● جهان

نیویورک‌تایمز در گزارشی نوشت، با اینکه جمهوری اسلامی ایران تا امروز بدون درگیری مستقیم با اسرائیل و ایالات متحده، به ماجراجویی ادامه می‌دهد، مشخص نیست که این راهبرد محتاطانه که با خطر اشتباهات محاسباتی همراه است، تا چه زمان پاسخگوی اهداف تهران باشد.

از زمان حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائيل و آغاز جنگ غزه، بحث و تحلیل درباره آینده منطقه به‌ میزان چشمگیری افزایش یافته است؛ بحث و تحلیل‌هایی که برخی منطقی، واقع‌بینانه و عملی به نظر می‌رسند اما بعضی دیگر بر پایه احساسات، خیال‌پردازی‌ها و توهماتی به‌ دور از چارچوب عقلانی و عمل‌گرایی استوارند.

البته تصمیم اوباما برای تفاهم با ایران اقدام درستی بود، زیرا ایران در بسیاری از بحران‌های منطقه نقش دارد. تهران زمانی که در آستانه از دست دادن متحدش در منطقه (سوریه) بود، پرچم سفید را بالا برد، زیرا سوریه در تضمین نفوذ ایران در عراق و لبنان نقش ارزشمندی ایفا می‌کرد.

همزمان با تهدید نظامی بریتانیا علیه گروه حوثی‌های یمن در دریای سرخ، رسانه‌های نزدیک به سپاه پاسداران خبر دادند که ناوشکن البرز که به ارتش جمهوری اسلامی ایران تعلق دارد، از تنگه باب‌المندب عبور کرده و وارد دریای سرخ شده است.

در ابتدای سال ۲۰۲۳ این انتظار وجود داشت که خاورمیانه، همان راهی را که در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ پیموده بود ادامه بدهد و علاوه بر تنش‌زدایی و ادامه آشتی‌کنان‌های گاه و بی‌گاه، رشد اقتصادی و نزدیک شدن به روزگار پیشاکرونا ادامه پیدا کند.

آنچه در غزه و کرانه باختری رخ می دهد، سبب عصیان در سراسر جهان شده است. حتی در کشورهای غربی هم ، مردم به پا خاسته اند. در این شرایط، وقتی صحبت از غزه می شود، با انتقاد از حماس شروع کردن، رمز آمریکا پرستی است. و اما اپوزیسیون ما، هنوز از انتخابات 14 - 28 مه درس عبرت نگرفته است. آنها در دریای سیاه، کنار اوکرائین، در چین، کنار جدایی طلبان اویغور، و در غزه کنار اسرائیل هستند. به عبارت دقیق تر، و بدبختانه! همیشه در طرف آمریکا هستند.

دامنه جنگ بین اسرائیل و حماس چه از لحاظ خشونت و چه از لحاظ جغرافیا به‌طور قابل‌توجهی گسترش یافته است. این نخستین بار است که اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها با هزاران جنگجو در برابر یکدیگر مبارزه می‌کنند. دامنه جنگ از نظر جغرافیایی آن‌چنان گسترده شده که امنیت اردن، دریای سرخ و باب‌المندب را هدف قرار داده و به جبهه جدیدی تبدیل شده است.

نسل کشی غزه، آنچه را که ما در طول سال ها نتوانستیم توضیح دهیم، درعرض دو ماه توضیح داد. کل نظام ارزشی غرب درعرض چند هفته با خاک یکسان شد. معلوم شد که تمام ارزش‌های غربی الگوهای احمقانه ای هستند که توسط استعمارگران سرهم بندی شده اند. دموکراسی، حقوق بشر، حقوق بین‌الملل... زیر بمب‌های آمریکایی/ آلمانی که توسط صهیونیست‌ها بر غزه ریخته شد، ماندند. و تمام بشریت ناگهان با یک حقیقت غیرمنتظره از خواب بیدار شد: همه این مفاهیم زیبا در واقع ساخته شده بودند تا کودکان مسلمان غزه به راحتی کشته شوند.

بکارگیری استاندارد دوگانه یکی از بدترین شیوه های اِعمال بیعدالتی در جامعه هست. امروز اسرائیل نماد اِعمال استاندارد دوگانه به کثیفترین شکل آن در دنیای غرب می باشد.

