رسول حردانی زندانی سیاسی زندان رجایی شهر در وضعیتی پانزدهمین سال زندان خود را سپری می کند که از وضعیت نابه سامان جسمانی و بیماری های متعدد رنج می برد.
رسول حردانی که در سن 17 سالگی در سال 1379 در پی یک هواپیماربایی خانوادگی بازداشت شد، اکنون بیش از 15 سال است که در زندان بسر می‌برد. او مدت ها قبل با تهیه وثیقه سنگین به صورت مشروط آزاد شد اما پس از انتخابات 88 در مراسم چهارشنبه سوری تهران توسط نیروهای امنیتی اطلاعات مجددا دستگیر و تحت شکنجه های شدید قرار گرفت. او بارها به دلایل مختلف دست به اعتصاب غذا زده است.
رسول به بیماری ام اس مبتلاست. او مدتی پیش از بند 350 اوین به زندان رجایی شهر منتقل شد. این انتقال در پی اعتصاب غذای او در 12 خرداد 94 صورت گرفت. علت این اعتصاب غذا به گفته خود رسول رسیدگی به وضعیت پرونده و انتقال وی به رجایی شهر و نهایتا آزادی او بود.
لازم به یادآوری است که قبلا از طریق پزشک قانونی برای او عدم تحمل کیفر صادر شده است اما دادستانی تهران و وزارت اطلاعات از آزادی وی جلوگیری به عمل می اورند.
شایان ذکر است او پس از انتقال به زندان رجایی شهر پس از 7 سال توانست برادرش را به مدت یک ساعت ملاقات کند و سپس به بند اشرار منتقل شد در صورتی که وی زندانی سیاسی است و نگهداری او در این بند غیر قانونی محسوب می شود.
به گفته رسول در این پرونده هیچ نقشی نداشته و حتی در ان زمان موضوع را هم نمی دانسته تا جایی که برادرش را غرق در خون میابد و تحت جو و غرور جوانی به طرفداری از برادرش با ماموران مشاجره می کند.
زمانی که در شعبه 20 دادگاه وی را به 22 سال حبس محکوم می کنند دلیل را جویا می شود و قاضی شعبه تنها با نیشخندی به او می گوید وقتی در زندان دندان هایت ریخت و موهات سفید شد علتش را می فهمی.
رسول در رنجنامه اش اشاره می کند که هر وکیلی پرونده اش را به عهده می گیرد یا مدتی بعد بازداشت می شود یا مانند خانم نسرین ستوده و علیزاده طباطبایی که البته مبلغی هم دریافت نکرده بودند کنار می کشند.
با توجه به بی گناهی او در پرونده موجود و صدورعدم تحمل کیفر انتظار آزادی کمترین اتفاق برای رسولی است که 15 از دوران جوانی اش را با تمام آرزوها و امیال یک جوان پشت میله های زندان گذرانده است.
نوشین ارشادی 31 مرداد 94