این سلطنت طلبان دو آتشه،

حاصل کار و رنج توده ها را نداشتند. همان برگزاری مضحکه جشن های 2500 سالگی سلطنت و ولخرجی های بیحد و حصر در این مراسم کذائی، به روشن ترین وجهی، فاسله عمیقی را که بین دودمان پهلوی و مردم ستمدیده و زحمتکش ایران وجود داشت، آشکار ساخت.. از کودتای ننگین 28 مرداد 1332 که در آن شاه و خواهرش اشرف و دیگر وابستگان رژیم پهلوی نقش خاتنانه ای داشتند تا انقلاب بهمن 1357 در ایران دیکتاتوری عنان گسیخته رژیمی وابسته به بیگانگان جلو آزادی بیان و مطبوعات را گرفته و امکان هرگونه فعالیت سیاسی آزاد و دموکراتیک را از اهالی کشور سلب کرده بود. رژیم سرکوبگر شاه هر فریاد آزادیخواهی را با حبس و شکنجه و اعدام جواب داده و ایران را به زندانی برای میلیون ها ایرانی تحت ستم مبدل ساخته بود. نتیجه ثروت اندوزی های بی حد و حصر و تاراج هستی توده های زحمتکش همراه با زورگوئی و استبداد و شکنجه و اعدام ، تشدید مخالفت و انزجار مردم از رژیمی ارتجاعی و ضد مردمی بود که منجر به انقلاب توده ها در سال 1357 گردید. آنهائی که به خاطر منافع و سودجوئیهای شخصی و گروهی خود، خواهان برگشت چنین رژیم آزادیکشی هستند باید این را بدانند که برگشت سلطنت در ایران امکان ناپذیر بوده و مخالفت روز افزون کارگران و توده های زحمتکش علیه رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی بهیچوجه به مفهوم اشتیاق آنها برای تجدید حیات سلطنت پهلوی نیست . تردیدی نباید داشت رژیم جمهوری اسلامی نیز با تمام سرکوبگریها و کشتار ها و وحشیگریهایش، سرنوشتی غیر از سرنوشت رژیم شاه نخواهد داشت. تردیدی نباید داشت که توده های بپاخاسته و مبارز ایران رژیم جمهوری اسلامی را با قدرت لایزال خود و با تداوم مبارزات آزادیخواهانه از سریر قدرت به زیر خواهند کشید و انقلاب سهمگین دیگری لاشه متعفن این رژیم ضد مردمی کشتار و جنایت را در زیر خروارها خاک دفن خواهد کرد . توده های زحمتکش خواهان سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی برای رهائی از چنگال فقر و فلاکت و استبداد و زورگئوئی هستند نه احیای سلطنت استبدادی از بین رفته شاهان پهلوی. سلطنت طلبان دو آتشه، ای کاش این را می فهمیدند!