شعارهايی مثل «مرگ بر خامنه ای» و «مرگ بر روحانی» و «نگذاريد تفنگهايمان را در بياوريم» و قرار و مدار برای تجمعهای اعتراضی بزرگ در روز شنبه در دهها شهر. اينها، البته که برای آخوندها وحشت آور است. به همين دليل است که در جلسه فوق العادهٴ شورای امنيت رژيم، سردمداران مانده اندکه چه کنند؟ بحثها درگرفته است، هيچ کدام در ضرورت سرکوب ترديدی ندارند، اما می دانند که وقتی شعله چنين بزرگ است، سرکوب عريان می تواند مانند ريختن بنزين روی آتش باشد. بنابراين مانده اند که فرمان سرکوب صادر کنند يا خير؟ اگر سرکوب نکنند، آتش به سرعت گسترش می يابد و اگر دست به سرکوب بزنند، می تواند به انفجاری بزرگ منجر شود. انفجاری که صدايش در همه جای ايران شنيده خواهد شد و ايران زمين را زير پای آخوندها خواهد لرزاند. سردمدارانی که در شورای کذايی امنيت نشسته اند، می دانند که نمی توانند با اين امواج برخاسته رو در رو شوند، به همين دليل بزدلانه و جنايتکارانه باز هم به اعدام روی می آورند. دو اعدام علنی صبح امروز در کرج به همين منظور و با خيال پراکندن رعب و وحشت در جامعه است. اما در قبال امواج خروشان اعتراض، آن چنان که ارگان پاسدار رضايی نوشته است، به فکر عقب نشينی و برکناری پاسدار ضرغامی می افتند. اينها به روشنی وضعيت به غايت ضعيف و به زانو درآمدهٴ رژيم ولايت ولايت فقيه را در آستانهٴ نوشيدن جرعه های بعدی زهر نشان می دهد.

در شرايط کنونی پيوند خوردن موج خشم و اعتراض ناشی از تحقير با سبد کالا، به موج بزرگ خشم مردم غيور بختياری و گسترش آن و موجهای بزرگ ديگری که در راه است، چه پيامی دارد؟

با يک نگاه به عکسهايی که از صحنهٴ اعتراض در دزفول و ساير شهرها رسيده است می توان فهميد که اين همه مشت گره کرده و خطوط عزم و خشم که در چهره ها ديده می شود، فراتر از توهين تلويزيون رژيم در يک فيلم مشخص، است. در اين شعله ها سابقه يی 35ساله را می توان ديد. در پيام خشمی که از اين چهره ها برمی خيزد، می توان آثار 35سال جنايت و چپاول را به روشنی ديد. پيام اين شعله ها ادامه پيام اعتراضهای مداوم و مستمری است که از زنجان تا اراک و از زاينده رود تا کارون هم چنان جريان دارد. پيام اين است:
1ـ مرحله سرنگونی رژيم منفور ولايت فقيه، واقعی و جدی است. رژيم زهرخورده در محاصره بحرانها به زانو درآمده است. بن بست سرکوب، يکی از وجوه بن بستهای همه جانبهٴ اين رژيم است.
2ـ زمان زمان برخاستن است. زمان اعتراض و قيام در هر فرصت، هرزمان، هرمکان.