سازمان عفو بین‌الملل در گزارش ۲۸ مرداد ماه خود، می‌گوید بنا بر مستنداتی که دارد، از آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، هر ماه بیش از ۳۰۰ نفر در زندان‌ها جان خود را از دست داده‌اند و شمار قربانیان به بیش از ۱۷ هزار ۷۰۰ نفر می‌رسد.

این گزارش‌ها عمدتا بر وضعیت بازداشت‌گاه‌های سازمان‌ها اطلاعاتی و نیز زندان صیدنایا، در نزدیکی دمشق، متمرکز است.

این سازمان فرادولتی با ۶۵ نفر از کسانی که در این مدت بازداشت شده‌اند، گفت‌وگو کرده. این افراد عمدتا غیرنظامی هستند و بسیاری از آن‌ها، خود شاهد دست‌کم یک مورد مرگ داخل زندان‌ها بوده‌اند.

 «شکنجه‌های سیستماتیک»، «تجاوز»

بنا بر این مستندات، زندانی‌ها عمدتا در همان لحظه ورود در آن‌چه زندان‌بان‌ها، «جشن استقبال» می‌نامند، هدف ضرب‌وشتم با ابزاری مانند شلنگ قرار می‌گیرند.

یکی از بازداشت‌شدگان می‌گوید، زندان‌بان‌ها اصرار دارند بدانند که کسی بیمار هست یا نه، و اگر کسی بیمار باشد، او را به سمت مرگ می‌کشانند «تا هر چه زودتر از دستش خلاص شوند».

این فرد که با نام مستعار عمر معرفی و خود در ۱۷ سالگی در جریان راهپیمایی‌های سال ۲۰۱۲ بازداشت شده، می‌گوید دوست او را که گفته بود «آسم دارد» جلوی چشمانش «آن‌قدر کتک زدند که مُرد».

یکی دیگر از مصاحبه‌شوندگان با نام سعید روایتی از «تجاوز» به خود تعریف کرده‌است: «مرا آویزان کردند، شوک الکتریکی به آلت تناسلی من وصل کردند و بعد آن را وارد معقد من کردند و روشن کردند. این اولین بار بود که به من تجاوز می‌شد.»

«سعید» سپس افزوده است «بعد از همه این‌ها از من خواستند که چشم‌بندم را باز کنم. و آن موقع دیدم که پدرم را آورده‌اند در محل تا شاهد همه این‌ها باشد».

برخی از بازداشت‌شدگان که عفو بین‌الملل با آن‌ها گفت‌وگو کرده می‌گویند هدف از همه این‌ها درهم‌شکستن زندانیان است.

بنا بر گزارش این سازمان، دسترسی به آب، غذا و تاسیسات بهداشتی به شدت کنترل‌شده و محدود است.

درخواست از قدرت‌های جهانی

فیلیپ لوتر، مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقا، در وب‌سایت این سازمان می‌گوید نیروهای امنیتی حکومت سوریه برای دهه‌های متوالی از شکنجه و رفتارهای خشن برای درهم‌شکستن مخالفان خود استفاده می‌کردند؛ «امروز این مسئله به یک روش هدفمند تبدیل شده، علیه هر آدم غیرنظامی که ظن آن می‌رود مخالف دولت است».

این سازمان از قدرت‌های جهانی، به ویژه روسیه و ایالات متحده خواسته‌است، به مقام‌های دولت مرکزی سوریه و نیز گروه‌های مسلح فشار آورده تا به شکنجه‌ها و بدرفتاری با زندانیان و بازداشت‌شدگان خاتمه دهند. به گفته این سازمان فرادولتی، وقایع پیش‌آمده در بازداشت‌گاه‌های سوریه «جنایت علیه انسانیت» است.

با در نظر گرفتن گزارش‌های قبلی در مورد زندان‌های دولتی سوریه، از سال ۱۳۹۳ به این سو، شمار قربانیان به طور محسوسی افزایش پیدا کرده‌است. هرچند برخی برآوردها، شمار کشته‌شدگان را بسیار بیشتر از این تخمین زده‌اند.

این نخستین بار نیست که اتهام‌هایی مانند شکنجه و کشتار زندانیان در سوریه منتشر می‌شود؛ پیش از این تیمی از کارشناسان قضایی و جنایی بین‌المللی گفته بودند «شواهد دست اولی» دارند، که حاکی از «کشتار و شکنجه هدفمند» در زندان‌های دولتی رژیم سوریه،است.

