رفتن به محتوای اصلی

دیاگرام و میزان تولید اورانیوم در جهان
24.11.2010 - 19:10

چگالی آن 65% بیشتر از سُرب و کمی کمتر از طلا است. فلز اورانیوم در بسیاری از بخشهای جهان در صخره‌ها، در لایه هایی از طبقات زمین و حتّی در اعماق دریا و اقیانوس‌ها وجود دارد. میزان وجود و پراکندگیِ آن از طلا، نقره، و یا جیوه بسیار بیشتر است.

عنصر اورانیوم در طبیعت به صورت ترکیبات شیمیایی مختلف: اکسید اورانیوم، سیلیکات اورانیوم و یا فسفات اورانیوم و بصورت آمیخته با ترکیباتی از عناصر دیگر یافت می‌شود. اورانیوم در کشورهای مختلف جهان، از جمله: استرالیا دارای بزرگترین معادن اورانیوم است. کشورهای: قزاقستان، کانادا، آفریقای جنوبی، نامیبیا، برزیل، روسیه، نیجریه، نیز از معادن بزرگی برخوردار هستند. موادِ معدنیِ حاویِ اورانیوم با استفاده از روشهایِ معدن کاوی استخراج، و پس از آن طی فرایندهایِ مکانیکی و شیمیایی (خُرد و آسیاب کردن) از عناصر دیگر جدا میشوند. اورانیوم پس از استخراج تفکیک، کوبیده، خرد، آسیاب میشود. اورانیوم بصورتِ پودر درآمده، برای تولید ماده ای بنام [کیکِ زرد] موردِ استفاده قرار میگیرد. در مرحلهءِ کیک زرد میزان زیادی از ناخالصی هایِ معدنی اورانیوم گرفته شده است. اورانیوم خالص نقره ایِ روشنِ براق و تقریبأ نرم هست. ایزوتوپ های اوران رادیوآکتیو زا هستند و به همین جهت بی ثبات میباشند. در هوا بر اثر اکسیداسیون زردرنگ بنظر می آید. اورانیوم پودر خالص خود بخود آتش میگیرد.

اورانیوم طبیعی (که به‌شکل اُکسید اورانیوم است) پس از استخراج شامل %99.3 از ایزوتوپ U238 (اورانیوم- 238)، و فقط 0.7% از ایزوتوپ ‎ U235( اورانیوم – 235) است. "ایزوتوپ اورانیوم –235 " قابل شکافت است و برای ساختن بُمب‌ها و راه اندازی نیروگاه‌هایِ هسته‌ای بکار گرفته میشود.

 Missing media item.

◄ غنی سازی اورانیوم،

غنی‌سازی اورانیوم پروسه ای است که بوسیلهءِ آن در یک حجم و انباشته ای از اورانیوم طبیعی، مقدار ایزوتوپ "اورانیوم- 235"بیشتر شود و مقدار ایزوتوپ "اورانیوم-238 " کمتر گردد. غنی‌سازی اورانیوم یکی از مراحل چرخهءِ سوختِ هسته‌ای است.

اورانیومی که ایزوتوپ 235 آن بیشتر از 0.7 درصد و کمتر از 25 % درصد باشد، آنرا اورانیوم با غنای پایین مینامند. سوخت بیشتر نیروگاههای هسته ای بین 3 تا 5% درصد از اورانیوم- 235 میباشد. اورانیومی که ایزوتوپ 235 آن بیشتر از 25% درصد و در مواردی بیش از 98% درصد باشد، آنرا اورانیوم غنی شده در درجه و یا غنای بالا مینامند که در ساختن بُمب های اتمی و در کاربردهای ارتشی بکار میرود. ایزوتوپ اورانیوم- 235 در نیروگاه‌هایِ انرژی هسته‌ای به عنوان سوخت و در سلاح‌های ‌اتمی به عنوان ماده منفجره استفاده می‌شود. حدود نیم کیلوگرم اورانیوم غنی شدهٔ به کار رفته در یک بُمب هسته‌ای، برابر با چندین میلیون گالن بنزین توان و وسعت انفجار و آتش سوزی دارد.

