه تعلق دارد و راحل آن هم به همه مربوط میشود. حرکتهای درست یا نادرست آینده نیز باز از آن همهء ماست. پس منطقی ست که مسئله گفت و گو را با اهمیت تلقی کنیم. اگر نقد متینی در باره این نوشته دریافت شود منعکس خواهد شد.آ.ائلیار»

یاکین اوره ک

*استقلال يا فدراليسم ، مسئله اين است

يكي از نگرانيهاي برخي از فعالان حركت ملي آذربايجان اين است كه تركان در ايران گستردگي و پراكندگي دارند و اگر موضوع استقلال مطرح شود اين كار موجب دلسردي تركان ساكن در خارج از محدوده تاريخي آذربايجان مي شود و پشتيباني آنها از حركت ملي ، كم رنگ مي شود .

ضمن احترام به اين نظرات ، مطالبي را عرض مي كنم :

براي همه ما آنچه كه اولويت دارد و از هر چيزي مهم تر است منافع ملت آذربايجان جنوبي و تركـان ايـران است و نوع حكـومت ، در درجـه بعدي قرار دارد . يعني بايد سنجيد كه با كدام نوع حكومت ، منافع ملت آذربايجان بصورت حداكثري تامين مي شود و سپس براي آن برنامه ريزي و اقدام كرد . البته از سناريوهاي ديگر هم نبايد غافل شد .

طبق برآوردها حدود 30 ميليون ترك در ايران زندگي مي كنند كه اكثر آنها در محدوده تاريخي خاك آذربايجان هستند و البته تعداد قابل توجهي هم در ساير نقاط ايران شامل استانهاي فارس و مركزي و اصفهان و قم و تهران و كرج و .... ساكنند.

حوادث و تجربيـات يكصد سال اخير ، نشان مي دهد رابطه فارسها باملت ترك ، رابطـه استعمـاري است . در هـر حال تحول بايد در دو فـاز صورت بگيرد :

فاز اول – استقلال آذربايجان جنوبي : در صورتي كه آذربايجان جنوبي اعلام استقلال نمايد ، مي تواند در همه زمينه ها به سرعت به رشد و شكوفايي برسد و عقب ماندگيهاي حاصل از يكصد سال سلطه استعمار پابرهنه فارس را جبران نمايد . فرهنگ و زبان مادري ، اقتصاد آزاد و مستقل ، سياست و منابع زيرزميني و نيروي انساني و ... همه در خدمت منافع ملت آذربايجان به جريان مي افتد .

بدين ترتيب فارسها در مركز ايران -كه عمدتا" كويري است- به محاصره كشورهاي جديد آذربايجان جنوبي و كردستان و اهواز و بلوچستان و ...

در مي آيند و سرمايه هاي انساني و مادي تركان از فارسستان به آذربايجان جنوبي مهاجرت مي كنند .

فاز دوم – فدراليسم براي ساير تركان : در ايـن مرحـله ايـران مانند يك مار زخمـي خواهـد بود بنـابراين بايد سـر آن را كوبيد تا سرطان نژاد پرستي فارس ، دوباره عود نكند . پس نبايد اجـازه داد باقيمانده ايران ، فارسستان شود بلكه همان قسمتهاي مركزي هم بدليل وجود تركان قشقايي و خلج و .... بايد به صورت فدرال اداره شود .

در نتيجه ، تشكيل كشور مستقل آذربايجان جنوبي ، مي تواند الهام بخش معنوي براي ساير تركان ايران باشد و از حقوق ملي و انساني آنها با قـدرت در تمام عرصه هاي بين المللي دفاع نمايد .

با ادامه اين روند ، نه تنها منافع تركان خارج از آذربايجان تامين مي شود بلكه تدريجا" مي توانند كشور مستقل هم تشكيل دهند . نمونه عيني آن بعد از فـروپاشي يوگسلاوي بود كه ابتـدا 6 كشور به وجود آمد و ايالت كـوزوو در زير مجموعه صربستـان باقـي ماند تا اينكه در سـال 2008 ، عليرغـم مخالفت شديد روسيه و چين ، كشور مستقل كوزوو با حدود 2 ميليون جمعيت تشكيل شد .

با اين ترتيب ، پس از استقـلال آذربـايجـان جنـوبي و ديگر ملتهاي ايران ،باقيمانده ايران بايد فدرالي اداره شود تا در گام بعدي زمينه كسب استقلال تركان قشقايي و ... نيز فراهم شود .

برخي پارس گرايان هم با درك اين خطر ، اخيرا" موضوع فدراليسم را مطرح مي كنندو به آن راضي هستند هر چند فقط در حرف باشد و ايـن نشان مي دهد كه منافع پارسها با استقلال آذربايجان جنوبي بر باد خواهد رفت .

پس هدف استراتژيك ما مي تواند اين باشد :

استقلال براي آذربايجان جنوبي ، فدراليسم براي ساير تركان ايران