هيئت داوران جايزه حقوق بشری مارتين انالز، با انتشار بيانيه مطبوعاتی برنده جايزه امسال خود را معرفی کرد.

در اين بيانيه عمادالدين باقی، فعال حقوق بشری از کشورمان برنده اين جايزه شناخته شد.

بيانيه مزبور در معرفی عمادالدين باقی آورده است:

"او انجمن دفاع از حقوق زندانيان را بنياد گذاشت و يکی از مخالفين سرسخت حکم مرگ در ايران است." در اين بيانيه به فعاليت های نظری عمادالدين باقی در رد حکم اعدام از ديدگاه قوانين اسلامی اشاره شده است.

هيئت داوران جايزه حقوق بشری مارتين انالز همچنين نوشته است: "از سوی ديگر فهرست منتشر شده از سوی باقی در مورد زندانيان محکوم به اعدام، از جمله جوانان؛ پايه کاری بسيار مهمی برای سازمان های مدافع حقوق بشر در سازمان ملل و گروه های مدافع حقوق بشر در خارج از کشور بود. در مدت ده سال اخير، عمادالدين باقی چهار سال را به خاطر مبارزه عليه حکم اعدام و ديگر فعاليت های حقوق بشری در زندان گذراند."

هانس تولن، رئيس هيئت داوران جايزه مارتين انالز، عمادالدين باقی، انتخاب امسال را چنين معرفی کرد: "فردی با شجاعت استثنايی در دفاع از حقوق بشر؛ کسی که عليرغم وضعيت نامناسب سلامتی اش بارها به زندان افتاده است."

جايزه امسال مارتين انالز، در ماه نوامبر ۲۰۰۹ در شهر ژنو سوئيس اهدا خواهد شد.

پيش از اين اکبر گنجی نيز در سال ۲۰۰۶ به طور مشترک با آرنولد تسونگا، حقوقدان و مفسر راديويی از زيمباوه، اين جايزه را دريافت کرده بود.

جايزه مارتين انالز نتيجه همکاری ميان يازده سازمان غيردولتی حامی حقوق بشر است. مارتين انالز را مهم ترين جايزه جنبش حقوق بشر می دانند.

هيئت داوران اين جايزه مرکب از اين سازمان های غيردولتی است: عفو بين الملل، ديده بان حقوق بشر، حقوق بشر پيش از هر چيز ديگر، فدراسيون بين المللی حقوق بشر، سازمان جهانی منع شکنجه، خط اول، کميسيون بين المللی حقوق دانان، مجموعه سازمان های فعال در امور اجتماعی در آلمان (جرمن دياکونی)، سرويس بين المللی حقوق بشر، هشدار بين الملل و سيستم های اطلاع رسانی و جمع آوری اسناد مربوط به حقوق بشر (هوريدوکس).

شخصيت های پشتيبان جايزه مارتين انالز عبارت اند از: اسما جهانگير، باربارا هندريکس، خوزه راموس-هورتا، آداما دينگ، لئاندرو دپوی، رابرت فالگوم و تئو وان بوون.

برندگان پيشين جايزه عبارت اند از: موتبار تاجيبااوا از ازبکستان (۲۰۰۸)؛ پير کلاويه بونيمپا از بروندی و هوله کوپالاسينگهام سريتهارا، از سری لانکا (۲۰۰۷)؛ اکبر گنجی از ايران و آرنولد تسونگا از زيمبابوه (۲۰۰۶)؛ اکثم نعيسه از سوريه (۲۰۰۵)؛ ليديا يوسوپوا از روسيه (۲۰۰۴)؛ اليريو اوريبه مونيوز از کلمبيا (۲۰۰۳)؛ ژاکلين مودينا از چاد (۲۰۰۲)؛ سپاهيان صلح بين الملل (۲۰۰۱)؛ ايماکوله بيرهاهکا از جمهوری دمکراتيک کنگو (۲۰۰۰)؛ ناتاشا کانديچ از يوگسلاوی (۱۹۹۹)؛ اياد السراج از فلسطين (۱۹۹۸)؛ ساموئل رويز گارسيا از مکزيک (۱۹۹۷)؛ کلمان نوانکوو از نيجريا (۱۹۹۶)، اسما جهانگير از پاکستان (۱۹۹۵)؛ هاری وو از چين (۱۹۹۴)