◄ تولید برق یا انرژی الکتریکی در نیروگاهِ هسته ای،

اورانیوم یکی از اصلی‌ترین منابع گرمایشی در مرکز زمین است و بیش از ۴۰ سال است که بشر برای تولید انرژی در مرحلهء" اورانیوم-235 سخت " از آن استفاده میکند که پروسهءِ آن چنین هست: هر اتم اورانیوم- 235 سخت و با ثبات با دریافت یک نوترون به اورانیوم– 236 تبدیل میشود که شرایطِ ناپایداری دارد و برای بازگشت به ثباتِ مجدد یا قبلیِ خود( یعنی به اورنیوم- 235) مایل به تقیسم شدن به دو اتم میباشد. در کنش و واکنشهای تقسیم شدنِ "هستهء اورانیوم- 235 " به دو هسته، انرژیِ گرماییِ بالایی بوجود می آید. این عمل یا کنشِ بمبارانِ نوترونیِ کنترل و مهار شده در حجم و انبوهی از اورانیوم- 235، برای شکافتِ هسته ای آنها بصورتِ زنجیره ای بهم پیوسته در راکتورهای هسته ای صورت میگیرد که آزاد شدن انرژیِ گرماییِ بسیاری را بدنبال خواهد داشت. این انرژی گرمایی را در "نیروگاههای گرمایی" برای گرم کردن آب و برای راه اندازی توربین های بخار و درنتیجه تولید برق با چرخاندن ژنراتورها را شامل میشود. در واقع انرژی گرمایی آزاد شده بر اثر شکافت هسته ای اورانیوم- 235 در آب سبک، تبدیل به انرژی بخار و پس از به انرژی الکتریکی و برق تبدیل میشود.

◄ اورانیوم ضعیف شده، یا زبالهءِ اتمی،

▬ در گردش کار غنی سازی اورانیوم که به منظور افزایش "ایزوتوپ اورانیوم- 235 " در انباشته ای از "اورانیوم- 238 " هست، اورانیوم -238 باقی‌مانده را اورانیوم ضعیف ‌شده مینامند و به آن "زباله اتمی" میگویند. این زبالهء اتمی به‌ مناسبت بسیار سخت بودن و خاصیّت آتش زایی و با داشتن سایر ویژگی‌های دیگر، در ارتش از آن در ساختن گلوله‌هایِ ضد تانک استفاده میکنند. اورانیوم ضعیف‌ شده هم‌ چنان 2% و بیشتر از اشعه های رادیو آکتیو دار برخوردار هست. رادیواکتیو اورانیوم به عنوان موادی سمی باعث سرطان و بر ارگانهای بدن مانند: شش، جگر، و کلیه ها اثر میگذارند و از سه طریق میتواند سلامتی انسان را به خطر بیندازد. 1- بوسلهءِ نفس کشیدن 2- سرایت آن از طریق آب آشامیدنی و مواد غذایی در گردش کار دستگاه گوارشی در واقع آلوده کردن محیطِ زیست 3- از طریق باز بودن پوست بدن بر اثر زخمی شدن و یا از طُرق دیگر که مستقیم وارد ارگانهای بدن میشود.

◄ پیامده های انرژی هسته ای در چهار فاکتور،

1- مشکلِ دفن و انبار کردنِ زباله های اتُمی: زباله های اتمی، اشعه های رادیواکتیو را حداکثر یک میلیون سال و یا تا ابد با خود دارند که محیط زیست را آلوده خواهد کرد و عرصهء زندگی را بر انسانهای امروز و بر شمار غیر قابل تصور بسیاری از نسلهای آینده بطور جدی و حیاتی تنگ کرده و خواهد کرد. قطعأ از سال 1960 تا کنون برای زباله های اتُمی باقیمانده از پروسهءِ تولیدِ انرژیِ هسته ای در جهان، یک مکانِ با امنیّت و دائمی که از پرتوزایی رادیوآکتیو زیانبار آن برای طبیعت و جانداران جلوگیری کند، پیدا نشده است. این زباله های اتمی مانند جسدِ مرده ای است که بر دستِ حکومتهایِ کشورهایِ صنعتی هر زمان از مکانی به مکانی دیگر انتقال مییابد و به ناچار از نسلی به نسل دیگر تحویل داه میشود. تنها در کشور آلمان بیش از 120 هزار مترمکعب زبالهءِ رادیوآکتیو اتُمی میباشد که حکومتهایِ این کشور نمیداند آنرا کجا دفن و انبار کنند. سالهاست که این مشکل به یکی از مسائل برجستهءِ سیاسی و اجتماعیِ بحران آفرین بین شهروندانِ آلمانی و حکومتهای آن، همچنین بین احزاب سیاسی به یک امر جنجال برانگیز این کشور تبدیل گشته و همچنان ادامهءِ جدی خواهد داشت

