گذشته از آمار اعدامها، فعالان مدنی هم مدتی است که از منظری کلیتر میگويند وضعيت حقوق بشر در ايران به رغم وعدههای حسن روحانی، رو به وخامت گذاشته است.
بعضی از تحليلگران و ناظران میگويند بعد از اجرايی شدن توافق هستهای، دست دولت برای بهبود شرايط اجتماعی بازتر میشود؛ اما گروه ديگری اعتقاد دارند با کاهش اهرمهای فشار، فضا برای محدودتر شدن آزادیها آماده میشود.
افق پيش رو برای بهبود وضعيت حقوق بشر در ايران چگونه است؟ آيا عزمی برای بهبود اين وضعيت وجود دارد؟ و در صورت وجود اين عزم، تا چه حد امکان پذير است؟
از نگاهی کلیتر، اساسا در شرايط فعلی ايران، مسئله حقوق بشر از چه ميزان اهميت برای شهروندان برخوردار است؟
میهمان این هفته برنامه ساعت ششم، از آمريکا روزبه مير ابراهيمی بود، روزنامهنگار و مشاور رسانهای سازمان ايمپکت ایران که مجموعه هماهنگ کننده برای حدود ۱۳ سازمان حقوق بشری است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید