به استثناء دید ونگرش منفی

و فرقه دمکرات ، زبان فارسی را به عنوان زبان ملی و رسمی تمام نقاط ایران، منجمله آذربایجان قبول داشت.***
بر همگان روشن است که میان واژه و تیرۀ آذری و ترک ، تفاوت فراوان وجود دارد.
ترک ها از دید دانش زبان شناسی و البته ژنتیک هم خانواده و هم ریشۀ مغول به شمار می آیند. در صورتی که آذری ها هم از دید تاریخ نگاران پیشین ، هم از دید زبان شناسانه (زبان آذری باستان) و هم از دید تبار، هم ریشه با دیگر اقوام ایرانی هستند.
اسناد فراوانی از زبان باستانی و بومی آذربایجان پس از ورود ترکان بر جای مانده است.
آذری ها و نام سرزمین آن ها که آذربایجان (آتورپاتکان) است ، ریشه در سرزمین ماد کوچک دارند. نام آذربایجان برگرفته شده از نام سردار ایرانی آن یعنی آتروپات است. پیش از آن هم بارها این نام در ایران به کار گرفته شده است.
به سادگی می توان با سنجیدن چهرۀ هم میهنان آذری دریافت که آذری ها با اندک تفاوت طبیعی که آب و هوا به وجود می آورد، کاملا همانند دیگر اقوام ایرانی هستند و هیچ شباهتی میان قوم آذری ، با ترکان و اهالی آسیای میانه و شمال غرب چین وجود ندارد .
البته این موضوع به صورت علمی نیز بررسی شده است. و نتیجه این بوده که حتی کشور ترکیه کنونی که پیش از اشغال به دست ترکان مهاجر آسیای میانه ، کشوری کرد، یونانی ، ارمنی ، آذری و قفقازی نشین بوده است، تنها ده تا پانزده درصد از مردم کشور ترکیه از ژن ترکان تاثیر پذیرفته اند.
در شاهنامه بارها از نام آذرآبادگان یاد شده است . که البته اگر با ادبیات و شعر پارسی و وزن شاهنامه آشنا باشیم در می یابیم که چرا نام آذربایگان به آذرآبادگان دگرگون شده است. همان گونه که پیش تر گفته شد، این نام و ریشه آن آتور (آذر) در ایران و زبان ایرانی و فرهنگ ایرانی یک نام رایج بوده است؛ ولی از این نام در نوشته ها و نامه های کهن ترکی هیچ گاه نشانی نمی یابیم.
نمونه ای از به کارگیری نام آذرآبادگان در شاهنامۀ فردوسی:
"همی تاز تا آذرآبادگان"// "دیار دلیران و آزادگان"
مرگ بر رژیم پلید جمهوری اسلامی
نابود باد تفکرات پان ترکیستی و پان عربیستی