2- برای کسب انرژی از شکافت هسته ای احتیاج به آب زیادی ( آب سبک و سنگین) میباشد، امروز بیش از یک میلیارد انسان در جهان دسترسی به آب آشامیدنی و یا آب شیرین ندارد. اگر همچنان کسب انرژی از طریق تکنولوژی هسته ای ادامه یابد، این رقم در همین قرن که جمعیّت کرهء زمین از مرز هشت میلیارد هم میگذرد، بطور یقین افزایش خطی بالا رونده ای را خواهد داشت که برای قاره آفریقا و سایر نقاط کم آب در قاره های دیگر به یک فاجعهء ملّی و تاریخی مبدل میشود و بدونِ شک، خشکیِ فراگیر، قحطی، گرسنگی، و کمبود هرچه بیشتر آب آشامیدنی، تغییر اتمسفر را در بر خواهد داشت. تنها در مراحل معدنکاوی طبقات زمین برای دریافت اورانیوم این خطر وجود دارد که لایه های اورانیوم رادیوآکتیوزا در آبهای زیرزمینیِ پس انداز که بیش از 50 درصد جمعیّت کرهءِ زمین از آن استفاده میکنند وارد شوند و آنرا برای همیشه آلوده کنند.

▬ کشورهایی مانند آلمان و آمریکا بین سالهای 1960 تا 1980 میلادی خود از اوّلین کشورهای تولید کنندهء اورانیوم بودند، امّا امروز آلمان تمامی اورانیوم مورد نیاز و ایالات متحدهءِ آمریکا بخش قابل توجهی از اورانیوم مورد نیاز خود را وارد میکنند. میشود گفت که در اروپای مرکزی دیگر اورانیوم تولید نمیشود، تنها در سال 2008 کشورهای: قزاقستان %19.2 درصد، اُزبکستان %5.3 درصد، نیجریه در آفریقا 6.8%، نامبیا و آفریقای جنوبی11.2% در صد از اورانیوم در سطح جهان را تولید کرده اند. در مقابل آمریکا 3.4%، چین 1.7%، روسیه 8.6%، جمهوری چک0.6% در تولید سهیم بوده اند. و طبق پیش بینی ها کشور قزاقستان در تولید اورانیوم در ردهء اوّل قرار خواهد گرفت.

3- پایان پذیری اورانیوم: مسئلهء اساسی و آینده نگری دیگر این هست که فلز اورانیوم مانند سایر مواد و عناصر انرژی زای دیگر مانند: نفت، گاز، ذغال سنگ، وسایر منابع فسیلی و غیره فسیلی زمانی (نه چندان دور) تمام خواهد شد. همین امروز در بازار فروش و خرید اورانیوم تشنج و رقابت در بین کشورهای صنعتی و در حال رشد، بیشتر و شدیدتر از بازار داد و ستد با مبادلاتِ مواد نفتی و گازی و سایر عناصر انرژی زای دیگرِ در حالِ کاهش و اتمام میباشد. در سال 2010 در سطح جهانی 68646 تُن به فلز اوران احتیاج بوده است که یکسال قبل از آن فقط 49722 تُن در دسترس بوده است. بنا براین تولید انرژی درازمدت از طریق شکافت هسته ای هم بی ثبات خواهد بود. هم اکنون ایالات متحدهءِ آمریکا 30% از اورانیوم مورد نیاز خود را از روسیه میخرد، قرارداد اورانیوم بین آمریکا و روسیه 2013 میلادی به پایان میرسد، و ایلات متحدهء آمریکا باید از همین امروز آشفته در جستجوی منابع اورانیوم دیگر و قرارداد تازه ای باشد.