پس از روزهای تلخ و تیره‌ای در اسرائیل و غزه که سرنوشت میلیون‌ها انسان را از کابل تا بیروت زیر علامت سوال بزرگی قرار داده است، اکنون این منطقه، در یک نقطه حساس تاریخی، از دو سو کشیده می‌شود.

نگرانی، در  پیامدهای گسترده تر این جنگ است . پس ، برای ارزیابی دقیقتر ،  مهم است موقعیت کلی ژئوپولیتیکی جهان، درست پیش از حمله غافلگیرانه هفتم اکتبر حماس را به یاد آوریم. پیش از حمله حماس:

برژنف در سال ۱۹۷۳ به نیکسون گفت: «چینی‌ها تمایل به جنگ و خونریزی دارند، بنابراین، باید ما اروپایی‌ها برای کنترل آن‌ها متحد شویم، زیرا آن‌ها در آینده به یک قدرت بزرگ تبدیل خواهند شد»، اما نیکسون به این ایده واکنشی نشان نداد.

این گروه‌ها در مانورهای مشترکی در غزه شرکت می‌کردند که تاکتیک‌های به‌کاررفته در آن بسیار شبیه شیوه‌هایی است که در جریان حمله مرگبار به اسرائیل به کار گرفته شد. یکی از محل‌های برگزاری این مانورها کمتر از یک کیلومتر با حصارهای مرزی اسرائیل فاصله داشت و ویدیوهای آن هم در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد

امین معلوف، نویسنده‌ی لبنانی‌تبارِ فرانسوی که در حال حاضر در مقام دبیر دائمی آکادمی فرانسه در رأس این نهاد قرار گرفته‌است در تازه‌ترین اثر خود- جُستاری زیر عنوان «هزارتوی گم‌گشتگان، غرب و مخالفانِ آن»(۳) - تجزیه و تحلیل عدم‌تعادل‌های عمیق جهانی را وجهه‌ی همّت خود ساخته و به ریشه‌یابی رویارویی‌های غرب با مخالفان و رقیبانِ خود پرداخته‌است.

خیرت ویلدرس، رهبر حزب راستگرا و پوپولیست هلندی که به شدت از اسلام انتقاد می‌کند، در انتخابات سراسری این کشور پس از شمارش تقریبی همه آرا، به پیروزی چشمگیری دست یافت.

حزب «آزادی» (پی‌وی‌وی) او بعد از ۲۵ سال حضور پارلمانی ۳۷ کرسی را به دست آورده که به فاصله زیاد بیش از نزدیکترین رقیبش یعنی ائتلافی از چپگرایان خواهد بود.

آمریکا در دوران "بهار عربی" سیاست "اسلام میانه رو" را اجرا کرد، که با منافع خودش سازگار بود. حکومتAKP در این دوره در حمایت از احزاب اخوان، بسیار پر حرارت بود. همچنان که در مورد مصر و سوریه بحران های سخت را به جان خرید. اکنون حماس آشکارا یک حرکت بزرگ علیه آمریکا و پایگاه آن در منطقه یعنی اسرائیل انجام داده است. نظم جهانی تک قطبی ایالات متحده آمریکا متزلزل شده است. AKP مردد است.

نبرد غزه که پس از عملیات «طوفان‌الاقصی» آغاز شد، از تناقض‌ها و پدیده‌های متعددی پرده برداشت و درس‌های زیادی برای آموختن دارد، اما در تب‌وتاب جنگ و شتاب عملیات نظامی نمی‌توان از این داده‌ها خوانشی درست و واقعی داشت.

ایجاد یک کشور فلسطینی که مرزهای 1967 با قدس به عنوان مرکز آن را شامل می شود، اکنون در دستور کار قرار دارد. مقاومتی که از سال 1947 ادامه داشت، در هفتاد و ششمین سال خود به آستانه موفقیت رسیده است. چرا این اتفاق، اکنون می افتد؟

رهبران ۵۷ کشور عضو سازمان همکاری‌ اسلامی، در پایان نشست تاریخی‌شان در ریاض نتوانستند بر سر هیچ اقدام عملی علیه اسرائیل به توافق برسند.

این در حالی بود که انواع پیشنهاد برای اقداماتی از این دست در نشست مطرح شده بود؛ از تندترین پیشنهاد که توسط ایران ارائه شد و از همه کشورهای عضو درخواست شد تا ارتش اسرائیل را «تروریست» اعلام کنند تا پیشنهادات ملایم‌تر مانند قطع روابط دیپلماتیک با اسرائیل که از سوی بشار اسد ارائه شد.