دولت سوریه هنوز به گزارش تازه «عفو بین‌الملل» واکنشی نشان نداده‌است. اما وزیر اطلاع‌رسانی آن کشور، در مورد اتهام‌های پیشین، گفته بود بازداشت‌شدگان «شماری از تروریست‌های عربستانی» هستند و «موضوع شکنجه آنها صحت ندارد». به گفته این وزیر دولت سوریه، مقام‌های سوری وقتی کسی را بازداشت می‌کنند، او را شکنجه نمی‌کنند.

سازمان‌های فرادولتی مدافع حقوق بشر، از جمله عفو بین‌الملل، علاوه بر گزارش‌های شکنجه در زندان‌های دولتی سوریه، گزارش‌های مشابهی در مورد اقدام به «شکنجه، اعدام‌های سرپایی و جنایت» از سوی گروه‌های شورشی، در مناطق تحت کنترل آن‌ها نیز منتشر کرده‌اند.رادیوفردا

———————-

تقریبا ۱۸ هزار نفر در زندان های سوریه مرده اند

سازمان حقوق بشر عفو بین الملل می گوید که در سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ تقریبا ۱۸ هزار نفر در زندان های تحت کنترل دولت سوریه مرده اند؛ دوره ای که به گفته این گروه شاهد مضروب شدن و مورد تجاوز قرار گرفتن زندانیان بوده است.

عفو بین الملل می گوید اسناد آن شامل مصاحبه با ۶۴ “بازمانده شکنجه” است که آزار فجیع در زندان ها و بازداشتگاه ها را توصیف می کنند.

این گروه جامعه جهانی را ترغیب کرد دمشق را تحت فشار قرار دهند تا دست از شکنجه بردارد.

دولت سوریه مکررا چنین ادعاهایی را رد کرده است.

این گزارش تحت عنوان “شکسته شدن انسان:‌ شکنجه، بیماری و مرگ در زندان های سوریه” روز پنجشنبه منتشر شد.

این گروه تخمین می زند که بیش از ۱۷۷۲۳ نفر از مارس ۲۰۱۱ تا دسامبر ۲۰۱۵ در بازداشت در سراسر سوریه مرده اند. اعتراضات عمومی در سوریه در مارس ۲۰۱۱ شروع شد که سرکوب خشونت بار توسط نیروهای دولتی را به دنبال داشت و نهایتا به جنگ داخلی کشیده شد.

عفو بین الملل گفت که به طور متوسط روزانه ۱۰ نفر یا ماهانه ۳۰۰ نفر در زندان های این کشور جان باخته اند.

“بازداشتی ها پس از ورود به زندان اغلب به شدت از طرف زندان بان ها مضروب می شوند. نام این آزار ‘جشن خیر مقدم’ است.”

عفو بین المللی می افزاید که پس از آن اغلب “بررسی های امنیتی” انجام می شود که طی آن به خصوص زنان گزارش می دهند مورد تجاوز و آزار جنسی زندانبانان قرار می گیرند.

سامر یکی از این بازداشتی ها به عفو بین الملل گفت:‌ “با ما مثل حیوانات رفتار کردند. می خواستند به غیرانسانی ترین شکل رفتار شود. خون جاری می شد مثل رود…. هرگز فکر نمی کردم انسان بتواند تا این حد رذل باشد… هیچ مشکلی نداشتند ما را همانجا بکشند.”

یک زندانی دیگر به نام زیاد توضیح داد که چگونه هفت نفر که در یک بازداشتگاه اطلاعاتی محبوس بودند با از کار افتادن دستگاه های تهویه در یک روز جان باختند.

زیاد گفت:‌ “به ما لگد می زدند ببینند کدام ما زنده ایم کدام مرده.”

فیلیپ لوتر مدیر عفو بین الملل در خاورمیانه و شمال آفریقا گفت:‌ “نیروهای دولتی سوریه برای چند دهه از شکنجه به عنوان راهی برای له کردن مخالفان استفاده کرده اند.”

او افزود:‌ “امروز این شیوه به عنوان بخشی از یک حمله نظام‌مند و گسترده علیه کسانی که مظنون به مخالفت با دولت در میان غیرنظامیان هستند استفاده می شود و معادل جنایت علیه بشریت است.”

عفو بین الملل و سایر گروه های حقوق بشر می گویند این ادعاها باید به سرعت توسط جامعه بین المللی به بحث گذاشته شود، به خصوص آمریکا و روسیه که هدایت گفت‌وگوهای صلح در بحران سوریه را به عهده دارند. بی بی سی