4- مخارج سنگین اقتصادی این تکنولوژی: پروسهءِ ساختن نیروگاههای اتمی از سالهای 1960 میلادی جهشی در دانش محوری و مؤثرترین دست آورد انسانی در تکنولوژی تلقی میشد که بوسیلهءِ آن انرژی سالم و پایان ناپذیر در خدمت بشر میگذارد، امّا زمانی نگذشت که به فاکتورهای بسیار منفی آن پی برده شد و امروز کارشناسان متعهد در آن تردید ندارد که نسخهءِ انرژی هسته ای از همان آغاز اشتباه بوده است. حداقل از سال 2000 به بعد اقدام به ساختن نیروگاههای اتمی برای همهءِ کشورها، بویژه کشورهای جهان سوّم و کشورهای مانند ایران خود کشی اقتصادی است. گذشته از مخارج بسیار سنگین مراحل: { ..ساخت، بهره برداری، مواظبت و تعمیر...}، تنها خراب و از بین یردنِ این نیروگاهها (بعد از 30 سال دیگر قابل بهره برداری نیستند)، باز باید بوسیلهءِ خودِ کشورهای صنعتی صورت گیرد که مخارجی بسیار بیشتر از ساختن آنها را با خود دارد. گذشته از مخارج سنگین، وابستگی اقتصادی، سیاسی، و وابستگی تکنولوژی را بهمراه خواهد داشت.

◄ ایران و انرژی هسته ای،

تاریخ استفاده از انرژی هسته ای به نظام شاهنشاهی بر میگردد، که اوایل سالهای 1970 میلادی نیروگاه هسته ای بوشهر بنا نهاده شد که هدف از تأسیس آن تولید انرژی و تأمین برق استانهای بوشهر و فارس و در صورت امکان تآمین انرژی استانهای همجوار این دو استان بود. در آن زمان ایران متحّد جهان غرب بود. با وجود امضای قرارداد 1970 میلادی از سویِ ایران که استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای را در برداشت، ولی غرب بخوبی میدانست که ایرانیان اهداف استفاده نظامی از آنرا هم دارند. گرچه تا سالهای 1970 سه حادثهء مهّم حاکی از بی ثباتی و عدم امنیّت در نیروگاههایِ اتمی در کشورهایِ انگلستان، شوروی سابق، و کشور سویس رُخ داده بود و حادثهءِ فراگیر چرنوبیل هنوز به وقوع نپیوسته بود، امّا همچنان تکنولوژی هسته ای به عنوانِ یک دست آوردِ مفیدِ بشری ارزیابی میشد و دورانِ شکوفاییِ خود را میگذارند.

▬ با انقلاب اسلامی 1979 میلادی، نیروگاه اتمی بوشهر ادامه نیافت و رهبران اسلامی تازه به قدرت رسیده، انرژی اتمی را غیر اسلامی و دست آورد غرب ارزیابی کردند. نیروگاهِ بوشهر در جنگِ بین ایران و عراق چندین بار مورد هدفِ نیرویِ هواییِ عراق هم قرار گرفت. با جنگ ایران و عراق (1980- 1988) ارتش و رهبران اسلامی در جبهه های جنگ به سلاحهایِ: اتُمی، بیولوگی، و شمیمایی (سلاحهای ABC ) ارتش عراق پی بردند و از آن بعد بفکر ساختنِ نیروگاههای اتمی و سلاح اتمی افتادند که از همان نیمه های اوّل 1980 میلادی دست بکار شدند. کاملأ روشن هست که محرکِ اصلیِ استفاده از تکنولوژی هسته ایِ رژیم اسلامی، ساختنِ سلاحهای اتُمی میباشد و انگیزه های اقتصادی و سایر فنآوریهای دیگر در ارتباط با توسعهءِ فراگیر کشور و به مناسبتِ بهبودی روزگارِ اسفبار شهروندانِ ایرانی نبوده و نیست. برنامهءِ اتمیِ نظام اسلامی فقط برای ادامه و پایداری نظام استبداد دینی خود در مقابلِ خطرات نیروهای برون مرزی و ابزاری برای سرکوب جنبشهای دمکراتیک درونِ کشور خواهد بود.

