در آستانه خرداد، ماه اعتراض، ماه متولد شدن جنبش اعتراضی ایران، بازهم کردستان خونین و کردها قربانی شدند. بار دیگرفعالین کرداعدام شدند. طبق معمول خبر این اعدام ها را هم خبرنگاران خبرگزاری حکومتی فارس وابسته به سپاه پاسداران سحرگاه روز یک شنبه 19 اردبیشهت ادر راستای وظیفه خبررسانی شان، اینگونه تنظیم کرده اند به نقل از روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان، پنج تن از گروهکهای ضد انقلاب که در عملیات تروریستی از جمله بمبگذاری در مراکز دولتی و مردمی شهرهای مختلف ایران دست داشتند سحرگاه امروز یکشنبه در زندان اوین به دار مجازات آویخته شدند

در آستانه خرداد و سالگرد خیزش عظیم مردم ایران در اعتراض به کودتای انتخاباتی هستیم و در این میان حاکمیت ایران باید ضرب شصتی به جامعه نشان می داد. باید رعب و وحشتی در دل معترضان ایجاد می کرد. اعدام کسانی به نام انجمن پادشاهی و اینک گروه تروریستی آسان ترین و کم هزینه ترین راه برای نشان دادن اقتدار دستگاه قضایی ایران است. اما در کدام دستگاه عادل، اتهامات دو اعدامی منسوب به انجمن پادشاهی و اقدامات تروریستی این پنج کرد اعدام شده ثابت شده بود؟

در دستگاه قضایی غیرمستقل ایران، وقتی برای روزنامه نگاران و معلمان و حتی کارگر ساده به حکم اقدام علیه امینت ملی حکم طولانی مدت زندان صادر می کنند، تردید نکنیم که برای هموطنان کرد جرم بمب گذاری و ترور، حکم اعدام صادر کرده باشند

وقتی برای تعداد بی شماری از افغان ها به جرم اخلال در امنیت ملی حکم اعدام صادر می کنند بی آنکه حتی یک بار خبری از دادگاه آنان در اختیار افکار عمومی قرار گیرد باور نکنیم که دادگاه ها کردها بی هیچ انگیزه مسمومی صورت گرفته باشد.

آنچه مسلم است قوه قضاییه غیرمستقل ، فاسد است، یعنی صدور احکام برای کردها در دل این دستگاه قضایی نیز صرف نظر از دیدگاه ها و وابستگی های فکری شان، مردود است. نمی شود یک دستگاه قضایی را فاسد اعلام کنیم ولی برخی از احکام آن را بپذیریم و هیچ نگوییم و یا حتی سکوت کینم. وقتی برای صدور احکام غیر قانونی دانشجویان و روزنامه نگاران و فعالان سیاسی مان همدل می شویم باید بار دیگر در صدور احکامی که با انگیزه های سیاسی از این دستگاه قضایی صادر می شود باید با همان همدلی ها و همبستگی های همیشه، ایجاد تردید کرد.

باید بار دیگر و اینبار پررنگ تر از اعتراض همگانی که نسبت به اعدام احسان فتاحیا ن صورت گرفت،همه احزاب وسازمانها این اعدام ها را با صدای بلند فریاد کنند

نگذاریم اعدام هایی که درسحرگاه و بی صدا در زندان ایران رخ میدهد ،ما را تا همیشه بی صدا نگاه ندارد. معلوم است که حاکمیت با اعدام پنج کرد به آسانی می خواهد در آستانه خرداد، جنبش اعتراضی را در دامی دوباره بیاندازد ؛ولی در این دام کهنه گرفتار شدن رسم نیست. این رسم همیشگی حاکمیت است که با انگ ها و اتهامات بزرگ راه را برای دفاع می بندد، زبان ها را در کام نگاه می دارد. باید بی نگرانی از اتهامات همیشگی، این اعدام ها که حاصل یک روند بیمار و غیرقانونی در همان دستگاه به اصطلاح قضایی است را محکوم کرد تا هراس از خرداد و اطمینان به سکوت جنبش، حاکمیت را میان تردید ها و سکوت های مان وادار به قربانی کردن شهروندان دیگرمان نکند.

ما با حاکمیتی روبرو هستیم که به تمام دنیا می گوید هیچ کس به خاطر بیان دیدگاهش در زندان نیست، هیچ کس برای اعتراض در زندان نیست و فقط کسانی که ماشین ها و امکان عمومی را آتش زده اند، زندانی شده اند.

حاکمیتی که از میان صدها جان باخته ی روزهای اعتراض به انتخابات نه تنها یک قاتل را دادگاهی نکرده است بلکه خود جنبش را متهم کرده است به اینکه ماشین نیروی انتظامی را دزدیده اند و از روی یکی دیگر از اعضای جنبش رد شده اند، برایش کاری ندارد که در خلاء رسانه ای از تبلیغات تلوزیونی و نمازجمعه ای و امکانات آموزشی مدارس بهره بجوید تا ایران و کردستان را روبروی هم قرار دهد وبا ایجاد تفرقه ملی و مذهبی ستونهای خود را از نو پایه گذاری کند

جمهوری اسلامی آگا هانه ودر راه رسیدن به ارمانهای شومش ما را ملتی سرشار از بدبینی نگاه داشته است . برای همین است که وقتی جنبشی با آن عظمت در ایران شکل می گیرد، کردها سکوت می کنند، ترک ها سکوت می کنند و بعد وقتی کردها را سحرگاه به صف می کنند و از دروازه شهر آویزان می کنند ما چه می کنیم؟ ما هم سکوت می کنیم؟ ما هم در دفاع تردید می کنیم؟ همانگونه که کشته شدن صدها نفر در جریان اعتراضات پس از انتخابات چندان موجی در کردستان ایجاد نکرد، اعدام کردها هم موجی در خیابان های تهران و باقی شهرهای ایران ایجاد نمی کند؟

این روزها بازار صدور حکم اعدام کردها در ایران داغ است. آنان که از سکوت ما در برابر هم، پروار می شوند چه کسانی هستند؟ همان دستگاه ناسالم قضایی و همان حاکمیتی که ذهن ملت اش را سرشار از سوء تفاهم های تاریخی می خواهد

ما فقط همان گونه که حاکمیت جمهوری اسلامی می خواهد سالهاست که با سوء تفاهمی عمیق به هم نگاه می کنیم و هر کدام در برابر مرگ دیگری سکوت می کنیم.

کاش جنبش این سکوت را بشکند تا جشن حاکمیت برای مرگ معترضان تکمیل نشود پس دربرابر اعدام فعالین کردسکوت نکنیم///