می دانم ! او از مرگ قویتر است! اگر نبود، سالها پیش باید مرده باشد. تا اینجا هم مرگ کلی از او طلبکار است.همین حالا هم می دانم که روبروی مرگ ایستاده است و دستش می اندازد، با آن لهجه کردی کرمانشاهی اش دارد برای عزرائیل لطیفه های دست اول می سازد و از خنده روده برش می کند. کاش عزرائیل آنقدر بخندد تا روده بر شود و برود پی کارش و خلیل ما را چند صباحی دیگر برای ما بگذارد.

اول بار که دیدمش، با آن ریش بزی و قد و قواره کوچک ،میان جمعی ایستاده بود و یک تنه با همه شوخی می کرد و عجیب حاضر جوابی و شیرین بیانی اش بر دلم نشست. دیگر برایم مهم نبود که چپ است یا راست است، میانه است یا کمونیست است. فقط می دانستم که خلیل خودمان است و از خودمان است و با خودمان است.

آنهایی که معتاد به پال تالک بودند و از این اتاق به آن اتاق برای بحث های سیاسی سرک می کشیدند، حتمن صداییش را به عنوان ادمین شنیده اند، یا کسانی که به رادیو اینترنتی رسانه گوش می دادند با نام خلیل مومنی و صدای او آشنا هستند. خلیل امروز درگیر مبارزه ای سخت با بیماری سرطان ریه است.

روزی با خلیل و دو تن دیگر از دوستان در اتاقی با چهار تخت به شکل سربازخانه ای، هم اتاق بودم. یکی از دوستان موقع خواب سخت خور و پف می کرد و من خوابم نمی برد و غر می زدم. خلیل که در تخت روبرو خوابیده بود، در جایش نیمخیز شد و به من گفت: برای اینکه اعصابت به هم نریزد و خوابت ببرد، بهتر است که این صدای خور و پف وحشتناک را سمفونی آرامبخش فرض کنی و با ریتمش بخوابی وگرنه تا صبح هم که غر بزنی همین است. آن شب نصیحتش را گوش کردم و خوابم برد ولی امشب همان نصیحتش در گوشم است و خوابم نمی برد.

می دانم خلیل هم مثل بسیاری از بچه های فدائی، هفت تا جان دارد و به این سادگی جان را تسلیم نمی کند ولی اگر خلیل ما رفتنی هم باشد، لبخند دم مرگ یادش نمی رود. یادش نمی رود که مثل یک زن یا مرد فدائی ایستاده بمیرد. یادش نمی رود که باید آبرو داری کرد و از ارثیه «ایستاده مردن» که به ما رسیده است، حفاظت نمود. گرچه زمانه عوض شده و فدائی امروز حق نشسته مردن هم دارد ولی خلیل از تبار گذشته است. اصلن عکسش جان می دهد که در فیس بوک سازمان در جای شهیدان باشد.

خلیل جان! کاش می شد بجای نان زندگی را هم بتساوی تقسیم کرد تا کسی در فقدان عزیزی نگرید. ولی تو هنوز زنده ای و ما ماتم گرفته ایم که نکند تو بمیری. خلیل جان کمی دلداریمان بده زیراکه تو از مرگ قوی تری