▬ امّا بحث انرژی هسته ای ایران امروز باید از دو زاویه مورد بررسی قرار گیرد [ 1 – بحث انرژی هسته ای ایران با وجودِ نظامِ جمهوری اسلامی]: سیاست هایی که جمهوری اسلامی در مدّت 31 سال عُمر خود در پیش گرفته است، این نظام را با مشکلاتِ بسیارِ منطقه ای و فرا منطقه ای، بویژه با بحرانهایِ بنیادی در درونِ کشور روبرو ساخته است و تنها غلبه بر این مشکلات بر کناری عامل پدید آورندهءِ آنها یعنی کُلِ ساختار نطامِ اسلامی است. جهان امروز و ایرانیان نمیتوانند به رژیمی اعتماد کنند که ساختار پیچیدهءِ استبداد دینی و یک دیکتاتوریِ نظامیِ تمام عیاری را در کشور حاکم کرده است و علنأ هم اعلام میکند که خواهانِ پاک کردن و برچیدن نژاد و ملّت و کشوری دیگر بر روی کرهءِ زمین هست و پنهان و آشکار بنیادگرایان اسلامی و تروریستهای دینی اسلامی را در جهان پیرامونی در جهتِ مغایر با منافع ملّی ایرانیان تقویت میکند. چنین نطامی آینده ای ندارد و با برنامه های انرژی هسته ای خود در نهایت کشور و ملّت ایران را بسوی آنارشیسم ، درگیر کردن با جهان، و بسویِ نابودی هدایت خواهد کرد.

▬ جهان امروز باید از اتحّاد و همدستیِ دین اسلام و سلاحِ اتُمی بهر قیمتی و تحتِ هر شرایطی جلوگیری کند. امّا به این مفهوم نیست که جهانِ غرب و هم پیمانانِ خود تکنولوژی هسته ای ایران را مورد هجوم قرار دهند و آنرا از بین ببرند، این نیروگاهها سرمایه های ملّی و نتیجهء تلاش دانشمندانِ ایرانی هست، که ربطی به حکومت و نظام جمهوری اسلامی ندارد. قصد نابودی آن از سوی هر کشور و ملّتی محکوم هست. مشکلِ اصلی تکنولوژی هسته ای ایران نیست، همچنانکه 1970 هم نبود، مشکل نظام جمهوری اسلامی و رهبرانِ آن هست که کشورهای غربی خود به مدت 30 با آن بازی موش و گربه را دارند بازی میکنند !. زیرا وجود نظام جمهوری اسلامی در خاورمیانه، برگهء تأیید حضور کشورهای غربی و ارتش آنها در خاورمیانه تا پایان پذیری منابع انرژی نفتی و گازی در خاورمیانه هست که خود از نزدیک آن منابع را کنترل و امنیّت راههای خشکی و آبی ترانسپورت آنرا هم تأمین بکنند. تکنولوژی هسته ای ایران به ماشینی میماند که راننده ای ناشی با در دست داشتن فرمان، آنرا به بیراهه هدایت میکند، باید راننده عوض شود، در این میان ماشین و ملّتی که برای ساخت آن سرمایه گذاری کرده اند مقصر نیستند.

2- [موضوع انرژی هسته ای ایران بدونِ نظام جمهوری اسلامی]: با توجه به اطلاعات منفی و زیانبار در ابعاد گسترده تجربه شده از بکار گیری انرژی هسته ایِ بدون آینده ای مفید و شفاف، که اساسأ استفاده از آن بعد از جنگِ دوّم جهانی تا کنون برای محیط زیست و انسان، و بکارگیری از آن در ارتش، اشتباه بوده است و با توجه با تکنولوژهای تجدید پذیر جایگزین برای تولید انرژی در قرن بیست و یک، اکنون وظایفی را پیش پای ما ایرانیان میگذارد که:

یکم▬ قبل از هر چیز با عزمی راسخ و راستین با ملّتهایِ جهان که مخالفِ استفاده از انرژیِ اتمی هستند، همسو و همزبان شویم.

