سمينار استكهلم : تحولات منطقه و آينده ايران

اميد ها؟ نگرانى ها؟

جمهورى اسلامى ايران همچون یک رژیم تامیت گرا(توتالیتر) و مذهبی(تئوکراتیک)، ازآغازِتأسیس خود، با ارزشهای بنیادیِ عصرِنوین که بر:دموکراسی ( آزادی وبرابری انسانی ) مبتنی برحقوق بشرِ شهروندان، و جدائی نهادِ دین ازنهادِ دولت وحکومت(سکولاریسم) درتضاد قرارداشته و دارد.

 جمهورى اسلامى ايران امروزه يكى ازبحرانى ترين مراحلِ دورانِ حكومتِ خود را از سرميگذراند، که ازیکسو پیامدِ بحرانِ عميق اقتصادى ناشی ازبی برنامگی، و بحرانِ مالىِ حاصلِ فساد مالی میلیاردی، و ازسوی دیگر ناشی ازتحريم هاى گسترده اتحاديۀ اروپا و ايالات متحدۀ آمريكا، می باشد. این بحران اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی(دینی - زبانی)، طبعاً نارضايتى عمومى ناشى از فقر و بيكارى روزافزون هموطنان، خاصه اكثريت جوانان، رشدِ فساد، سلب آزادى ازمردم، محروميت هاى حقوقى و تبعیض عریانِ: جنسیتی، فرهنگی ( زبانی ودینی ) و زورگوئى لجام گسيخته و اعدام هاى وسيع غيرقانونى و بربرمنشانۀ هموطنان عرب، كرد و بلوچ و..، همه وهمه شرايط بسيارناخوشايند وحتى پُرمخاطره اى را براى سردمداران رژيم، وکل نظام برابری ستیز و پُرتبعیض و آزادی- کُشِ رژیم ايران ايجاد كرده است.

جمهورى اسلامى ایران درعرصه بين المللى نيزبدليلِ سياستِ خارجىِ ستیزه جو و پشتيبانى و اشاعۀ تروريسم، كاملاً مُنزوى شده است. همچنين بلحاظِ  ديپلماسى ازهيچ نوع اعتبار و اعتمادى درصحنۀ بین المللی برخوردارنيست. رژيم ولایت فقیه تهران اكنون درفرهنگ بين المللى به سمبل و نمودِ خشونت، پليدى، دروغ وتزوير تبديل شده است. درهيچ دوره اى ازتاريخ پُرقدمت ايران، كه مردمش بلحاظ غنا وخدماتِ فرهنگى همواره مورد احترام ملل ديگربوده اند، تصويركشورما به اين ميزان درانظار عمومى منفى نبوده است.

اين مؤلفه ها و قرائن، دلالت برآن دارند كه وطن ما آمادگى پذيرش يك آلترناتيومعتقد به دموکراسی (آزادی و برابری انسانی )، سکولاریسم ومردمی را دارد. آلترناتيوى كه عدالت و قانونمندی را برقرار، حقوق شهروندان را احياء و آزادى هاى فردى و جمعى را تضمين كند و برتمام اشکال تبعیض نقطه پایان بگذارد. تنها ازطريق تشكيل دولتى ملی- مردمى واستقراردموكراسى وسکولاریسم است كه مي توان از ملت و سرزمين ايران اعاده حيثيت كرد.

براى يك اپوزيسيون برانداز كه قصد سرنگونى جمهورى اسلامى را دارد، اين وضعيت مى بايست مناسب ترين زمينه جهت دستيابى به اهداف مورد نظر را فراهم مى ساخت. ليكن بدليل عدم توانمندى كافى اپوزيسيون، پراكندگىِ صفوف وفقدانِ اعتمادِ متقابلِ لازم نيروهاى تشكيل دهنده آن، شرايطى كه پايه هاى حكومت را به لرزش درآورده وموجوديت آنرا تهديد كند، هنوزايجاد نشده است.

سیاست های توسعه طلبان و خرابکارانه رژیم تهران در خاورمیانه و منزوی شدن بیش ازپیش رژیم ضد بشری ايران بعد از( انقلاب ۱۳۵۷ ) باعث تیرگی روابط با همسایگان شد و قدرت تأثيرگذارى آنها بررويداد هاى سياسى منطقه بيشترگردید. هرچند جمهورى اسلامى ایران امروز همانند دوران دولت های اکبررفسنجانی ومحمدخاتمی به سیاست مماشات با خارج وسرکوب داخل را، برسیاست تند روهای اصولگرا که بی اعتنائی به خارج وسرکوب داخلی بود برگزیده است، تا با سازش مذاكرات اتمى وبدنبال آن لغو تدریجی تحريم ها، درمورد برخى ازكالاهاى ضرورى، و آزاد شدن بخشى ازميليارد ها دلار ازثروت وسرمايه توقيف شده، بتواند با خریدنِ زمان به عمر خود بیافزاید،اما چون بحرانهای( اقتصادی،سیاسی،اجتماعی وفرهنگی ) رژیم جمهورى اسلامى ایران ذاتی آنست، هرگزنخواهد توانست خود را با قرن حقوق بشر وآزادی و برابری وسکولاریسم تطبیق دهد.

 رژيم ایران كه سالهاست دولت هاى شيعه عراق وعلوی های سوريه و شبه نظاميان حزب الله لبنان وحماسِ فلسطينى را بلحاظ مالى ونظامى وسيعاً وسخاوتمندانه حمايت کرده و مي كند، نقش كليدى را درتشديد آشوب هاى موجود دراين منطقه داشته وهنوزهم دارد.

براى ريشه يابى دلايل بحران همه جانبۀ رژيم جمهورى اسلامى ایران و عدم امکان تثبيت آن و فراهم کردن زمینۀ براندازی کل این نظام تامیت گرا و آزادی کش و برابری ستیز، نبود يك اپوزيسيون متحد وتوانمند، سبب شد که کنگره ملیت های ایران فدرال،برای يافتن راه برون رفت ازبُن بست كنونى، سمينارى در استكهلم در تاریخ ( ۱۷ - ۱۸ ماه مای ۲۰۱۴ ) برگزار کند، تا ازطريق تبادل نظر، آشنا شدن با افكاريكديگر وهمكارى نزديكتر، بتوان قدم های اولیه زمينه هاى لازم را براى تعامل و همکاری و ایجاد یک اپوزيسيون جانشین مهيا نمود.

موضوع هاى سمينار در پانل هاى زيرين مورد بررسى قرار ميگيرند:

۱-  اپوزیسیون و چشم انداز آیندۀ سیاسی ایران.

۲-  اصلاح و رفع تبعیض در جمهوری اسلامی ایران: توَهُم یا واقعیّت؟

۳-  نظام سیاسی آیندۀ ایران: مکانیسم های مناسب جهت استقرار دموکراسی و حقوق بشر.

۴-  ضرورتِ اتحاد و همگرائی نیروهای دموکراتیک

دبیرخانه کنگره ملیت های ایران فدرال

1 ماه می 2014