«از اداره اطلاعات اسرائیل تماس می‌گیرم. دستور داریم بمباران کنیم. دو ساعت وقت دارید.» هنگام سحر این تلفن به محمود شاهین شد. روز ۱۹ اکتبر ساعت حدود ۶:۳۰ صبح بود و اسرائیل ۱۲ روز متمادی بود که غزه را بمباران می‌کرد.

آمیخای الیاهو، وزیر میراث فرهنگی اسرائیل، در مصاحبه‌ای با رادیو کول براما گفت استفاده از سلاح هسته‌ای در نوار غزه «یکی از گزینه‌های احتمالی است». این اظهارات نشان می‌دهد که «اعضای دولت کنونی اسرائيل تا چه حد تحت‌تاثیر افراط‌گرایی و خشونت قرار گرفته‌اند».

روزنامه ی اسرائیلی هاآرتص سرمقاله ی روز سه شنبه ۷ اکتبر خود را با این عنوان منتشر کرد: فقط برو، نتانیاهو!

در سرمقاله ی هاآرتص آمده است: بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، به راه های شیطانی خود بازگشته است و به دامن زدن و کشتن و ویرانی می پردازد. اگر در زمان عادی این رفتار جامعه و نظام دولتی را مسموم می کند، در زمان جنگ، موجودیت اسرائیل را به خطر می اندازد.

محاصره غزه به رغم برخى شباهت ها با محاصره بيروت ٨٢ و لنينگراد ج ج ٢ فرق دارد زيرا كه بر خلاف همه آنها در محاصره مطلق است. گفتنى است كه در جنگ كنونى غزه ، افزون بر اسلامگرايان - حماس و جهاد اسلامى - ناسيوناليست ها يعنى فتح، و چپگرايان يعنى جبهه خلق براى آزادى فلسطين نيز عليه نيروهاى اسراييلى مى جنگند. حماس - البته - اين گروه ها را محدود كرده است اما بر خلاف ايران كه كمونيست ها و چپ ها را سركوب مى كند، حماس مجال اندكى را براى فعاليت رزمى و سياسى آنان فراهم كرده است.ولى - اكنون - پرسش اساسى اين است

"از این نظر تفاوت قابل توجهی با 100 سال پیش وجود دارد. امروز ترکیه دارای میراث و تجربه آتاتورک و جمهوری است. زمانی که آتاتورک ها مبارزه را سازماندهی می کردند، انقلاب 1908 را پشت سر داشتند. ولی، تجربه و پراتیک انقلابی بزرگی نداشتند. حالا این مزیت ماست. ما یک نسخه آماده داریم. در واقع، ترکیه می تواند اهدافی بسیار فراتر از این نسخه برای خود تعیین کند. میراث 100 ساله ای که آتاتورک برای ما به جا گذاشت مهم ترین راهنمای ماست".

در صبح هفتمین روز حملات غافلگیرانه حماس، دولت اسرائیل آن را یک جنگ همه‌جانبه توصیف کرد و جمعی از افسران سابق امنیتی، آن را یک «شکست اطلاعاتی» برای اسرائیل خواندند، و  همه مبهوت  که چرا نیروهای اطلاعاتی - امنیتی این کشور نتوانستند، از حمله برق آسا و نفوذ چندگانه شبه ‌نظامیان حماس جلوگیری کنند.

کاری که حماس در ۷ اکتبر گذشته انجام داد حداقل سه کشور مهم عربی مصر، پادشاهی سعودی و اردن را در وضعیت «عسر و حرج» قرار داد. مصری‌ها به زودی خواهند دید که صحرای سینای آنها بخشی از منازعه حماس و اسرائیل خواهد بود. سعودی‌ها اکنون باید تمام پروژه‌های بزرگ اقتصادی و اجتماعی خود را کنار بگذارند و به دنبال حماس راه بیفتند و در اردن که نصف جمعیت آن فلسطینی است هر آن ممکن است علیه حکومت شورش سربگیرد.

قصدم از نوشتن این مطلب پرداختن به جزییات جنگ خونینی که به راه افتاده است نیست چون جزییاتش را می توان هر روزه از طریق رسانه ها به دست آورد و پرداختن به آن  در این مقاله اتلاف وقت من و خوانندگان هر دو خواهد بود. در ابتدای سخن می خواهم هشداری کوتاه به هموطنانم بدهم و در پی اش به اختصار از آنچه می گذرد صحبت کنم. به این دو دلیل از نو قلم به دست گرفته ام و می نویسم.  

