من نمی دانم نویسنده این متن الان ساکن کجاست و درچه شرایطی زندگی میکند
اما
در جامعه امروز آذربایجان از سنقر و قروه تا سنندج و ساوجبلاغ تا هشتپر و اسالم و آستارا تا مراکز استان های تهران تبریز اردبیل و زنجان همه و همه اکثریت مطلق خود را ترک می دانند برای آنها تنها پسوندی است که مشخص می کند جز کدوم تبار از ترک ها هستند ترک آزری بودن به معنی این است که آنها ترک آنادولی یا ترکمان نیستند و بس ...
و بنابراین این دست نوشته ها نه تنها تاثیری بر ترک ها ایران ندارد بلکه به سبب استدلال های توخالی و شفاهی بسیار ناسیونال تر از گذشته شده اند گفته هایی از قبیل اینکه :زبان ازربایجان آذری بوده و حال آنکه اصلن مشخص نیست خود این آذری چه هست و داستان بافی های بی سروته آن هم در فضایی که دیگر همه در ایران می دانند بناهایی از قبیل تخت جمشید و قبرکوروش ساخته دوره پهلوی است یا کتبی مثل شاهنامه که
بنابراین در این دوران فعلی وقتی کسی می آید و صحبت می کند اولین خواسته از او سند است .و نه سند نوشته شده در جعل خانه های غرب و شرق بلکه آنچه متقن و محکم باشد .
با همه این تفاسیر حتی اگر گفته نویسنده را قبول هم بکنیم باز هم از قرن پنجم تابحال زمان بسیار بسیار درازی محسوب می شود و امروز و آینده را نمی توان به گذشته بسیار دور بی سند و شفاهی گره زد
مطمئن هستم اگر از همین نویسنده بپرسیم نام و آدرس قبر 5 نسل پدری خود را ذکر کند حتما در مانده خواهد بود حال ایشان از ملت آزربایجان می خواهد به خاطر آنچه در قرن پنچم بوده یا نبوده از زبان مادری و نام قوم و نژادی خود دست بکشد .