دوّم ▬ امّا اگر قرار باشد سایر کشورها از این تکنولوژی همچنان استفاده کنند، در چنین شرایطی کارشناسان ایرانی با کمکِ ارگانها و نهادهای تحقیقاتی پژوهشی جهانی بویژه اروپا، رشد و شرایط فعلیِ اقتصادِ ایران را مورد بررسی قرار خواهند داد و با برنامه ریزیهای درازمدتِ 10 تا 30 ساله ارزیابی خواهند کرد که انرژی مورد نیاز برای پیشبرد چنین استراتژیهای اقتصادی و فنآوریهایِ درارمدّت در چه میزانی خواهد بود. آیا منابع انرژیِ فسیلی که کشور ما دارد جوابگویِ چنین نیازی هست یا نه ؟ از این گذشته باید مورد بررسی قرار گیرد که منابع اندوختهءِ اورانیوم در ایران گذشته از "منطقهء ساغند اردکان در استان یزد" در کدام جغرافیای کشور وجود دارد. که لازم نباشد مانند جمهوری اسلامی امروز اورانیوم طبیعی از چین وارد شود. موازی با آن در ایجادِ تکنولوژیِ انرژیِ تجدید پذیر: خورشید، باد، آب، و صنعت تولیدی دستگاههای مدرن حرارتی، ماشین آلات، برنامه های حساب شدهء ساختمانی و شهرسازی و سایر عرصه های دیگر سرمایه گذاریهای کلان شود. که با اتمام منابع انرژی فسیلی بتواند بدون بریدگی آرام و حساب شده به چرخش انرژی تجدید پذیر گذار کند. اگر قرار باشد به تنهایی کشوری مانند چین تا سال 2030 میلادی 157 نیروگاهِ هسته ای برنامه ریزی و پیاده کند، چرا کشور ما حداکثر اجازهءِ ساخت 5 تا از این نیروگاهها را نداشته باشد ؟!.

سوّم ▬ نکتهء بسیار مهّم دیگر موضوعِ امنیّتِ ملّی و حفظِ تمامیّتِ ارضیِ کشور در شرایطِ بحرانی است. با گردن نهادنِ و پذیرفتن ایرانیان به قرارداد 1970 میلادی، اضافه بر آن از همین امروز ما به کشورهایی که مخالفِ سرسختِ بکارگیری سلاحهایِ اتُمی هستند می پیوندیم و از تمامیِ کشورهای اتُمی درخواست برون رفت و نابودیِ سلاحهایِ اتُمی خود را بشدّت و پیگیر خواستاریم. ایرانیان به هیچ کشور و ملّتی حمله نکرده اند و در آینده هم نخواهند کرد.

▬ امّا اگر در سطحِ جهانی به صنعتِ ساختنِ سلاحِ اتُمی و انبار کردنِ هر چه بیشتر آن پرداخته شود، در آنصورت با توجّه به همسایگانِ اتمیِ شرقی ما پاکستان، هندوستان، در شمال کشورهای مانند روسیه، کشورهایِ آسیای میانه، و جمهوری آذربایجان، در غرب ترکیه و عراق، در جنوب کشورهای عربی با اتحادیّهءِ خود در شورایِ هماهنگیِ عربی ناحیّهءِ خلیج فارس و لیگای عربی در جهان، و اصولأ برای حفظ و پاسداری موقعیّت ایران در خاورمیانه و جهان اگر کشور ما برای حالتِ دفاعیِ خود نیاز به سلاحِ هسته ای داشته باشد، بحثی است جداگانه و کاملأ اضطراریِ ویژه که باید موردِ تجزیه و تحلیل جدیِ ایرانیان قرار گیرد. آنوقت دیگر جهانِ دمکرات و متمدّن با نظامی مانندِ جمهوری اسلامی سر و کار ندارند، بلکه با ملّتِ ایرانی که تمامی منشور های حقوق بشر و سازمان بین الملل را قبول دارند و با ابزار دمکراسی های مدرن امروز بر هر میز مذاکره ای با حفظ جایگاه خود با دفتر و دستی باز به گفتگو خواهند نشست.

برای تکمیل این موضوع لطفأ به لینک زیر مراجعه شود▼

http://iranglobal.info/node/32032

◄ میزانِ تولید اورانیوم طبیعی در جهان در سال 2008 میلادی.

کانادا 20.3% درصد، قزاقستان 19.2%، استرالیا 19.1%، نامبیا و آفریقای جنوبی 11.1%، روسیه 8.6%، نیجریه 5.3%، اُزبکستان 5.3%، ایالات متحدهءِ آمریکا 3.4%، اوکرایین 1.8% ، جمهوری خلق چین 1.7%، جمهوری چک 0.6 %، بقیه کشورها 2 %،.

منبع آمار و ارقام: سازمان همکاریهای اتمی اتحادیه اروپا میباشد.

|نوامبر|2010| آلمان|

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ایران گلوبال

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.