از منظر ترکیه، نگاه ملی به مسئله اسرائیل - فلسطین، باید معطوف به هدف عقب راندن ابتکار امپریالیسم، و ایستادن در کنار ملت مظلوم فلسطین باشد. تمامی بهانه هایی که منجر به انکار این موضع گیری می شود، لاف گزاف است. هر موضع گیری که سبب گردد، تیر را بجای اسرائیل، به سمت فلسطین نشانه گیری کند، در تحلیل نهایی به معنای قرار گرفتن در کنار روابط تحکم امپریالیستی در خاورمیانه است.

گروهی از آژانس‌های سازمان ملل متحد در پی ورود ۲۰ کامیون حامل کمک‌ها به غزه خواستار آتش بس و دسترسی نامحدود کمک‌های بشردوستانه به این منطقه شدند

در بیانیه‌ای مشترک، شماری از این نهادها از جمله صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل(یونیسف)، برنامه جهانی غذا و سازمان بهداشت جهانی گفته‌اند که اتخاذ اقداماتی برای نجات جان انسان‌ها و جلوگیری از رنج بیشترآنها امری ضروری است.

شناخت نقطه طلایی تاریخ، حد فاصل اساسی سنیان و شیعیان به شمار می‌رود. بنیادگرایان سنی با نظر به دوره پیامبر و خلفای راشدین و خلافتهای بعدی خواهان بازگشت به دوره خلافت بودند و همه شکوه و عظمت تمدن اسلامی را نتیجه این سیستم دینی- سیاسی می‌دیدند؛ اما نقطه طلایی شیعیان جای دیگری بود. آنان به دنبال احیای سیستم امامت بوده و خلافت را انحرافی از اسلام اصیل می‌پنداشتند. از این رو مفهوم ولایت‌فقیه از تطور مفهوم نیابت امام مهدی بیرون آمد. در نتیجه جریان بیداری اسلامی که در آغاز ریشه‌های اجتماعی و شعارهای م

«تاریخ بهترین مدرسە است برای یاد گرفتن» این حرف را خیم، رانندە یهودی ما می‌زند. او می‌گوید «ولی ما انسان‌ها علاقه‌ای بە درس گرفتن نداریم».

از دیروز کلاە گاوچرانیش را کنار گذاشتە و کلاە خود بە سر می‌گذارد و در این گرما باید همیشە جلیقە ضد گلولە با علامت پرس (رسانە) رو هم بە تن داشتە باشد. چرا کە باید ما را بە نزدیکی مرز اسرائیل با غزە ببرد.

به نظر می‌رسد اسرائیل برای تهاجم زمینی به غزه آماده می‌شود.

ارتش این کشور به ۱.۱ میلیون نفر در شمال این منطقه گفته است که به جنوب نقل مکان کنند. در همین حال ده‌ها هزار نیرو، تانک و توپخانه را در لبه این منطقه جمع کرده است.

اما اعزام نیروی زمینی به مناطق شهری پرجمعیت غزه عملیاتی پرخطر است.

ارتش اسرائیل اذعان کرد ساعاتی پیش از حمله مرگ‌بار حماس در روز ۱۵ مهر، اطلاعاتی درباره عملیات نظامی این گروه دریافت کرده اما انتظار تهاجمی به این گستردگی از سوی حماس را نداشته است. همچنین گزارش‌ها از سفر قریب‌الوقوع آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا به اسرائیل حکایت دارند.

سازمان ملل اعلام کرد که از آغاز بمباران غزه تاکنون، ۱۱ تن از کارمندهای این سازمان در این منطقه کشته شده‌اند.

جنیفر آستین، معاون مدیر کل آژانس ویژه سازمان ملل برای پناهجویان فلسطینی (اونروا) در بیانیه‌ای ضمن اعلام این خبر از کشته شدن همکارانش اظهار تاسف عمیق کرد.

در حالی که مقام‌های حوزه بهداشت در فلسطین می‌گویند تلفات حمله اسرائيل به غزه از ۹۰۰ نفر فراتر رفته است جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفته است برخی اقدامات اسرائيل در غزه خلاف قوانین بین‌المللی است.

مقام‌های فلسطینی می‌گویند نیمی از کشته شدگان فلسطینی زن و کودک بودند و دست کم ۴۵۰۰ نفر نیز در پی حملات اسرائيل به غزه زخمی شده‌اند