شعار آزادی که امروز مردم فرانسه سر دادند علاوه بر مفهوم جهان شمول همیشگی بار معنایی ویژه ای نیز داشت. 
زیرا بیش از هرچیز متضمن هشدار و اعلام هوشیاری ملت آگاه فرانسه در برابر قشریت دینی و عدم بردباری متعصبان تاریک اندیش به ویژه اسلامیست های بنیاد گرا بود.
مردم فرانسه امروز نه از اسلام سخنی به میان آوردند و نه از هیچیک از ادیان دیگر اما همین یک واژۀ سه سیلابی آ /زا/ دی ( لی /بر / ته ) به قوی ترین شکلی به متحجرین عقب مانده و خشونت گرا و بی مغزجهان می گفت سر جای خودتان بنشینید و پاتان را از گلیمتان دراز تر نکنید. اینجا کشور ولتر است و دیدرو کندرسه و ...است.
در اینجا آزادی قوی تر از آن است که میدان به شریعت و تحجر جنایتکارانۀ شریعتمداران بدهد. 
این بود مفهوم واژه آزادی که امروز زیر آسمان فرانسه طنین افکن شده بود .
به یاد آوردم که مردم فرانسه امروز هم از همان آزادی ای دفاع کردند که در سال 1979 خمینی سخاوتمندانه از آن برخوردار و در پناه همین آزادی از تریبون هایی که راه او را به قدرت هموار می کردند بهرمند شده بود.
با این حال او نخستین کسی ست که دستور شکستن قلمها را صادر کرد و گروگان گیری دیپلمات ها را تبدیل به یک سنت پلید اسلامیستی کرد و او اولین کسی ست که فتوای قتل یک نویسننده خارجی را داد و برای سر یک رمان نویس جایزه تعیین کرد.
بدینگونه اسلام عزیز خمینی بیش از همه از نعمت آزادی جامعه فرانسه برخوردار شد و در عن حال بیش از همه به آزادی در ایران و در جهان ضربات جبران ناپذیر وارد آورد و سرنوشت ملیون ها انسان را به ویرانی سوق داد.
من در میان جمعیت یک و نیم ملیونی پاریس امروز هم به ایران و به مردم ایران می اندیشیدم و به همین آزادی ای که روزی بزرگترین دشمن آزادی ایران از آن به تمام کمال بهره گرفت و سرانجام به نام اسلام سیاسی کشورم را به روز سیاه نشانید ، و به این واقعیت تلخ فکر می کردم که متأسفانه آنچه امروز در جهان نکبتبار کنونی می گذرد و این توحشی که به نام اسلامیسم سیاسی روزگار ایرانیان و مردم خاورمیانه را تیره و تار کرده است بی ارتباط با آن جرعه آزادی نیست که زمانی وی نیزفرانسه و در نوفل و شاتو نوشیده و نه تنها قدرشناسی نکرده بلکه بیش از هر دشمنی به عنصر آزادی ضربه زده است.