Skip to main content

واقعیت این است که رژیم فرقه

واقعیت این است که رژیم فرقه
بهمن موحدی(بامدادان)

واقعیت این است که رژیم فرقه گرای جمهوری اسلامی با بمباران دو شهر مرزی "بدره" و "زرباطیه" عراق، استارت جنگ خانمانسوز وضد ملی و امپریالیستی ، ایران و عراق را زد. عراق در روز 31 شهریور 59، با حمله سراسری خود به ایران ، به نوعی پیشدستی کرد. اما با این حال دولت عراق نباید این حمله سراسری را آغاز می کرد و به آخوندها بهانه می داد. با دلاوری و فداکاری ارتش ایران و مدیریت رئیس جمهور وقت ، ارتش عراق متحمل ضربات سنگینی شد و در همان هفته اول جنگ ، دولت عراق اعلام آتش بس کرد اما آخوندها نپذیرفتند. هشت ماه پس از آغاز جنگ در اردیبهشت سال 60، طرح صلح بی نظیری به ابتکار سازمان غیرمتعهدها و کنفرانس اسلامی مطرح شد. صدام حسین، موافقت خود را با این طرح صلح اعلام کرد و هیئت غیرمتعهدها و کنفرانس اسلامی راهی تهران شدند و با رئیس جمهور وقت بنی صدر مذاکره کردند و بنی صدر نیز موافقت خود را اعلام کرد.

بر اساس این طرح صلح قرار بود قوای نظامی دو طرف به پشت خطوط مرزی مشترک برگردند و همچنین مقرر گردید 50 میلیارد دلار غرامت به عنوان خسارت جنگ به ایران پرداخت گردد. اما خمینی خون آشام و جنگ طلب و مثلث شوم بهشتی، خامنه ای ، رفسنجانی ، این طرح صلح بی نظیر را نپذیرفتند و بر طبل ادامه جنگ کوبیدند.
در سوم خرداد 1361 وبا آزاد سازی خرمشهر، طرح صلحی از سوی سازمان ملل و کشورهای عربی طرح گردید و قرار شد قوای نظامی دو طرف به پشت خطوط مرزی مشترک برگردند و 100 میلیارد دلار نیز به عنوان غرامت جنگی به ایران پرداخت گردد که این بار نیز مانند دفعات پیش خمینی خون آشام و جنگ طلب و رفسنجانی و خامنه ای خبیث این صلح شرافتمندانه را نپذیرفتند و جنگ را ادامه دادند و رژیم جمهوری اسلامی با "عملیات رمضان" وارد خاک عراق شد و قصد تسخیر بصره را داشتند.
خمینی خون آشام ، جنگ را نعمت الهی می دانست و شعار جنگ جنگ تا پیروزی را سر می داد. خمینی قصد داشت با ادامه جنگ ، رژیم نکبت خود را تثبیت کند و مخالفان را به بهانه جنگ سرکوب کند و سیاست فرقه گرانۀ خود را در منطقه پیش ببرد و در نهایت دولت بعث عراق را سرنگون کند و عراق را اشغال کند و یک حکومت شیعی وابسته به خود را در عراق بنیان نهد. این شعار فتح قدس از طریق کربلا نیز یک شعار عوامفریبانه و دروغین بود، در همان دوران ، رژیم جمهوری اسلامی ،انواع سلاح و ادوات سنگین و مدرن نظامی را از اسرائیل خریداری می کرد و دولت اسرائیل به فرمان آمریکا ، اصلی ترین تامین کننده سلاح برای رژیم جمهوری اسلامی بود.
آخوندها در همان آغاز قدرت گرفتن خود در ایران، دخالت و فرقه گرایی و عملیات تخریب و ترور در عراق و حمایت از گروههای تروریست شیعۀ عراقی مثل حزب الدعوه را آغاز کردند.
با اینکه دولت وقت عراق ، اولین دولتی بود که نظام جمهوری اسلامی را به رسمیت شناخته بود و حتی صدام حسین، بارها تقاضا کرده بود که به ایران سفر کند و حسن نیت خود را ثابت کند و یکی از آخوندهای مطرح نجف به نام "آقا موسی" نوه حاج ابوالحسن اصفهانی را به تهران فرستاده بود تا پیام دوستی و حسن نیت خود را به خمینی منتقل کند. اما خمینی فقط به سرنگونی دولت عراق می اندیشید و می گفت ما این مفسد را (صدام حسین) را سرنگون می کنیم و ارتش عراق را دعوت به قیام علیه دولت عراق می کرد و از آخوندهای مزدور و وابسته خود مثل حکیم و صدر و گروههای تروریست فرقه گرای شیعه عراقی حمایت می نمود. رژیم جمهوری اسلامی ، در عراق عملیات ترور و تخریب و بمبگذاری را ترتیب می داد مثل ترور ناموفق طارق عزیز وزیر خارجه عراق و بمب گذاری در دانشگاه بغداد و... رژیم جمهوری به دنبال جنگ با عراق و اشغال آن کشور بود و متاسفانه دولت وقت عراق با حمله پیشدستانۀ خود ، بهانه به دست آخوندها داد و جنگی خانمانسوز آغاز گشت.
جنگ ایران و عراق قابل پیشگیری بود ؛ اما این آخوندهای حاکم بر ایران بودند که زمینه شروع جنگ را مهیا کردند.
این جنگ ، یک جنگ امپریالیستی و ضد ملی و ضد میهنی بود. امپریالیستهای غربی به سرکردگی امپریالیسم آمریکا از ادامه این جنگ حمایت می کردند. وزیردفاع وقت انگلستان در دوران جنگ ایران و عراق ، سالها پس از خاتمه جنگ در مصاحبه ای اظهار داشت جنگ ایران و عراق به نفع ما بود و ما اسباب ادامه این جنگ را فراهم نمودیم.
در جریان جنگ بیهوده و ضد ملی و ضد میهنی و امپریالیستی ایران وعراق ، نزدیک به یک میلیون ایرانی کشته شدند و هزار میلیارد دلار خسارت به کشور وارد شد.
مرگ بر رژیم پلید جمهوری اسلامی