هم چوب و هم پیاز/ طوق لعنت آویزان
پس از آن که جمهوری اسلامی به همهی شرایط خفتبار برجام ( مادر ترکمانچایها ) با رقص و پایکوبی و ساز و دهل و « پهلوان گردانی » تن در داد و حتا قرارداد الحاقی را نیز داوطلبانه به مورد اجرا گذارد ، آمریکا اجازه نداد تا از « مزایای توهمی » آن بهرهمند گردد . در این راستا ، آمریکا با ترساندن بانکهای بزرگ در جهان ، مانع از دستیابی جمهوری اسلامی ، به بازارهای بانکی ـ مالی جهانی شد .
این در حالی است که حکومت آمریکا به این نتیجه رسیده است که به جای ترک برجام ، آن را « آویزان» نگاه دارد . یعنی در حالی که به جمهوری اسلامی اجازه نمیدهد که فعالیتهای هستهای را از سر بگیرد ، امکان دستیابی به بازارهای بانکی ـ مالی جهان را نیز سد کند .
نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد ، چند روز پیش در موسسه « امریکن اینترپرایز» سخنرانی کرد . وی در این سخنرانی ، گفت : « اگر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، پایبندی ایران به توافق هستهای را تایید نکند، به معنای خروج آمریکا از برجام نیست » .
بدین سان اگر رئیس جمهور آمریکا تصمیم بگیرد که در ماه اکتبر پایبندی ایران به برجام را تایید نکند این به معنای خروج از توافق هستهای نیست ؛ بلکه موضوع به کنگره آمریکا ارجاع میشود... در آن صورت کنگره ۶۰ روز فرصت خواهد داشت درباره اعمال دوباره تحریمها علیه ایران تصمیم بگیرد.
به باور بسیاری از دیدهبانان برجام بدفرجام ، این امر به معنای « برجام آویزان » است یعنی این که جمهوری اسلامی که « چوبِ برجام » را خورده است ، باید سالهای سال « پیاز برجام » را هم بخورد .
بدین سان ، ضمن این که آمریکا به گونهی رسمی از برجام خارج نمیشود ؛ اجازه نمیدهد که جمهوری اسلامی از « مزایای توهمی » برجام یعنی دسترسی به بازارهای بانکی ـ مالی جهانی ، بهرهمند گردد. یعنی پس از خوردن « چوب » ، اکنون نوبت خوردن « پیازِ » برجام بد فرجام است .
با آروزی پایندگی ایران
شنبه 18 شهریورماه 1396 ـ هوشنگ طالع
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید